มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1163

‘ธะ...เธอช่างแข็งแกร่งเหลือเกิน...!’ เจอรัลด์รำพันอยู่ในใจ

เขาจำเป็นต้องสัมผัสกำลังภายในของเธอสักครั้งเพื่อจะได้รู้ว่าพลังของเธอในตอนนี้แตกต่างมากเพียงใด เมื่อเทียบกับพลังอื่น ๆ ที่เขาเคยสัมผัสมาก่อน

ถ้าต้องเทียบพลังระหว่างของเขากับเธอ ก็เหมือนกับการเปรียบเทียบกับน้ำสกปรก ที่อยู่ในบริเวณน้ำท่วมขังกับน้ำสะอาดและน้ำกลั่น ซึ่งแตกต่างกันมาก ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ณ ที่แห่งนี้ใครมีพลังมากที่สุด

เจอรัลด์มองใบหน้าแดงก่ำของแจสมิน ขณะที่ควีนน่าค่อย ๆ ออกแรงบีบคอเธอให้แรงขึ้น

ในตอนนั้นเอง แจสมินคงกำลังจะตาย ถ้าควีนน่าอยากจะฆ่าเธอขึ้นมาจริง ๆ!

“หยุดนะ!” เจอรัลด์พูดขึ้น ขณะที่เขารีบวิ่งออกไปหาเธออีกครั้ง

“ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก ฉันจะไม่ฆ่าเธอแบบนี้... ในที่สุดฉันก็ได้เห็นว่าคุณเป็นห่วงเธอมาก! แต่ถึงยังไง ฉันก็จะพาเธอไปด้วย จนกว่าฉันจะได้คำตอบจากคุณ!” ควีนน่าตอบ ขณะที่เธอสัมผัสร่างกายของแจสมินอย่างแผ่วเบา...

เมื่อเธอทำเช่นนั้น แจสมินก็หมดสติไปทันที! เมื่อควีนน่าออกจากคฤหาสน์ ทั้งเจอรัลด์และไบรสันต่างก็วิ่งตามเธอไป

แต่เมื่อตามออกไป ชายทั้งสองก็ได้เห็นรถยนต์และบอดี้การ์ดของตระกูลยอร์นวิครออยู่ข้างนอกมากมาย ในขณะที่หญิงสาวที่หมดสติถูกนำตัวขึ้นรถไป ควีนน่ายืนอยู่ตรงประตูรถอีกคัน ก่อนที่จะเอียงคอมองมาที่เจอรัลด์

“คุณรู้ไหม ไม่ว่าคุณจะหนีไปไหน คุณก็จะหนีไม่พ้น! ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณหลุดมือฉันไปได้อีกแล้ว!” ควีนน่าพูดขึ้น ก่อนจะปิดประตูรถตามหลังเธอ แล้วสั่งให้คนของเธอขับรถออกไป

“จะ แจสมิน...!” ไบรสันตะโกนเรียก สายตาของเขาแฝงด้วยความเป็นห่วง ขณะที่เขามองดูรถขับออกไป

หลังจากที่ไบรสันตะโกนเรียก เจอรัลด์ก็เริ่มส่งเสียงไอขึ้นเสียงดัง ก่อนที่จะกระอักเลือดออกจากปาก

“คุณคลอฟอร์ด!”

“นายน้อย!”

เมื่อเห็นเขาในสภาพแบบนี้ โจชัวรวมถึงคนอื่น ๆ จึงล้อมเขาเอาไว้ทันที

ถึงตอนนี้เจอรัลด์ยังพอมีสติอยู่ แต่เขาคงเหลือพลังเพียงแค่เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น เพราะผลกระทบที่เขาได้รับจากฤทธิ์ของดอกเด้ด แอนนี่ส์

