มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1217

ในขณะที่พวกนักศึกษาได้ยินเสียงเร่งเครื่องยนต์ของรถอีกคัน พวกเขาก็หันไปเห็นรถลัมโบร์กีนีกำลังหักเลี้ยวเข้ามา ก่อนจะมาจอดตรงหน้าพวกเขา แรงเหวี่ยงของรถทำให้เกิดลมหมุน ส่งผลให้ใบไม้ปลิวว่อนไปทั่วทั้งบริเวณ

การปรากฏตัวของรถหรูคันนี้ ทำให้ทุกคนต้องตะลึงงัน

“...นั่น…นั่นใช่ลัมโบร์กีนี เรเวนตันหรือเปล่า…?”

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นช่างเหมือนความฝัน ไม่มีใครสามารถปิดบังสีหน้าที่ตกใจได้เลย พวกเขาไม่กล้าที่จะกระพริบตาด้วยซ้ำไป เพราะเกรงว่าภาพรถหรูคันนั้นจะหายไปหากพวกเขาทำแบบนั้น

นอกจากลัมโบร์กีนี เรเวนตันคันนี้จะเป็นรุ่นลิมิเต็ดและมีราคาถึงสองล้านหกแสนดอลลาร์แล้ว มันยังเป็นรถที่ชายหนุ่มผู้ร่ำรวยในตำนานเคยใช้ ตามเรื่องเล่าในตำนานอีกด้วย!

เมื่อรถในตำนานคันนั้นมาอยู่ตรงนี้แล้ว ผู้คนที่เห็นมันจึงรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังอยู่ในตำนานที่หลายคนพูดถึงนั้นด้วย ไม่เคยมีใครเห็นรถคันนั้นด้วยตาของตัวเองมาก่อน พวกเขาจึงรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก เมื่อรถคันนั้นมาปรากฏตรงหน้าพวกเขาจริง ๆ

คุณลอคเวิร์ทเองยังรู้สึกอึ้งจนพูดไม่ออก อย่างไรก็ตาม เขารีบดึงสติตัวเองกลับมา ก่อนจะยอมรับความพ่ายแพ้ในครั้งนี้

‘รถคั้นนั้น…มัน…มันดูหรูหรามากจนน่าเหลือเชื่อ!’ ยัลเทอร์คิดกับตัวเอง ก่อนจะขับรถของเขาออกไป เพื่อให้รถของเจอรัลด์ได้เข้ามาจอดในบริเวณนั้นแทน

หลังจากที่เจอรัลด์จอดรถตรงตำแหน่งที่เขาเคยจอด หญิงสาวเหล่านั้นก็เริ่มกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง บางคนเอามือขึ้นมาปิดปาก และที่เหลือก็เอามือขึ้นมากุมแก้มทั้งสองข้างเอาไว้ ในขณะที่เห็นเจอรัลด์ก้าวลงมาจากรถ

ทุกอย่างมันดูมหัศจรรย์มาก จนพวกเธอเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่!

“นี่ พี่ชาย! เบอร์โทรพี่เบอร์อะไรเหรอคะ?”

“พี่มีแฟนหรือยังคะ?”

ในขณะที่หญิงสาวที่อยู่ตรงนั้นกำลังรุมล้อมเจอรัลด์ เด็กหนุ่มที่ร่ำรวยคนอื่น ๆ ต่างก็พากันเดินกลับไปที่รถหรูของพวกเขา จากนั้นพวกเขาก็ขับรถออกไปพร้อมกับตะโกน “พวกเราไปก่อนนะ พี่ชาย!”

และในขณะที่หญิงสาวคนหนึ่งพยายามจะเอาแขนของเธอมาถูแขนของเจอรัลด์ เขาก็รีบผลักเธอออกทันที ก่อนจะพูดว่า “พวกเธอก็ไม่ได้ดีไปกว่าพวกเขาหรอก!”

เขาหันหน้าไปหาพวกเธอ ก่อนจะพูดต่ออีกว่า “ลองดูชุดที่พวกเธอใส่สิ! เสื้อยืดตัวเดียว ไม่มีกางเกงหรือแม้แต่กางเกงขาสั้นสักตัว? พวกเธอทำตัวแบบนี้ ถูกแล้วเหรอ? ไม่คิดบ้างเหรอว่าพวกเธอไร้ยางอายเกินไปหน่อย? โดยเฉพาะเธอ! เสื้อที่เธอใส่ดูไม่ต่างอะไรกับเชือกบาง ๆ เส้นหนึ่ง! ทำไมจะต้องโชว์เนื้อหนังมังสาของตัวเองให้คนอื่นเห็นมากมายขนาดนี้? ช่วยทำตัวให้เป็นกุลสตรีกันหน่อยเถอะ!”

หลังจากที่เห็นกลุ่มวัยรุ่นที่บูชาเงินเหล่านี้ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เจอรัลด์จะรู้สึกหงุดหงิด

เขารู้ดีว่าสักวันหนึ่ง คนพวกนี้จะต้องเสียใจที่ไม่ได้ใช้เวลาอันมีค่ากับครอบครัว และคนที่พวกเขารัก เจอรัลด์ได้แต่หวังในใจว่าวันหนึ่งพวกเขาจะคิดได้เอง

อย่างไรก็ตาม หญิงสาวคนหนึ่งได้ร้องไห้ออกมาทันทีที่โดนเจอรัลด์ต่อว่า!

“...ไป…ไปได้แล้ว! ทุกคน! รีบออกไปเดี๋ยวนี้!”