มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1228

“ไม่เลย” เจอรัลด์ตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

ถึงแม้ว่าเมอาอยากจะพูดคุยกับเขามากกว่านั้นเพื่อแสดงความห่วงใย แต่เธอก็พูดอะไรไม่ออก เพราะก่อนหน้านั้น เธอได้เคยพูดจาดูถูกเจอรัลด์สารพัด แถมยังบอกว่าเขาจะสร้างปัญหาให้พวกเธออีกด้วย!

หากจะให้ชัดเจนกว่านั้นก็คือ เธอไม่เคยพูดคุยกับเขาแบบจริงจังตั้งแต่เจอกันที่มหาวิทยาลัยแล้ว แม้กระทั่งตอนที่นัดรวมตัวกันอีกครั้งที่บาร์แห่งหนึ่งหลังจากเรียนจบได้หลายปี ซึ่งตอนนั้นเมอาก็รู้แล้วว่าเขาได้กลายเป็นคนที่รวยมาก ตอนที่พวกเขายังอยู่ที่เมืองซอลฟอร์ด เธอต้องยอมรับว่า ไม่ค่อยได้พูดคุยกับเขาเท่าไรนัก

นอกจากนั้นแล้ว เมอาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหัวใจเต้นแรง ในขณะที่เธอยืนอยู่ตรงหน้าเจอรัลด์คนใหม่คนนี้ เธอพูดได้จากใจจริงของเธอเลยว่า เธอรู้สึกชื่นชมและเคารพนับถือเขาเป็นอย่างมาก

เจอรัลด์เองไม่ได้รู้สึกอยากจะแสดงความเก่งกล้าต่อหน้าเมอาสักเท่าไร เพราะเขาไม่ได้ต้องการความชื่นชมและความเคารพนับถือของเธอ เพื่อมาเติมเต็มความต้องการของเขา

เมื่อเขาสลัดความคิดนั้นออกไป เจอรัลด์ก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ เขาหันไปมองรถที่จอดไกลออกไป และเห็นหญิงสาวทั้งสองคนยังคงนอนตัวสั่นอยู่บนเบาะหลังรถ

ตอนที่เขายังอยู่บนหลังคารถ เขาได้ยินเสียงร้องของหญิงคนหนึ่ง เมื่อเขาได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนั้น เจอรัลด์ก็รู้ทันทีว่าหญิงสาวที่เมเวอริคลักพาตัวมาคือยูลิสากับโนแอล!

และการที่เขาสัมผัสได้ถึงพลังหยินที่แข็งแกร่งจากในรถคันนั้น ก็เป็นหลักฐานชัดเจนว่าสิ่งที่เขาคิดเป็นความจริง

เมื่อคิดได้เช่นนั้นแล้ว เจอรัลด์ก็รีบตรงไปที่รถ

ด้วยความที่หญิงสาวทั้งสองไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัย ตอนที่รถหยุดกะทันหัน ร่างของพวกเธอจึงถูกเหวี่ยงไปติดกับหลังเบาะรถด้านหน้า! พวกเธอไม่ได้ตั้งตัวว่าจะต้องเจอกับเหตุการณ์เช่นนี้เลย ดังนั้นทั้งยูลิสาและโนแอลจึงรู้สึกเหมือนร่างของพวกเธอกำลังปวดระบม

พอเจอรัลด์เดินเข้าไปใกล้ เจอรัลด์ก็มองเห็นยูลิสาที่กำลังถลึงตาใส่เขา จนไม่เหลือเค้าโครงของหญิงสาวที่น่ารักก่อนหน้านี้อยู่เลย

“ไม่เป็นอะไรแล้วนะ… ออกมาได้แล้ว ทั้งสองคนเลย!” เจอรัลด์พูด ในขณะที่ยิ้มอย่างขบขันให้หญิงทั้งสอง

รอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความขมขื่นเล็กน้อยของเขา ยังบ่งบอกว่าเขารู้ดีแก่ใจว่า เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นไม่ใช่แค่เรื่องบังเอิญ