“คุณคลอฟอร์ด” หญิงสาวบ่นพึมพำด้วยความแปลกใจ
“... เหมือนฉันเคยได้ยินชื่อนี้ที่ไหนมาก่อน…ฉันนึกเรื่องของเขาไม่ค่อยออกสักเท่าไร…”
“หืม! ฉันไปสืบเรื่องของเขามาเรียบร้อยแล้ว เชื่อฉันเถอะว่า พวกเธอจะต้องรู้สึกประหลาดใจแน่ ๆ ถ้าได้ยินเรื่องราวที่น่ากลัวเกี่ยวกับคนคนนี้!” เฟรย่าตอบ
“พูดต่อสิ…”
“ก็เหมือนที่ฉันพูดเมื่อสักครู่ หลังจากที่ฉันไปถามคนแถวนี้มา มีบางคนเล่าว่า คุณคลอฟอร์ดผู้นี้ เขามาจากครอบครัวที่มีอำนาจมาก รู้ไหมว่าทรัพย์สินที่เขาครอบครองนั้นมากมายมหาศาล เกินกว่าคนธรรมดาหลายเท่านัก? ความจริงแล้ว เขาเป็นคนประเภทที่จะยื่นเงินให้คนอื่นเท่าไรก็ได้ ทันทีที่พวกเขาร้องขอ!” เฟรย่าอธิบายด้วยสายตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความริษยา
“ว่าอย่างไรนะ? มันจะมีทายาทครอบครัวที่ร่ำรวยขนาดนั้นอยู่จริงเหรอ?” ชายหนุ่มบางคนในกลุ่มถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความริษยาเช่นกัน
“มันคือเรื่องจริง! เขาไม่ใช่แค่คนที่รวยมากเท่านั้น แต่เขายังมีความสามารถที่ล้นเหลืออีกด้วยนะ! ฉันพูดได้เลยว่า ทายาทเจ้าสำราญอย่างพวกเธอ เทียบอะไรกับเขาไม่ได้เลยสักนิด!” เฟรย่าตอบในขณะที่ชายตามองเด็กหนุ่ม ที่ดูเหมือนจะเด็กกว่าเธอ ที่นั่งอยู่ตรงนั้นพร้อมกับส่ายหัว
“เราเทียบไม่ได้แล้วเป็นอย่างไรเล่า? ทำอย่างกับเราอยากจะไปเปรียบเทียบอะไรกับเขานักนี่!” เด็กหนุ่มที่นั่งตรงนั้นตอบ และพร้อมใจกันพยักหน้าเห็นด้วย
“ถึงเขาจะเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในโลก ฉันก็เชื่อว่า ไม่มีมนุษย์คนไหน ที่จะใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ได้โดยไร้ซึ่งความกังวล ไม่ว่าคนคนนั้นจะมีเงินทองมากมายก็ตาม… ฉันมั่นใจว่า เขาคงต้องคอยรับมือกับปัญหาที่เข้ามาในชีวิตมากมาย เกินกว่าที่คนอย่างพวกเราจะคาดคิดได้…เพราะฉะนั้นแล้ว เขาเองก็มีปัญหาของเขาที่ต้องจัดการ จึงไม่มีเหตุผลจำเป็นอะไรที่พวกเธอจะต้องรู้สึกอับอาย เพียงเพราะมีฐานะที่ด้อยกว่าเขาเลย” ควีนน่าพูดพร้อมกับยิ้มออกมา
คำพูดของเธอเปรียบเสมือนเสียงเพลงที่ช่วยปลอบประโลมจิตใจ ชายหนุ่มที่กำลังฟังอยู่ ต่างรู้สึกดีขึ้นมาในทันที
เจอรัลด์ก็หันไปมองควีนน่าเช่นกัน เขาเคยชินกับการที่มีหญิงสาวที่หลงในวัตถุอย่างอลิซ และเซเวียอยู่รอบกาย พอถึงจุดนี้ เขารู้สึกได้เลยว่า ผู้หญิงแบบควีนน่านั้นหายากมากในโลกแห่งความเป็นจริงทุกวันนี้ เมื่อได้ยินเช่นนั้นแล้ว เขาก็รู้สึกชื่นชอบเธอมากขึ้นจากคำพูดของเธอ
ท้ายที่สุดแล้ว ทุกสิ่งที่เธอพูดคือความจริง ถ้าเขาได้ครอบครองทรัพย์ครึ่งหนึ่งของทรัพย์สินทั้งหมดในโลกนี้ล่ะ? เขาก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของครอบครัวเขาได้อยู่วันยังค่ำ… เขาไม่สามารถปกป้องผู้หญิงที่เขารักได้ด้วยซ้ำไป ไม่ว่าคนคนนั้นจะเป็นใครก็ตาม มนุษย์ทุกคนย่อมมีปัญหาของตัวเองเสมอ
ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิด น้ำชาที่เขาเทลงบนถ้วยชาของเฟรย่าก็หกกระเด็น บางส่วนกระเด็นไปโดนเสื้อผ้าที่เธอกำลังสวมใส่!
“อะไรกันเนี่ย นาย…บ้าจริง!” เฟรย่ากรีดร้องเสียงดัง เธอลุกขึ้นยืนทันทีที่เห็นรอยเปื้อนบนชุดของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน