“เฮ้ จอร์แดน ดูสิ! ผู้ชายที่น่าสมเพชที่นายคุยด้วยกำลังเดินไปทางรถแลมบอร์กินี!”
“ฮี่ฮี่! แลมบอร์กินีเป็นแบรนด์ที่มีชื่อเสียง ไอ้งั่งที่น่าสมเพชคนนั้นต้องกำลังพยายามจะทำความเข้าใจเชิงลึกเกี่ยวกับมันแน่ เขาอาจจะถ่ายรูปและโพสต์มันลงโซเชี่ยลมีเดียเพื่อให้เห็นว่ามันยอดเยี่ยมแค่ไหน มีคนมากมายเป็นเช่นนั้น!”
สาว ๆ ตอบด้วยความดูถูก
“บางที คงไม่มีอะไรที่คนประเภทเหล่านั้นไม่อาจทำได้!” จอร์แดนยิ้มเยาะ
“เออจริงสิ จอร์แดน นายรู้ไหมว่าใครเป็นเจ้าของรถคันนี้?”
“ฉันไม่รู้จริง ๆ แต่ฉันบอกเธอได้มากมายเกี่ยวกับโครงสร้างและการตกแต่งภายในของรถคันนี้ มันเป็นการออกแบบชั้นหนึ่ง! แม้แต่ส่วนที่เรียบง่ายก็ผ่านการคำนวณข้อมูลมาอย่างเข้มงวด ทั้งหมดนี้ได้รับการดูแลเป็นส่วนตัวจากผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์มาหลายสิบปี!” จอร์แดนตอบด้วยรอยยิ้ม
“อ่า? นายกระตุ้นความสนใจของพวกเรา จอร์แดน สนใจที่จะอธิบายเพิ่มเติมให้กับพวกเราเพื่อที่เราจะสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับรถได้ไหม?” หญิงสาวคนหนึ่งถามขึ้น ด้วยความแปลกใจบนใบหน้าของเธอ
พวกเธอกำลังพูดคุยเรื่องนี้กัน ไม่ใช่แค่เพราะพวกเธอต้องการจะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับรถหรูแต่เพียงแค่เป็นการยืดเวลา
ลองคิดดูสิ มันเป็นแค่เวลาเก้าโมงเช้า และถึงแม้ว่าพวกเธอจะให้ตำแหน่งสถานที่กับเขาและจอร์แดนไปส่งพวกเธอที่นั่น มันก็คงจะเป็นการพบกันเพียงชั่วครู่เท่านั้น
ถ้าพวกเธอทำให้เขาล่าช้าไปสักพัก ก็คงจะเป็นเวลาอาหารกลางวัน จอร์แดนจะไม่เลี้ยงอาหารพวกเธอหรอกหรือถ้างั้น?
นั่นจะไม่ทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาลึกซึ้งขึ้นหรือ?
สาว ๆ เล่นเกมจิตวิทยาได้เก่งกันจริง ๆ
จอร์แดนไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับสิ่งนี้ เขาจอดรถไว้ข้างทางก่อนที่เดินนำกลุ่มสาว ๆ ไปที่รถหรู
เขาไม่ได้อิจฉากับรถแลมบอร์กินีใด ๆ เลย รู้ดีพอว่าถึงแม้ว่าเขาจะทำงานหนักเหมือนกับวัวไปตลอดชีวิตนี้ของเขา ก็ไม่มีทางที่เขาจะเอื้อมไปถึงจุดนั้นได้
ในเวลานี้เอง เจอรัลด์ก็เดินไปทางรถแลมบอร์กินีของเขาเช่นกัน
“เอิ่ม คุณครับ? จะรังเกียจไหมถ้าคุณจะช่วยขยับไปด้านข้างหน่อย?”
เจอรัลด์ลูบจมูกของเขาขณะที่เขามองอย่างหมดหนทางไปที่หญิงสาวผมยาว ตอนนี้ที่กำลังนั่งอยู่บนกระโปรงรถแลมบอร์กินีของเขาอย่างก๋ากั่น
“ทำไมนายถึงขอให้ฉันขยับไป? นายเป็นใคร? ไปให้พ้นทางของฉัน!” คนสวยผมยาวตะคอกใส่เขา
ผู้ชายคนนี้สวมเสื้อผ้าใหม่เอี่ยม และพวกมันค่อนข้างดูดีสำหรับเขา อย่างไรก็ตาม เธอเคยเห็นทายาทที่หล่อเหลามามากมายแล้ว เขาคิดว่าเขาเป็นใครกัน?
เขากล้าดียังไงมาบอกให้เธอขยับไป?!
“จริงด้วย ถูกต้อง! นายเป็นใคร? ดูนายสิ นายมีสิทธิ์อะไรที่จะขอให้เราขยับออกไป?”
“ฮี่ ฮี่ฉันรู้ในฐานะสาว ๆ พวกเราจะถือตัวเล็กน้อย และพวกเราก็ชอบถ่ายเซลฟี่ อีกอย่าง พวกเรารู้สึกอิจฉาเล็กน้อยเมื่อเราเห็นรถยนต์สุดหรู ฉันไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าผู้ชายจะน่ารังเกียจมากพอ; เขาคิดที่จะถ่ายเซลฟี่เหมือนกันด้วยจริง ๆ !”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน