มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 131

หลังจากพูดจบ เจอรัลด์ก็เดินไปที่รถเพื่อตรวจดู

เขาคงจะโกหกถ้าเขาพูดว่าเขาไม่ได้เศร้าใจเลยที่ได้เห็นรถของเขาพัง

นอกจากนี้ เขาจะทำอะไรได้ในตอนนี้? อะไรที่ได้เกิดขึ้น ก็เกิดขึ้นแล้ว อีกอย่างวันนี้ก็เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่าของมีล่าด้วย

ถ้าเขาเรียกร้องให้พวกเขาจ่ายค่าเสียหายที่เกิดขึ้น มันจะทำให้มีล่าดูเป็นคนเช่นไร?

นอกเหนือจากนั้น มันก็น่าอึดอัดใจมากเกินไปด้วยเหมือนกัน

โดยไม่มีทางเลือก เขาถูกทิ้งให้กำความทุกข์อันขมขื่นของเขาไว้ในความเงียบ

และด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์ทำได้เพียงแค่ขอให้พวกเขาทำอะไรก็ตามที่พวกเขาต้องทำต่อไป บาทีเขาอาจจะขับรถไปที่ร้าน 4S ในภายหลังเพื่อซ่อมส่วนที่เสียหายต่าง ๆ

“นายคิดว่านายเป็นใคร? นายคิดว่าทุกอย่างจะดีแค่เพราะนายพูดว่ามันไม่เป็นไรหรือ?”

“ใครที่ไม่รู้เรื่องอะไรดีกว่านี้คงจะคิดจริง ๆ ว่านายคือคุณคลอฟอร์ดจากย่านการค้าเมย์เบอร์รี่จริง ๆ มาพูดเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้ตอนที่นายเอื้อมไปถึงจุดนั้นของชีวิตให้ได้ซะก่อนเถอะ!”

“จริงด้วย! ถ้าเราจากไปตอนนี้ งั้นนี่จะถือว่าเป็นกรณีชนแล้วหนีอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น พวกเราจะต้องรับผิดชอบอย่างใหญ่หลวงเพราะนี่อาจจะเป็นกรณีที่ต้องเสียเงินอย่างมหาศาล! นายไม่ได้มองในทางกฏหมายใด ๆ เลยได้อย่างไรกัน!”

กลุ่มลูกพี่ลูกน้องของมีล่า เหล่าคุณป้าและคุณลุงก็เริ่มเยาะเย้ยถากถางเจอรัลด์ทันที

ไอรีนคว้าโอกาสนี้ในการเพิ่มเปลวไฟไปว่า “เขาก็เป็นแค่คนบ้านนอกคอกนาที่ไม่รู้เรื่องใด ๆ เลย ฉะนั้น จะไปพูดถึงเรื่องการมองกฏหมายใด ๆ กับเขาได้อย่างไร?”

“ใช่ โอเค อย่าไปพูดถึงเขากันอีกต่อไปเลย เขาไม่สามารถจะช่วยเหลืออะไรได้อยู่แล้ว พวกเราอาจจะต้องใช้ความพยายามทั้งหมดของเราเพื่อดูว่าเราสามารถจะใช้ความสัมพันธ์ทางธุรกิจของพวกเราคนใดคนหนึ่งเพื่อคลี่คลายปัญหานี้แทนกันดีกว่า”

ริต้าเหลือบมองเจอรัลด์ราง ๆ ก่อนที่เธอจะมุ่งความสนใจของกลับไปที่หัวข้อของเรื่องรถ

“ริต้าพูดถูก เนื่องจากว่ามันได้เกิดขึ้นแล้ว การหลบหนีไม่ใช่การแก้ปัญหา อ่า! หากเราไม่มีทางเลือก ถ้างั้นฉันจะติดต่อคุณโลแกน gจากสำนักการพาญิชย์ เมื่อก่อน คุณปู่ของพวกเธอมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกันมากกับเขา เขาอาจจะรู้จักตัวตนของชายหนุ่มคนนี้ก็ได้!”

