มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1044

“สวัสดีครับ คุณโมลเดล!”

“ประธานคลอฟอร์ด ไม่เจอกันนานแล้วนะครับ!”

“จริงด้วย…เนื่องจากคุณมาในวันนี้ อาจเป็นเพราะคุณได้รับเบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับการล่มของเรือในนอร์ทเบย์แล้วหรือเปล่าครับ คุณโมลเดล?” ดีแลนถามอย่างค่อนข้างตื่นเต้น

ปาร์คเกอร์นั่งลงเมื่อพวกเขาอยู่ข้างในกันแล้ว จากนั้นก็ตอบกลับ “ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้! หลังจากการทำงานหนักทั้งหมดในปีก่อน ผมภูมิใจที่จะพูดว่าความพยายามของเราไม่ได้เปล่าประโยชน์! ในที่สุดพวกเราก็จัดการได้รับเบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับการทำงานของสหพันธ์ดวงอาทิตย์ที่น่าพิศวงนั่นซะที!”

เมื่อได้ยินแบบนั้น ดีแลนและคนอื่น ๆ จึงแลกเปลี่ยนสายตากันอย่างมีความสุข ขณะที่ปาร์คเกอร์หยิบแผนที่ยาว ๆ อันหนึ่งออกมาจากกระเป๋าของเขา

เมื่อเผยให้เห็นเนื้อหาของมัน แผนที่ถูกวาดไว้อย่างสวยงามมากจนมันเกือบจะให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าพื้นที่ที่ถูกวาดแผนผังนั้น เป็นหนึ่งในดินแดนในฝันที่บรรลุผลได้สำเร็จ แม้แต่ภูเขาและแม่น้ำก็ถูกวาดไว้ยาวไปตามแผนที่อย่างน่าสะดุดตาแน่นอน ในที่สุดทุกคนก็จับจ้องไปยังสัญลักษณ์ที่อยู่มุมซ้ายบนสุดของแผนที่

มันเป็นสัญลักษณ์ของสหพันธ์ดวงอาทิตย์!

“งั้นนี่คืออะไรเหรอครับ?” ดีแลนถาม รู้สึกงุนงงอย่างที่สุด

“ฮ่าฮ่า! รายละเอียดของแผนที่นี้ถูกพบบนแผ่าจารึกหินที่ผมจัดการตามหาเจอ เนื่องจากมันจะเป็นความยุ่งยากที่จะนำหินแผ่นใหญ่ไปด้วย ผมจึงให้ศิลปินวาดเนื้อหาของแผ่นจารึกลงบนแผนที่นี้ใหม่ ผมแน่ใจว่าทุกคนคงสังเกตเห็นสัญลักษณ์บนมุมซ้ายในตอนนี้แล้ว และก็ใช่ มันเป็นสัญลักษณ์ของสหพันธ์ดวงอาทิตย์จริง ๆ เช่นนั้น มันก็เกือบจะมั่นใจได้อย่างแน่นอนว่าแผ่นจารึกถูกทิ้งไว้ข้างหลังโดยพวกเขาเอง!” ปาร์คเกอร์อธิบาย

“เข้าใจแล้ว…ประทานโทษนะคะ คุณโมลเดล…แต่แผนที่รู้สึกไม่สมบูรณ์เล็กน้อยหรือเปล่า…? มันรู้สึกเหมือน…ผิดรูปไปหรือเปล่าคะ? ถ้าคุณเข้าใจสิ่งที่ฉันพูดนะคะ” ยูเลียตอบกลับ

“คุณค่อนข้างฉลาดนะครับ คุณนาย! น่าเสียดาย แผ่นจารึกหินนั้นอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่อยู่แล้วในตอนที่ผมพบมัน แม้พวกเราประสบความสำเร็จในการสร้างส่วนที่ดูเหมือนดินแดนในฝันขึ้นมาใหม่ แต่พวกเราก็ไม่สามารถทำให้มันเสร็จได้เนื่องจากพวกเราไม่สามารถระบุตำแหน่งส่วนของแผ่นจารึกหินที่บิ่นไปได้” ปาร์คเกอร์อธิบายพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ช่างน่าเสียดาย…แต่กระนั้น ผมได้ไปเยี่ยมชมสถานที่ที่มีชื่อเสียงมามากมาย ซึ่งมีพื้นที่ภูเขาและแม่น้ำ มาทั่วโลกแล้วแต่ผมก็ไม่เคยเห็นสถานที่ที่ดูลี้ลับเช่นนี้เหมือนในแผนที่ของคุณมาก่อนเลย…”

ขณะที่ดีแลนและปาร์คเกอร์ยังคงคุยกันเรื่องแผนที่ต่อไป ไวร่าก็เพียงมองไปที่มัน ในขณะที่ฟังบทสนทนาของพวกเขาต่อไป แม้สถานที่บนแผนที่ให้ความรู้สึกเหมือนดินแดนในฝันอย่างแน่นอน แต่ป่าทึบรอบ ๆ บริเวณนั้นก็ให้ความรู้สึกที่ค่อนข้างลี้ลับสำหรับเธอ