มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1287

ในขณะเดียวกัน เฟอร์นันโดก็บังเอิญหันไปเห็นชายทั้งสอง หลังจากที่เขามองไปยังทิศทางที่บอดี้การ์ดชี้ไปพอดี

มีบอดี้การ์ดหลายสิบคนล้อมรอบชายทั้งสองคนอยู่ในขณะนี้

“ไอ้พวกสารเลว! พวกแกเสร็จฉันแน่คราวนี้! เฟอร์นันโด ฉันอยากให้คุณควักลูกตาและหักแขนขาทั้งหมดของพวกมันด้วย!” มาทิลดาพูดด้วยความโกรธ ขณะที่เธอกำหมัดแน่น

เฟอร์นันโดพยักหน้ารับคำ

ในฝั่งของเจอรัลด์ เชสเตอร์ และเอเดน พวกเขาต่างกำลังจดจ่ออยู่กับการต่อสู้ที่กำลังเกิดขึ้นภายในสังเวียน

เห็นได้ชัดว่า นักสู้สองคนนี้ได้ผ่านการฝึกฝนอย่างหนักมาเป็นเวลานาน ทักษะและความสามารถของพวกเขาจึงมีความโดดเด่นไม่แพ้กัน ดังนั้นการต่อสู้ของพวกเขาจึงดุเดือด และประทับใจคนดูเป็นอย่างมาก

"คุณคลอฟอร์ด ผมคิดว่ากำลังมีบางอย่างผิดปกติครับ ดูเหมือนบอดี้การ์ดพวกนั้นกำลังตามหาเราอยู่ และยิ่งไปกว่านั้น ผมยังเห็นหญิงสาวที่เราพบเมื่อตอนบ่ายวันนี้อีกด้วย!”

เชสเตอร์พูด ในขณะที่เขากำลังดื่มน้ำผลไม้ และจับตามองการต่อสู้ที่ดำเนินขึ้นในสังเวียน

“อืม ฉันก็สังเกตเห็นมานานแล้ว ฉันเห็นว่ามีคนจับตามองเราทันทีที่เราก้าวเข้ามาในงานเลี้ยงนี้ ฉันไม่คิดเลยว่าลูกสาวของตระกูลไซม์จะไร้เหตุผลขนาดนี้!” เจอรัลด์พูด ในขณะที่เขายิ้มอย่างมีเลศนัย

“มีอะไรผิดปกติหรือเปล่าครับ พี่ชาย?” เอเดนถามด้วยเสียงที่แผ่วเบา ในขณะที่เขาสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ

"ไม่เป็นไร เราแค่รอดูไปก่อนว่าพวกเขาจะทำอะไร!” เจอรัลด์ตอบเสียงเบา

“เอเดน! เอเดน! ทำไมเธอถึงเรียกผู้ชายคนนี้ว่าพี่ชายของเธอล่ะ?” จู่ ๆ ลีเจนก็ถามขึ้นมา ขณะที่เธอคว้าแขนของเอเดน

ทำไมดูเหมือนว่าชายที่ชื่อเจอรัลด์คนนี้ ดูมีอิทธิพลมากกว่าเมื่อเทียบกับเอเดน? แล้วทำไมเอเดนถึงเป็นแค่น้องชายของเขา?

“มีบางเรื่องที่เธอไม่จะควรถาม หรืออยากรู้อยากเห็น แค่ใช้ชีวิตของเธอไป หากมีการทะเลาะกันเกิดขึ้น พวกสาว ๆ ควรจะถอยห่างออกมา พวกเขาคงจะไม่ยุ่งวุ่นวายอะไรกับพวกเธอ เพราะเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพวกเธอเลย!”

เอเดนกำหมัดแน่น ขณะที่เขารอที่จะเริ่มการปะทะทันทีที่เจอรัลด์สั่งเขา

สำหรับคนอื่น ๆ ในสถานที่จัดงาน ทุกคนก็พอจะดูออกว่าเกิดอะไรขึ้น

เมื่อจู่ ๆ พวกเขาก็เห็นบอดี้การ์ดจำนวนมากเข้ามาในบริเวณนั้นอย่างกระทันหัน ใครจะยังกล้าพูดอะไรออกมาในเวลานี้? ทุกคนเพียงแค่มองไปยังทิศทางของเจอรัลด์อย่างเงียบ ๆ ขณะที่พวกเขาสงสัยว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

โครม!

