มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1047

เมื่อสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าอันย่ิงใหญ่จากลูกน้องโมลเดล ซึ่งเริ่มลงมือกันแล้ว ดีแลนจึงรู้สึกว่าสีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างรุนแรง

ตลอดเวลามานี้ เขาไม่เต็มใจที่จะติดต่อกับสมาคมลับใด ๆ เว้นแต่ว่าเขาถูกบังคับโดยสิ้นเชิง ท้ายที่สุดแล้ว สำหรับทั้งหมดที่เขารู้ สมาคมลับนั้นมักจะทั้งยากที่จะควบคุมได้และเผด็จการกัน

สุดท้ายเขาก็ทำแบบนั้นเพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสหพันธ์ดวงอาทิตย์ แต่โชคไม่ดี ความกังวลใจทั้งหมดของเขาก็กำลังมาปรากฏตัวซึ่ง ๆ หน้าในตอนนี้

เขาจำได้ในตอนนั้นว่า พ่อของเขาบอกเขาว่าตระกูลคลอฟอร์ดมักจะเผชิญกับภัยอันตรายของการถูกฆ่าจนหมดสิ้นมาโดยตลอด สิ่งที่พ่อของเขาบอกในที่สุดก็จะเกิดขึ้นในวันนี้แล้วใช่ไหม?

พวกเขาจะพบกับจุดจบของการสังหารหมู่โดยคนของตระกูลโมลเดลหรือเปล่า? ความคิดนั้นอย่างเดียวก็ทำให้ดีแลนกล้ำกลืนเล็กน้อยแเว

เป็นตอนนั้นเอง เมื่อมีเสียงดังที่ค่อนข้างฟังดูดุร้ายตะโกนขึ้นมา “ฉันอยากจะเห็นด้วยตัวเองว่าใครจะกล้าดีมาทำร้ายคนของตระกูลคลอฟอร์ด!”

เสียงที่มีอำนาจเหนือนั้นดังมาก จนกระจกโดยรอบแตกเป็นเสี่ยง ๆ ในท้ายที่สุด!

ขณะที่ลมกรรโชกพัดผ่านห้องโถง ลูกน้องของตระกูลโมลเดล ที่เดิมทีเตรียมที่จะสังหารหมู่คลอฟอร์ดคนใดก็ตามที่พวกเขาแตะต้องได้ ก็จับหัวของพวกเขาในทันที

พวกเขาแต่ละคนรู้สึกเหมือนว่าหัวของพวกเขากำลังจะระเบิด และภายในไม่กี่วินาที พวกเขาส่วนใหญ่ก็อาเจียนออกมาเป็นเลือดก่อนจะตายคาที่กัน!

เมื่อเห็นแบบนั้น คอร์ดจึงขมวดคิ้วแต่เขาไม่ได้เคลื่อนไหว

ไม่กี่วินาทีต่อมา กลุ่มคนที่ดูลึกลับจำนวนมากมายซึ่งแต่งกายด้วยชุดดำก็เดินเข้ามาให้ห้องโถงขนาดใหญ่กันอย่างฉับไว โดยล้อมคอร์ดและลูกน้องที่ยังคงเหลือไม่กี่คนของเขาเอาไว้

พวกเขามีกันอย่างน้อยหนึ่งพันคนได้ และขณะที่คอร์ดมองไปที่พวกเขาด้วยสายตาสงสัย เขาก็ตะโกนขึ้นอย่างเย็นชา “ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นสมาชิกของกลุ่มไหน อย่างไรก็ตาม รู้ไว้ด้วยว่าผมมาที่นี่วันนี้ก็เพื่อจะชำระแค้นกับตระกูลคลอฟอร์ด คุณไม่ควรจะก้าวก่ายในเรื่องนี้จะดีกว่า!”

“แม้ว่าฉันจะเข้ามายุ่ง มันก็ไม่เหมือนว่านายจะสามารถหยุดฉันได้ นายมันก็แค่คนธรรมดาอีกหนึ่งคนที่จะต้องจัดการด้วยอยู่ดี” ชายชรากล่าว ขณะที่เขาก้าวยาว ๆ เข้ามาในห้องโถง