มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1006

“เป็นอะไรไป เคเลป?”

“…ย ยังไงกัน…?” เคเลปพึมพำ ขณะที่เขามองไปที่มือทั้งคู่ของเขา เห็นได้ชัดว่ายังคงมึนงงอยู่

“อธิบายมาสิ เคเลป คุณหมายความว่ายังไง ‘ยังไงน่ะ’?”

“ผ ผมใช้กำลังภายในก่อนหน้านี้ตอนที่ผมคว้าจับข้อมือของชายหนุ่มคนนั้น… อย่างไรก็ตามกำลังภายในของผมก็ยุติลงครึ่งทาง! นั่นจะเป็นไปได้ยังไงกัน?”

เคเลปยังคงนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง รู้สึกงงงวยอย่างที่สุด ขณะที่เขาครุ่นคิดถึงความความรู้สึกแปลก ๆ ที่เขาได้ประสบก่อนหน้านี้

“คุณแน่ใจนะว่า คุณไม่ได้แค่คิดมากเกินไป?” โซลตันถาม ขณะที่เขามองไปที่ชายชราผมขาว เนื่องจากพ่อของเขาเป็นคนเชิญเคเลปที่น่าลึกลับมาที่นี่ โซลตันจึงเคารพเขามาก

“ไม่…ผมแน่ใจว่ามีบางอย่างผิดปกติกับชายหนุ่มคนนั้น!” เคเลปตอบกลับ ขณะที่เขาหันไปมองอย่างเย็นชายังทิศทางซึ่งเจอรัลด์ได้จากไปเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนหน้านี้

เจอรัลด์เองก็เดินถึงริมฝั่งแม่น้ำที่อยู่ไม่ไกลมากเกินไป เมื่อเขามั่นใจว่าเขาอยู่คนเดียวแล้ว เขาก็จับแผ่นเหล็กนั้นไว้แน่นก่อนจะใช้กำลังภายในกับมัน ทำให้แผ่นเหล็กนั้นแตกเป็นเสี่ยง ๆ!

ขณะที่ชิ้นส่วนของเหล็กตกลงบนพื้น ดาบสั้นที่ดูโบราณก็เผยตัวเองออกมาเช่นกัน

“ตามที่คาดไว้ มีบางอย่างที่น่าลึกลับภายในจริงด้วย!” เจอรัลด์พูดกับตัวเอง ขณะที่เขาหยิบมันขึ้นมา

เมื่อสังเกตมันดู ดาบสั้นนั้นคมมากและแสงประกายสีดำก็ดูเหมือนฟุ้งออกมาจากมัน ยิ่งไปกว่านั้น ก็สามารถเห็นรูปร่างที่ดูเหมือนลายเส้นแปลก ๆ หลายเส้นสลักอยู่ไปทั่ว การจับวัตถุวิเศษชิ้นนี้อย่างเดียวก็ทำให้เจอรัลด์รู้สึกว่าดาบนี้มีจิตวิญญาณในธรรมชาติอยู่ และในทางหนึ่ง เขาก็รู้สึกสะเทือนใจแปลก ๆ เล็กน้อยกับมัน มันเหมือนราวกับว่าดาบนี้มีอิทธิพลต่อเขา

เมื่อหันมองรอบ ๆ เจอรัลด์ก็สังเกตเห็นหินขนาดใหญ่อยู่ห่างจากจุดที่เขายืนอยู่ประมาณสามร้อยฟุต เขาสะบัดข้อมือ แล้วขว้างดาบไปยังหินก้อนนั้นอย่างรวดเร็ว!

ทำให้เกิดเสียงหวีดแปลก ๆ ขณะที่มันพุ่งอย่างรวดเร็วจนเกิดเสียงหวือผ่านอากาศไป ซากปรักหักพังปลิวไปทั่วทั้งสถานที่ทันทีที่ดาบสั้นปะทะกับหินก้อนนั้น! ขณะที่เศษหินแตกกระจายไปทั่วสถานที่ มีดสั้นสีดำเองก็พุ่งกลับเข้ามาอยู่ในมือของเจอรัลด์อย่างรวดเร็ว

เมื่อตรวจดูสภาพของดาบแล้ว เจอรัลด์ก็พบว่าไม่มีแม้แต่รอยขูดขีดบนนั้นเลยด้วยซ้ำ