มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1042

ซาเวียยังคงเงียบต่อไปขณะที่เธอก้มหน้าลง ไม่กล้าแม้แต่จะพูดสักคำเลยด้วยซ้ำ

“แม้ผมยอมรับว่าโมลเดลล้ำเส้นมาได้สักพักแล้วในตอนนี้อย่างแน่นอน แต่มีความจำเป็นจริง ๆ ที่จะต้องแก้แค้นขนาดนี้เลยหรือไม่ คุณคลอฟอร์ด? คุณต้องทรมานและทำให้พวกเราขายหน้าแบบนี้จริง ๆ หรือ? คุณทำกับพวกเรามามากพอแล้ว ดังนั้นได้โปรดปล่อยพวกเราไปได้แล้ว…” ยาชเจราจาต่อรอง ขณะที่เขาลุกขึ้นยืน

อย่างไรก็ดี เจอรัลด์ไม่ได้ตอบกลับ โดยเลือกที่จะเล่นกาน้ำชาฆ่าเวลาแทน

“พอแค่นี้แหละ! ฉันจะฆ่าแกซะถ้ามันเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะทำ!” หนึ่งในคนของโมลเดลตะโกนขึ้น ขณะที่เขาพุ่งเข้าหาเจอรัลด์ โดยไม่เต็มใจที่จะเผชิญกับความทุกข์ทรมานทางจิตใจไปมากกว่านี้

อย่างไรก็ดี ผู้ชายคนนั้นได้รับการจัดการในทันทีโดยลูกน้องคนหนึ่งของเจอรัลด์ เมื่อได้รับคำสั่งของเวลสัน

“รู้ไหม จากสิ่งที่ผมรู้มา คอร์ดเพิ่งมาถึงในจังหวัดโลแกน…ผมมั่นใจว่ามันจะไม่นานหรอกก่อนที่เขาจะรีบเร่งมาที่นี่…” เจอรัลด์กล่าวด้วยรอยยิ้ม

เมื่อได้ยินแบบนั้น ทั้งยูวานและยาชจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย ภายหลังเวลาอันนานในที่สุด เมื่อช่วงแห่งความหวังที่พวกเขารอคอยก็มาถึงในท้ายที่สุดซะที

หัวหน้าตระกูลจะมาที่นี่ในเร็ว ๆ นี้ และถ้าใครก็ตามที่จะมีโอกาสใกล้เคียงที่จะต่อสู้กับเจอรัลด์ได้ ก็คงเป็นคอร์ด

“ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็ งั้นคุณจะต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์สองของตระกูลโมลเดลที่ยังเป็นเจ้านายของพวกเราเช่นกัน คอร์ด โมลเดล! หลังจากการสังหารหมู่สมาชิกตระกูลของพวกเรามากมายขนาดนั้น ผมสงสัยว่าคุณจะอธิบายตัวเองอย่างไร…” ยาชตอบกลับ

ยูวานเองก็คว้าจับมือของยาชด้วยความตื่นเต้น ปฏิกิริยาของเขาเป็นที่คาดหวังได้ เพราะเขาได้สาบานกับตัวเองไว้ว่าจะทำให้คลอฟอร์ดชดใช้เป็นร้อยเท่าของสิ่งที่เจอรัลด์ได้ทำให้โมลเดลทนทุกข์ทรมาน

“น่าเสียดาย ในที่สุดที่พวกคุณที่เหลือจะไม่สามารถเห็นการต่อสู้นั้นได้ คุณเคยได้ยินเรื่อง ‘อาหารมื้อสุดท้าย’ ที่นักโทษประหารชีวิตจะได้รับก่อนจะถูกประหารชีวิตไหม? อืม ผมหวังว่าคุณได้ทานอาหารจนพอใจนะ…ไม่ต้องกังวลกับเรื่องนั้น เชิญทานเองได้เลยตอนนี้ ไม่มีพวกคุณคนไหนจะมีชีวิตรอดออกไปจากร้านอาหารนี้ได้หรอก” เจอรัลด์พูดเยาะเย้ยอย่างเย็นชา

เมื่อได้ยินแบบนั้น ยาชก็รู้สึกว่าเปลือกตาของเขากำลังกระตุกอย่างแรง ขณะที่ยูวานตกอยู่ในความสิ้นหวังอย่างสิ้นเชิง

ทั้งหมดที่ยูวานต้องการคือเวลามากกว่านี้สักเล็กน้อย…ถ้าเวลาอยู่ข้างเขา พ่อของเขาจะมาถึงในไม่ช้าก็เร็ว ๆ นี้เพื่อช่วยชีวิตเขาอย่างแน่นอน…แต่ในที่นี้เจอรัลด์สั่งให้พวกเขาฆ่าตัวตาย!

ความเสียใจห้อมล้อมยาชเช่นกัน ถ้าเพียงเขาไม่ได้นำลูกน้องของเขาเข้าไปในป่าเอเวอร์แดร์ในวันนั้น…เรื่องพวกนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น

โดยไม่ทันคิด เนื่องจากเจอรัลด์ปล่อยให้พวกเขาปลิดชีพตัวเองได้ พวกเขาจะไม่ได้ขัดกับความคิดนี้ ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาก็ทราบดีว่าความตายเป็นคำตอบเดียวเท่านั้นสำหรับสถานการณ์ปัจจุบันของพวกเขา อย่างน้อยพวกเขาก็จะยังคงสามารถจากไปได้ด้วยศักดิ์ศรีเพียงเล็กน้อยที่พวกเขายังคงมีอยู่…

เมื่อเรื่องเสร็จแล้ว เจอรัลด์และคนของเขาจึงเดินออกไปจากร้านอาหารกัน