มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1072

อย่างที่ผู้เชี่ยวชาญแห่งทะเลทรายกล่าวไปก่อนหน้านี้ สัตว์ประหลาดแทบจะยิงลูกกระสุนไม่เข้าเลย เนื่องจากผิวหนังที่เหนียวทนทานอย่างมากของมัน

“อะไรเนี่ย?!” วินน์ตะโกนขึ้น รู้สึกตกตะลึง

แม้ว่าลูกกระสุนไม่ได้ทำให้มันบาดเจ็บ แต่สัตว์ประหลาดก็โกรธจัดกับการโจมตีของวินน์! เมื่อพุ่งเข้าหาเขา จากนั้นสัตว์ประหลาดก็ลุกยืนขึ้น และคว้าคอเสื้อของวินน์ก่อนจะโยนเขาขึ้นไปในอากาศ!

ไม่กี่วินทีต่อมา วินน์ก็พบว่าตัวเองกำลังตกลงบนพื้นทราย หลังจากชั่วครู่สั้น ๆ เขาก็เริ่มกระอักเลือดออกมาจากปากของเขาเช่นกัน!

“ช ช่างแข็งแกร่งมาก!” ศาสตราจารย์เยลที่หน้าซีดไปแล้ว จากความตกในกลัวพูดตะกุกตะกักออกมา ขณะที่เขานำกลุ่มของนักวิจัยของเขาไปทางด้านหลัง

เมื่อวินน์ไปพ้นทางแล้วในตอนนี้ สัตว์ประหลาดจึงหันไปเผชิญหน้าเจอรัลด์อีกครั้ง เป้าหมายหลักของมันตั้งแต่แรก แค่มองดูเขา เธอก็สัมผัสได้แล้วว่าเจอรัลด์แข็งแกร่งและร้ายกาจอย่างไร

ทันทีที่เธอพุ่งใส่เขา เจอรัลด์ก็ส่งให้เธอบินลอยกลับไปข้างหลังด้วยลูกเตะอันทรงพลัง! แม้สัตว์ประหลาดมีผิวหนังหนา แต่เจอรัลด์ยังคงเป็นกึ่งปรมาจารย์คนหนึ่ง พูดง่าย ๆ ไม่มีทางที่มันจะรับมือกับกำลังภายในของเจอรัลด์ได้เลย เมื่อตกลงสู่พื้น จากนั้นพี่เลี้ยงคาปราจึงปล่อยเสียงกรีดร้องที่น่าสะพรึงกลัวออกมา

ตอนนี้เมื่อรู้สึกกระวนกระวายใจมากยิ่งขึ้น สัตว์ประหลาดจึงเริ่มคลานเข้าไปในผืนทรายด้วยแขนขาทั้งสี่ของมัน

ในขณะนั้นเอง กีย่า ซึ่งอยู่ให้ห่างด้วยกันกับเมเรดิธแทนที่จะวิ่งหนีไปกับคนอื่น ๆ ก็ตะโกนขึ้นอย่างกังวลใจ “พ พี่ชาย! โปรดระวังด้วย!”

เมื่อได้ยินเสียงของเธอเช่นกัน สัตว์ประหลาดจึงหันไปจ้องกีย่าทันที ภายในไม่กี่วินาที สัตว์ประหลาดก็ดูเหมือนจะตัดสินใจอะไรได้ ขณะที่เธอคว้าทรายกำหนึ่งและปามันใส่เจอรัลด์โดยตรง!

แม้เจอรัลด์หลบการโจมตีได้ แต่สัตว์ประหลาดกลับพุ่งเข้าใส่กีย่า! สิ่งต่อมาที่กีย่ารู้ พี่เลี้ยงคาปรามายืนอยู่ตรงหน้าของเธอแล้ว!

เจอรัลด์ไม่คาดคิดว่าสัตว์ประหลาดจะฉลาดได้ขนาดนี้เลยจริง ๆ เมื่อคิดว่าเธอหลอกล่อเขาให้คิดว่าเธอกำลังจะโจมตี จริง ๆ แล้ว เธอจะไปหากีย่าต่างหาก!

เมื่อเจอรัลด์ตระหนักถึงเรื่องทั้งหมดนี้ได้ ทั้งกีย่าและเมเรดิธก็ถูกสัตว์ประหลาดจับไปแล้ว!

เมื่อเห็นแบบนั้น เจอรัลด์ก็พุ่งเข้าหาพี่เลี้ยงคาปราก่อนจะปาวัตถุสีดำอย่างรวดเร็วมากตรงใส่หน้าอกของเธอ! อย่างไรก็ดี สัตว์ร้ายดูไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย และรีบร้อนวิ่งเต็มฝีเท้าจากไป โดยลักพาตัวกีย่าและเมเรดิธไปด้วย

“กีย่า!” เจอรัลด์ตะโกนขึ้น โดยรู้สึกว่าหัวใจบีบรัดแน่น ขณะที่เขาเฝ้ามองสัตว์ร้ายหนีเข้าไปในความมืดของค่ำคืน

จากสิ่งที่เขารู้ สัตว์ร้ายกระหายเลือดอย่างมาก ยังมีโอกาสที่กีย่าและเมเรดิธจะมีชีวิตรอดหลังจากการตกไปอยู่ในมือของเธอหรือไม่…?