มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1212

ทันใดนั้นเอง จี้หยกที่เจอรัลด์นำติดตัวมาด้วยก็เหมือนจะจับสัญญาณอะไรบางอย่างได้

เจอรัลด์ตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น เมื่อรู้ว่าหญิงสาวที่มีพลังหยินแข็งแกร่งน่าจะกำลังอยู่ใกล้กับบริเวณนี้!

เมื่อรู้เช่นนั้นแล้ว เจอรัลด์ก็รีบเดินสำรวจไปทั่วบริเวณ

อย่างไรก็ตาม จู่ ๆ จี้หยกก็หยุดตอบสนองอย่างกะทันหัน ทำให้เจอรัลด์รู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมาก หรือเขาอาจจะแค่คิดไปเอง?

“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่…? ทำไมจู่ ๆ มันก็หยุดสั่นไปอย่างรวดเร็วแบบนั้น?” เจอรัลด์ที่กำลังรู้สึกงุนงงบ่นกับตัวเอง เขาแสดงสีหน้าผิดหวังออกมาอย่างเห็นได้ชัด

ในเมื่อจี้หยกมีการตอบสนองอย่างรุนแรงเมื่อสักครู่นี้ เจอรัลด์จึงมั่นใจว่า เหตุผลที่มันหยุดอย่างกะทันหันก็คงจะเป็นเพราะหญิงสาวคนนั้นได้ออกไปจากบริเวณนี้แล้ว เมื่อคิดเช่นนั้น เจอรัลด์ก็รีบเดินลงไปข้างล่าง และมองหาหญิงสาวไปทั่วทั้งบริเวณ ด้วยหวังว่าจี้หยกจะสั่นอีกครั้ง แต่ก็ไม่มีการตอบสนองใด ๆ จากจี้หยกอีกเลย

ในขณะที่เขาเดินกลับมาที่ห้องผู้ป่วย นาโอมิก็เพิ่งจะปิดประตูและเดินออกมา

“เรากลับกันก่อนดีกว่าเจอรัลด์… พักหลังเชอรี่คงจะเหน็ดเหนื่อยมามากกับเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้น ตอนนี้เธอกำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงเสริมในห้อง! แต่ฉันก็อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของพวกเธอ ถ้าเรากลับไปเฉย ๆ แบบนี้!” นาโอมิพูด

“ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันได้บอกให้บอดี้การ์ดของฉันสองสามคนคอยเฝ้าระวังความปลอดภัย โดยไม่ให้พวกเธอรู้ตัวเรียบร้อยแล้ว คนของฉันมีฝีมือ เพราะฉะนั้น เธอเลิกห่วงได้แล้วนะ!”

“ค่อยโล่งอกหน่อย… อีกอย่าง เชอรี่บอกฉันว่าพรุ่งนี้เธอจะเดินทางไปที่สถานีตำรวจ เพื่อให้ปากคำอีกครั้ง เธอน่าสงสารเกินไปที่จะต้องเผชิญหน้ากับเรื่องเลวร้ายเหล่านั้นอีก ฉันหวังว่าเธอจะช่วยดูแลเชอรี่ให้ปลอดภัยด้วยนะ… เธอไม่สมควรจะได้รับความเจ็บปวดอีกเป็นครั้งที่สอง!”

“ฉันจะดูแลทุกอย่างเอง!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น นาโอมิก็พยักหน้าช้า ๆ แววตาของเธอสะท้อนให้เห็นความรู้สึกมากมายที่อยู่ภายในใจ

ตราบใดที่เจอรัลด์ยังอยู่ที่นี่ นาโอมิก็ไม่รู้สึกหวาดกลัวต่อสิ่งใดทั้งนั้น ถึงแม้ท้องฟ้าจะถล่มลงมาก็ตาม

ทันใดนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นหลายครั้ง พร้อมกับเสียงข้อความที่ดังขึ้นถี่ ๆ แทบจะพร้อมกัน สามีของยาสมินรีบรับโทรศัพท์ที่ยังสั่นอย่างรวดเร็ว

ในขณะที่กำลังอ่านข้อความ เขาก็ขมวดคิ้วก่อนจะบ่นว่า “… นี่มันหมายความว่าอย่างไรกัน…?”

“มีอะไรเหรอคะที่รัก…?” ยาสมินถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ตราบใดที่สามีของเธอช่วยเธอกำจัดนาโอมิได้ เธอก็ไม่ต้องการขออะไรจากเขาอีกแล้ว

“... ข้อความพวกนี้… มันเป็นข้อความเดียวกันหมด…” สามีของยาสมินตอบพร้อมกับส่ายหัว

“... มันบอกว่าอะไรเหรอ?”

“ทุกข้อความบอกว่า ขอให้โชคดีนะ!”