บวกกับการที่ควีนน่าแทบจะบดขยี้พลังภายในร่างของเจอรัลด์ เมื่อเขาปะทะเข้ากับพลังของเธอ ขณะที่เขาพยายามช่วยแจสมินเอาไว้ก่อนหน้านี้ ตอนนี้เขาจึงได้รับบาดเจ็บ ทั้งที่เป็นอยู่แต่เดิมและที่เพิ่งเกิดขึ้น

เธอแข็งแกร่งเหลือเกิน! เพราะอาการบาดเจ็บที่เป็นอยู่ เขาจึงไม่อาจต้านทานพลังและเลือดที่ถูกขับดันออกมาได้

หลังจากเกิดเรื่องนั้นขึ้น ตอนนี้เขาจึงได้รู้ว่า แม้ว่าเขาจะเก่งกาจมากเพียงใด แต่ก็ยังยากที่จะต้านทานการโจมตีในรูปแบบต่าง ๆ ของควีนน่าได้

“เธอ... เธอแข็งแกร่งเกินไปครับนายท่าน! ผมคิดว่าคุณคงจะต่อสู้กับเธอไม่ไหว นอกซะจากท่านปรมาจารย์จะอยู่ที่นี่...!” โจชัวเอ่ยขึ้น

“...ฉันเห็นด้วย...” เจอรัลด์ตอบ พลางส่ายหน้าด้วยความแค้นใจ

“ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังคิดว่าเธอแข็งแกร่งมากทั้งที่อายุยังน้อย! เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงเลยจริง ๆ!” ไบรสันพูดขึ้น

“ควีนน่าไม่ได้แข็งแกร่งถึงขนาดนั้น... ความจริงแล้ว ผมมั่นใจว่าผู้หญิงคนนั้นต้องไม่ใช่ควีนน่า! ผมพอจะเดาออกว่าแท้ที่จริงแล้วเธอเป็นใคร!” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขากุมหน้าอกเอาไว้ ยังคงอดทนกับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นอย่างสาหัสที่ตรงนั้น

“แล้วคุณคิดว่าเป็นใคร?” ทั้งโจชัวและไบรสันถามขึ้นพร้อมกัน

ถึงอย่างนั้น เจอรัลด์ก็ไม่ได้ตอบ แต่เขากลับหันไปที่คฤหาสน์ แล้วมองไปที่ที่โลงศพอมตะถูกเก็บเอาไว้...

“...เธอเป็นใครไม่สำคัญ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ในเมื่อเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี้เป็นเพราะผม ผมจะไม่ยอมให้ใครก็ตามได้รับบาดเจ็บนอกจากผม! ไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะพาแจสมินกลับมาให้ได้!”

ในเวลาต่อมาไม่นานนัก ขบวนรถยนต์จอดหน้าคฤหาสน์ของตระกูลยอร์นวิค เมื่อหันไปมองที่เบาะหลัง คนขับรถก็เห็นว่าควีนน่ายังหลับตาอยู่ หลังจากนั้นเขาจึงเอ่ยเรียกขึ้น “เราถึงแล้วครับคุณหนู!”

การที่สัมผัสได้ถึงพลังอำนาจที่แผ่ซ่านออกมาจากตัวเธอ โดยไม่จำเป็นต้องแสดงความโกรธออกมา ทำให้คนขับรถรู้สึกประหลาดใจรวมถึงบอดี้การ์ดคนอื่น ๆ ของตระกูลยอร์นวิคด้วย มันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครึ่งเดือนก่อน คุณยอร์นวิคเปลี่ยนไปมากจริง ๆ...

สิ่งหนึ่งที่ทุกคนสามารถบอกได้เลยคือ มีบางอย่างที่ผิดปกติไป นับตั้งแต่ที่เธอเอาแต่ขังตัวเองอยู่ในห้องตลอดเวลาเป็นต้นมา...

แล้วในที่สุดวันนี้เธอก็ออกมาแล้ว สิ่งที่เธอทำทันทีคือ ออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงวางอำนาจ ให้ขบวนรถของตระกูลยอร์นวิคออกไปพร้อมกับเธอ!