คุณหญิงชราตอบ

ผู้คนมากมายเริ่มปัดหน้าจอโทรศัพท์ของพวกเขาเพื่อโทรหาคนกลางที่สามารถช่วยเหลือได้ของตนเองกัน

เคนเนธไม่ต้องการที่จะล้าหลังตามคนอื่น เขาอยากจะดูว่าเขาสามารถใช้เส้นสายของเขาเพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเจ้าของรถได้หรือไม่

เจอรัลด์ส่ายหัวของเขาอย่างขบขันแกมเหน็บแนม

หากเป็นเข่นนี้ต่อไป ทุกคนจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจมาก

อืย!

เจอรัลด์ถอนหายใจก่อนที่เขาจะนำกุญแจรถของเขาออกมา

บี๊บ! บี๊บ!

เสียงบี๊บดังขึ้นสองครั้ง

ไฟต่าง ๆ เริ่มกระพริบ

“อ๋าา?”

พวกเขาทั้งหมดตกตะลึงจนพูดไม่ออก

จากนั้นพวกเขาเห็นเจอรัลด์เดินไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ

เขากดปุ่มอีกครั้งหนึ่ง

เกิดเสียงหึ่งดังขึ้นสองครั้ง

มีล่าก็ประหลาดใจมากเช่นกันและเธอถามขึ้นว่า “เจอรัลด์ รถคันนี้เป็นของนายหรือ?”

“แน่นอนสิ รถนี่เป็นของฉัน ไม่ใช่ว่าฉันบอกเธอไปก่อนหน้านี้แล้วว่าฉันจะพาเธอออกไปขับรถเล่นกันในสักวันไม่ใช่เหรอ?”

เจอรัลด์ตอบ

มีล่าจำได้แล้วตอนนี้

มันเป็นวันของการทดสอบขับรถ ตอนที่เจอรัลด์กำลังไปส่งเธอกลับหอพักของเธอ เขาได้พูดว่าเขาจะพาเธอขับรถเล่นไปรอบ ๆ ด้วยรถหรูในเร็ว ๆ นี้

ตอนนั้น เธอตอบกลับไปว่าเธอจะรอละกันถ้าอย่างงั้น!

และสำหรับเจอรัลด์ จากนั้นเขาก็บอกเธอว่าจริง ๆ แล้วเขาเป็นทายาทรุ่นที่สองที่รำ่รวย

สำหรับคำพูดนั้น เธอตอบกลับไปอย่างขี้เล่นว่า “คุณคลอฟอร์ดค่ะ ฉันจะรอให้วันนั้นมาถึง”

มีล่าก็แค่พูดเล่น ๆ เพื่อเล่นตามมุกตลกขอกเจอรัลด์ในตอนนั้น

ใครจะไปคิดว่าจะได้เห็นเจอรัลด์เปิดประตูรถสปอร์ตแลมบอร์กินีของเขาต่อหน้าต่อตาของเธอ มีล่ารู้สึกราวกับว่าเธอกำลังฝันไป

“เจอรัลด์ รถคันนี้เป็นของนายจริง ๆ หรือ? ฉันไม่เชื่อ! ฉันไม่เชื่อ! ฉันไม่เชื่อ!!!”

ในที่สุดไอรีนก็ได้สติคืนกลับมาและเธอก็รู้สึกว่าแก้มของเธอเจ็บแสบและเริ่มปวดขึ้นมาอย่างควบคุมไม่อยู่

เจอรัลด์ นายไม่ได้เป็นอะไรเลยนอกจากไอ้งั่งที่น่าสมเพชคนหนึ่ง ไอ้งั่งน่าสมเพชที่ได้รับรางวัลเล็ก ๆ

นายจะสามารถซื้อรถที่แพงเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?