มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 127

“ผมไม่ได้นำของขวัญมา”

เจอรัลด์ทำอะไรไม่ได้นอกจากมอบรอยยิ้มน่าเศร้าให้

เดิมทีเขาต้องการเตรียมของขวัญให้ย่าของเธอแต่มีล่าหยุดเขาไว้ เธอรู้สึกว่าพวกเขาทั้งสองคนสามารถมอบของขวัญหนึ่งชิ้นให้แก่คุณย่าได้และตามปกติแล้วเธอจะมองหาของขวัญนั้นด้วยตัวเอง

ดังนั้นจึงเป็นเหตุผลที่เจอรัลด์ปรากฎตัวด้วยมือเปล่าในวันนี้

เขาเพียงแค่มาเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อทำให้คุณย่าของมีล่ามีความสุข ใครจะไปรู้ว่าไอรีนจะจงใจพูดเรื่องนี้ขึ้นมาทำเพื่อทำเรื่องยุ่งยากให้กับเขา?

“อะไรนะ? เขาไม่ได้นำของขวัญมาเหรอ? ฉันคิดว่าแฟนของมีล่าจะนำของสิ่งมีค่าบางอย่างติดไม้ติดมือมากับเขาด้วยเหมือนกัน!”

“แฟนของมีล่าก็เป็นทายาทที่รำ่รวยด้วยไม่ใช่เหรอ? พูดตามเหตุตามผล เขาก็ควรมีความรอบรู้ในเรื่องสมบัติผู้ดีและมารยาทขั้นพื้นฐานด้วยเช่นกันนะ นี่คือครั้งแรกที่เขาพบกับคุณย่าของแฟนสาว แต่เขาไม่ได้นำอะไรติดมือมาเลยหรือ?”

“เขาไม่ได้ดีพอจะเทียบกับแฟนของไอรีนอย่างแน่นอน เคนเนธ!”

เสียงกระซิบและพึมพำเบา ๆ ดังก้องท่ามกลางหมู่ญาติพี่น้องและเพื่อน ๆ

แม้จะเป็นการพูดคุยกันเบา ๆ บทสนทนาของพวกเขาก็ยังคงค่อนข้างได้ยินอย่างชัดเจนในหมู่ทุกคนที่มาร่วมงาน

เมื่อได้สังเกตสถานการณ์ หญิงชราก็ไม่อาจรักษาใบหน้าที่เรียบเฉยได้อีกต่อไป

เธอไม่ใช่คนประเภทที่ชอบรับของขวัญแต่ในฐานะผู้อาวุโสคนหนึ่ง ภาพลักษณ์และชื่อเสียงเป็นสองสิ่งที่สำคัญมากที่สุด

จากนั้นเธอจึงละความรู้สึกเอ็นดูที่มีต่อเจอรัลด์เช่นที่เธอเคยมีให้กับเคนเนธ

เธอตอบแค่ว่าไม่เป็นไรและขอให้เจอรัลด์นั่งลงด้านข้าง

หลังจากนั้น เธอถามอย่างแผ่วเบา “เจอรัลด์ ฉันได้ยินว่าธุรกิจของครอบครัวเธอค่อนข้างไปได้ดี ครอบครัวของเธอทำธุรกิจอะไรหรือ?”

“โอ้ พวกเราตะลุยทำเกือบจะทุกอย่าง!”

เจอรัลด์ตอบเบา ๆ

แม้เจอรัลด์จะพูดความจริง มันก็ให้รู้สึกเหมือนว่าการตอบของเขาหยาบคายเล็กน้อยผ่านการมองผ่านเลนส์ของคุณย่าของมีล่าและคนอื่น ๆ

ตะลุยทำทุกอย่างหรือ?

นั่นคืออุตสาหกรรมอะไร?

เขาตอบคำถามอย่างไม่ใส่ใจและไม่เป็นทางการขนาดนี้ได้อย่างไร?

มีล่ารีบแกล้งหัวเราะออกมาขณะที่เธอพูดว่า “คุณย่า นี่คือครั้งแรกของเขาที่มาที่นี่ ถ้าคุณย่าเอาแต่ยิงคำถามเขามากมายขนาดนั้น หนูเกรงว่าคุณย่าจะลงเอยด้วยการทำให้เขากลัวจนจากไปได้นะ!”

“โอเค โอเค ย่าจะไม่ยุ่งกับเขา”

หญิงชราตอบขณะที่เธอเปลี่ยนหัวข้อทันที