มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1151

‘ราวกับว่า พวกเขาจะตั้งใจมาที่นี่เพื่อจุดประสงค์บางอย่าง…ท่านอาจารย์ก็ดูเหมือนจะรู้ว่าพวกเขาเป็นใครเช่นกัน’

‘ท่านอาจารย์ได้เหาะขึ้นไปที่บ้านหลังนั้น เพื่อไปพูดคุยบางอย่างกับพวกเขา แต่ไม่มีใครรู้เลยว่า พวกเขาคุยเรื่องอะไรกัน…’

‘พวกเขาพูดคุยกันอยู่พักใหญ่…ขณะที่พวกเขาคุยกัน มีบางช่วงที่บ้านหลังนั้นมุดลงไปใต้น้ำ และได้พาท่านอาจารย์ดำลงไปด้วย…’

‘พอตกดึก…พวกเราทุกคนต่างนอนพลิกตัวไปมา แทบไม่มีใครหลับลงเลยสักคน…สิ่งที่พวกเราทำได้ตอนนั้นคือ เฝ้าศพของนางฟ้าเอาไว้ให้ดี…’

‘ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว และก็ถึงคราวที่ฉันจะต้องไปเฝ้ายาม…กลุ่มของเรามีกันทั้งหมดเก้าคน รวมถึงตัวของฉันเองด้วย…’

‘...ฉันเขียนบันทึกนี้ขึ้นมา หลังจากที่เหตุการณ์อันน่าสะพรึงกลัวได้เกิดขึ้น…เหตุการณ์ที่ได้เปลี่ยนโชคตะตาของฉันไปตลอดกาล…’

‘...ในขณะที่พวกเรากำลังเฝ้ายาม ทันใดนั้น นางฟ้าก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมา! ใบหน้าของเธอดูเซียดเซียว ในขณะที่เธอถามด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า พวกเรากำลังจะพาเธอไปไหน…’

‘เราไม่กล้าท้าทายเธอ พวกเราจึงได้บอกทุกสิ่งที่เรารู้ออกไป…เมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอก็รู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก! ฉันยังจำที่เธอพูดได้ดี “ถึงตอนนี้แล้ว พวกแกยังคิดจะกำจัดฉันอยู่อีกเหรอ? ต้องขอบคุณเหล่าดวงดาว ที่ทำให้ฉันฟื้นขึ้นมาได้ทันเวลาพอดี!”

‘พอพูดจบ เธอก็แสดงความโกรธเกรี้ยวออกมา จากนั้นเธอก็เริ่มจู่โจมพวกเรา! ทันทีที่เธอจู่โจม คนในกลุ่มของเราก็เชียชีวิตทันทีถึงหกคน…เธอช่างโหดเหี้ยมเหลือเกิน…!’

‘ตอนที่ฉันพยายามจะวิ่งหนี เธอก็เอาแขนเสื้อมารัดที่รอบคอ และเหวี่ยงฉันขึ้นไปในอากาศอย่างสุดแรง!’

‘หากไม่ใช่เพราะต้นไม้ต้นนั้นที่เพิ่งจะผลิใบจนเต็มต้นแล้วล่ะก็ ฉันคงจะตายไปแล้วจากแรงกระแทกเพราะตกจากต้นไม้! ฉันโชคดีแค่ไหนแล้ว ที่ฉันแค่ขาหัก…’

‘ตอนที่ฉันยังพอมีสติ ฉันก็เริ่มตระหนักได้ว่า สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นมันผิดปกติและน่าหวาดกลัวมาก ฉันมั่นใจว่า ศพของนางฟ้ายังอยู่ในโลง… แล้วหญิงสาวที่แสนจะโหดร้ายผู้นี้คือใครกันแน่? ในตอนนั้น ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เกิดอะไรขึ้นกับคนที่เหลือบ้าง ฉันคิดว่า พวกเขาอาจจะตายกันหมดแล้วก็ได้’

‘ทันใดนั้น บ้านทองสัมฤทธิ์หลังนั้นก็ลอยขึ้นมาจากทะเล ส่งผลให้เกิดเสียงระเบิดที่ดังมากตามมา! ฉันหมดสติ ในทันทีจากอาการบาดเจ็บ และตกใจสุดขีด…’