มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1139

พอคอร์ดพูดจบ เขาก็เหงื่อไหลท่วมไปทั้งตัว

ลินัสสูดลมหายใจเข้าลึก

เนื่องจากคอร์ดคือแขกที่พวกพ่อมดศักดิ์สิทธิ์ส่งมาให้ครอบครัวยอร์นวิค คอร์ดคงจะเคยเล่าเรื่องราวความเป็นมาอันแสนเจ็บปวดของเขาให้ฟัง ตอนที่พวกเขามีโอกาสได้คุยกัน

โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับคุณคลอฟอร์ด ผู้ที่เคยกำจัดตระกูลที่ไหญ่โต และสูงส่งมาแล้วมากมายจนนับไม่ถ้วน ลินัสเริ่มรู้สึกหวาดกลัวยิ่งขึ้นกว่าเดิม

นั่นก็เป็นเพราะว่า คุณคลอฟอร์ดผู้นี้ ตามลักษณะที่คอร์ดได้อธิบายให้เขาฟัง เป็นคนที่ภายนอกอาจจะดูไม่มีพิษมีภัย แต่ความจริงแล้ว เขาเป็นคนที่จิตใจคับแคบ และอาฆาตพยาบาท

หากมีใครกล้ายั่วโมโหเขาแล้วล่ะก็ เขาก็จะตามล่าคนคนนั้นไปจนสุดหล้าฟ้าเขียว และจัดการกับเขาคนนั้นในที่สุด

หากจะพูดให้ชัดเจนก็คือ ถ้าใครเผลอไปยั่วโมโหชายคนนี้เข้า คนคนนั้นก็จะไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างสงบสุขได้อีกเลย หากไม่ยอมให้คำตอบที่เขาต้องการ

ตอนนั้นลินัสก็แอบเตือนตัวเองอยู่เหมือนกันว่า เขาไม่ควรเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับคนแบบนี้เป็นอันขาด

และอย่างไม่คาดคิดมาก่อน สิ่งที่เขาเคยหวาดกลัว กำลังจะเกิดขึ้นกับเขาจริง ๆ แล้วตอนนี้

ใบหน้าเขาในตอนนี้ แสดงให้เห็นถึงความตระหนกตกใจ และหวาดกลัวสุดขีด

ขณะที่แจสมินเอง ก็จ้องหน้าเจอรัลด์ด้วยความรู้สึกสับสนและแปลกใจเป็นอย่างมากเช่นกัน

“คุณคลอฟอร์ด ผมได้ละเลย และเผลอทำให้คุณขุ่นเคืองใจโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ผมเคยได้ยินชื่อเสียงที่โด่งดังของคุณมานานมากแล้ว!”

ลินัสรีบโค้งตัวเก้าสิบองศา เพื่อทำความเคารพเจอรัลด์ ใบหน้าของเขาตอนนี้กลายเป็นสีซีดอย่างเห็นได้ชัด

เพื่อนของเลย์ตันหลายคนก็ได้แต่กลืนน้ำลายตัวเอง และรีบถอยหนีออกไป

ผู้คนที่ยืนมุงดูอยู่ข้าง ๆ ต่างก็พากันชี้ไปที่พวกเขาด้วยใบหน้าที่ตื่นกลัว

“ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน?! เหตุใดคุณยอร์นวิคต้องเกรงกลัวเขาถึงขนาดนั้น?”

“นั่นน่ะสิ! แม้แต่ท่านปรมาจารย์ก็ยังยอมคุกเข่าให้ทันทีที่เห็นหน้าเขา เขาเป็นใครกันแน่?!”

ทุกคนต่างพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น

“ถ้าอย่างนั้น เพื่อนผมไปได้หรือยัง?” เจอรัลด์ถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