มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 117

“คุณกำลังทานมื้อค่ำที่ร้านอาหารมาเจสติกฟินิกซ์เหมือนกันหรือครับ? นั่นเยี่ยมไปเลย คุนคลอฟอร์ด! ผมจะไปหาคุณที่นั่น และพวกจะดื่มอวยพรกับไวน์สักแก้วกัน!”

ค่อก ค่อก

ถ้าใครก็ตามที่จะมาดื่มอวยพร ก็น่าจะเป็นเจอรัลด์เอง ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เวสลีย์ก็ยังคงเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ของเขาอยู่ดี

แต่เนื่องจากคุณแฮร์ริสันได้เชิญเขาแล้ว เขาก็น่าจะมาที่นี่อยู่ดีเพื่อที่พวกเขาจะได้ดื่มด้วยกัน

เขาจะไม่เห็นแก่หน้าคุณแฮร์ริสันได้อย่างไร? เขายังได้ให้เลขห้องกับคุณแฮร์ริสันไปแล้วอีกด้วยเช่นกัน

มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร อย่างมากที่สุด เขาก็จะลงทุนให้มากขึ้นในอนาคต

เจอรัลด์วางสายโทรศัพท์

จอร์จและคนอื่น ๆ ยังคงจ้องมองเจอรัลด์อย่างดูถูก

“นั่นคาดไม่ถึงเลย! คนประเภทนี้จะสามารถมีเพื่อนในร้านอาหารมาเจสติกฟินิกซ์ได้ด้วยเหรอ?!”

“ใช่ โอ้อวดอะไรเช่นนี้!”

พวกผู้หญิงยิ้มเยาะ

ตอนนี้ ตัวตนของเจอรัลด์ในใจของทุกคนลดลงอย่างเห็นได้ชัด ใช่ ในใจของพวกเขาก่อนหน้านี้เจอรัลด์เป็นทั้งทายาทรุ่นที่สองที่ไม่เป็นที่รู้จักหรือใครบางคนที่ถูกลอตเตอรี่

เขาร่ำรวยมากจริง ๆ

พวกเขาอาจได้รับผลประโยชน์มากมายเป็นกอบเป็นกำจากเขา

ในเวลานี้ อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ใช่อะไรเลยนอกจากผู้ชายเจ้าชู้ เขาได้รับความรักเมื่อเขามีเงิน แน่นอน แต่จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อคนรักของเขาเกิดเบื่อหน่ายและสุดจะทนกับเขา

เขาจะเป็นอะไรจากนั้น?

เป็นผลให้ ทุกคนมีทัศนคติที่ตรงกันอย่างน่าประหลาดใจต่อเขา

จากนั้น ประตูห้องก็เปิดออกฉับพลัน

มีจำนวนคนกลุ่มใหญ่อยู่ด้านนอก ชายวัยกลางคนและผู้สูงอายุประมาณยี่สิบถึงสามสิบคนทั้งหมดแต่งกายด้วยชุดสูทและรองเท้าหนัง ได้มารวมตัวกันอยู่ด้านนอก

พวกเขาทั้งหมดยืนอยู่ด้านนอกประตูพร้อมกับถือแก้วไวน์อยู่ในมือ

จอร์จถึงกับตะลึงงัยจนพูดไม่ออก

แม้แต่อลิซและคนอื่น ๆ ก็ประหม่าอย่างสุดขีด

กำลังเกิดอะไรขึ้นกัน?

“เซลเลอร์...ชาร์ลส์ เซลเลอร์หรือเปล่า?”

“นี่...นี่...นี่คือ...คุณแฮร์ริสันใช่ไหมครับ?”

“ประธานเมเยอร์ ประธานลอยด์ ทำไมพวกคุณมาที่นี่กันครับ?”