มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1172

ในตอนนั้นเอง เพราะกลัวว่าผู้คนจะพยายามให้ความช่วยเหลือเจอรัลด์ องครักษ์ทั้งสองคนซึ่งได้รับมอบหมายให้เฝ้าดูเจอรัลด์เอาไว้ จึงรีบไล่ใครก็ตามที่เลือกอยู่ที่นี่ต่อออกไป

ด้วยเหตุนี้จึงมีเพียงความเงียบเท่านั้นที่ยังคงหลงเหลืออยู่ ยามเมื่อเจอรัลด์เงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์บนท้องฟ้ายามค่ำคืน

ตลอดทั้งบ่ายที่ผ่านมา เจอรัลด์ยังคงหมกมุ่นอยู่กับการคิดหาวิธีที่จะทำลายผลึกได้ ถึงอย่างไรก็ตาม เวลาไม่เพียงเดินต่อไปเท่านั้น แต่เจอรัลด์ยังได้เข้าใจอะไรบางอย่างจากการตายของเชสเตอร์อีกด้วย

ดังนั้นเขาจึงไม่ยอมให้ใครก็ตามที่อยู่ใกล้ตัวเขาได้รับอันตราย หรือตายเพราะเขาอีก!

เมื่อคิดถึงเรื่องนั้น ในที่สุดเขาก็สามารถหาวิธีทำลายผนึกของเขาได้

ย้อนกลับไปเมื่อครั้งแรกที่เขาได้พบกับเทพเจ้า เจอรัลด์ได้เจอเข้ากับจี้หยก ที่ผนึกความทรงจำมากมายเอาไว้ในใจของเขา

แม้ว่าในตอนนี้เขาจะมีความทรงจำเรื่องการเรียนรู้วิชาใหม่ ๆ หลายอย่าง ทั้งที่ก่อนหน้านี้พยายามใช้วิชาเหล่านั้นด้วยตัวเอง แต่เจอรัลด์รู้ดีว่าเขาได้ฝึกฝนวิชาเหล่านั้นได้เพียงเศษเสี้ยวเท่านั้นเอง

คาดไม่ถึงว่า ขณะที่กำลังคิดหาวิธีทำลายผนึกพลังก่อนหน้านี้ เจอรัลด์ก็นึกถึงวิธีการฝึกที่ทำให้เขาหลุดออกจากผนึกทั้งสามได้อย่างง่ายดายและรวดเร็ว

แต่วิธีที่ว่านี้ ย่อมมีความชั่วร้ายแฝงอยู่เป็นธรรมดา และถ้าผู้ใช้ไม่ระวังให้ดี พวกเขาอาจเกิดความชั่วร้ายครอบงำได้ง่าย หลังจากที่ได้รับพลังนี้มา ยิ่งไปกว่านั้น วิธีการใช้พลังนี้ค่อนข้างโหดร้ายทารุณ แม้แต่กับคนเก่งอย่างเจอรัลด์

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการตั้งคำถามว่า เขาควรจะเสี่ยงใช้วิชาที่อันตรายแบบนี้หรือไม่ แม้เวลาจะผ่านไปได้สักพักหนึ่งแล้ว แต่เจอรัลด์ก็รู้ว่าสุดท้ายแล้วเขาก็ไม่ได้มีตัวเลือกมากนัก เมื่อไม่มีหนทางอื่น และเขาก็รู้ดีว่าเขาไม่อาจยอมให้เรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นกับโจชัว และคนอื่น ๆ เพราะความลังเลของเขาได้อีก

อย่างไรก็ตาม เพื่อจะนำวิชานี้ไปใช้ เจอรัลด์จำเป็นจะต้องใช้เวลาฝึกฝนก่อนสักพัก ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเวลาเที่ยงคืนคงจะเป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุด เพราะเจอรัลด์มีความทรงจำเกี่ยวกับวิชานี้อยู่ในใจอยู่แล้ว เขาจึงรู้ว่าคงไม่ยากเกินไปสำหรับเขาที่จะฝึกฝนวิชานี้

ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว ชายหนุ่มผู้มุ่งมั่นรู้สึกได้ว่าถึงเวลาแล้วที่เขาจะเริ่มฝึกวิชา เพราะตอนนี้เขาถูกห้อยอยู่กลางอากาศ เจอรัลด์จึงทำได้เพียงหลับตาผ่อนคลาย ขณะที่ควบคุมการไหลเวียนของเส้นพลังลมปราณที่อยู่ในร่างกายตามความทรงจำที่ถูกถ่ายทอดเผยออกมาให้เขาได้เห็น