ในเวลานี้ ได้มีเสียงของขวดไวน์แดงตกลงสู่พื้น และแตกเป็นชิ้น ๆ ทำลายความเงียบในสถานที่เกิดเหตุ

มีคนจงใจทำให้ขวดไวน์แดงข้างโต๊ะของเจอรัลด์แตก

นั่นก็คือผู้หญิงที่กำลังเดินเข้ามาหาพวกเขาด้วยสีหน้าบึ้งตึง

“แกทั้งสองคนช่างยอดเยี่ยมจริง ๆ! ฉันมองหาพวกแกจนทั่ว และฉันคิดว่าพวกแกคงจะหนีไปแล้ว อย่างไรก็ตาม ฉันไม่คาดคิดเลยว่าพวกแกจะกล้ามาร่วมงานเลี้ยงที่ครอบครัวของฉันจัดขึ้น?!”

ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก มาทิลดา

เธอพูดจาเย้ยหยัน ขณะที่กำลังจ้องมองมาที่พวกเขา

เธอกำลังจะลงมือแก้แค้นให้กับความอัปยศอดสูที่เธอได้รับ และเธอต้องการที่จะล้างแค้นพวกเขาต่อหน้าทุกคนในวันนี้

“คราวนี้ฉันไม่ต้องตามหาพวกแกที่ไหนอีกแล้ว!” มาทิลด้าพูด ขณะที่เธอหัวเราะเยาะ

“ลำพังแค่ความสามารถที่น่าทึ่งของพวกเรา? ฮ่าฮ่าฮ่า! มันไม่มีประโยชน์อะไรเลยถ้าเธอจะส่งคนมาอีกเป็นสิบเท่าก็ตาม!” เชสเตอร์พูด ในขณะที่เขาหัวเราะ

“ใครกันที่น่าทึ่ง? ถ้าเธอส่งคนมาถึงสิบเท่า ก็คงจะเป็นจำนวนห้าถึงหกร้อยคน แต่ถึงแม้จะมีหมูห้าถึงหกร้อยตัว แกก็ไม่เห็นจำเป็นจะต้องจับพวกมันทั้งหมดพร้อมกันใช่ไหมล่ะ? ในเมื่อพวกแกน่าทึ่งและทรงพลังมากถึงขนาดนี้ งั้นแกก็ลองมาต่อกรกับเฟอร์นันโดดูหน่อยเป็นไง! ฉันอยากจะถามแกอยู่เหมือนกันว่า กล้าที่สู้กับเฟอร์นันโดหรือไม่?”

ชายร่างกำยำเดินเข้ามา และเขามีสีหน้าเย้ยหยันขณะที่เขาพูด น้ำเสียงของเขาฟังดูโหดเหี้ยม และมันทำให้อากาศรอบตัวของพวกเขาเย็นยะเยือกลงในทันที

“เข้ามาเลย ไอ้หนู พวกแกมีโอกาสที่จะได้ต่อสู้บนเวทีเดียวกับเฟอร์นันโด ดังนั้น ไม่ว่าพวกแกจะต้องสูญเสียแขนและขาของพวกแกไป และกลายเป็นคนพิการ พวกแกก็สามารถเอาเรื่องนี้ไปคุยโวให้ใครต่อใครฟังได้ตลอดชีวิต เพราะพวกแกมีโอกาสได้ต่อสู้กับเฟอร์นันโดนั่นเอง วันนี้มีผู้เชี่ยวชาญจากสมาคมศิลปะการต่อสู้มาที่นี่ตั้งมากมาย ทำไมพวกแกไม่ลองถามพวกเขาเกี่ยวกับชื่อเสียงของเฟอร์นันโด ดอว์สัน ดูล่ะ” ชายร่างกำยำกล่าว

“เฟอร์นันโด ดอว์สัน?”