มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 134

เจอรัลด์มองไปรอบ ๆ ทั่วทุกที่แต่เขาก็ไม่พบเธอเลย นอกจากนี้ โทรศัพท์ของเขาก็แบตหมดไปอีกครั้งแล้ว

ภายในเวลาหนึ่งชั่วโมงของการค้นหา เขาก็เปียกโชกไปด้วยเหงื่อ

มีล่าออกมากับเขา อาจมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอหรือเปล่า? เจอรัลด์ได้ตัดความเป็นไปได้ทั้งหมดออกไปและได้รออยู่รอบ ๆ บริเวณแถวนี้มาเป็นเวลานานแล้ว

แต่เขาก็ยังคงไม่เห็นมีล่าที่ไหนเลย

ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เจอรัลด์ก็ยิ่งเริ่มเหงื่อแตกมากขึ้น

เจอรัลด์ตัดสินใจที่จะกลับไปร้านขายรถเพื่อดูว่าเขาสามารถจะเปิดเครื่องโทรศัพท์ของเขาได้หรือไม่

หลังจากการรื้อส่วนต่าง ๆ ของมันเพื่อแก้ไขดูมาได้ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็จัดการเปิดเครื่องโทรศัพท์ของเขาได้

อย่างที่คาดไว้ มีล่าได้โทรหาเขาหลายครั้งจริงและส่งข้อความหาเขามากมาย

แต่อย่างไรก็ตาม โทรศัพท์ของเขาถูกปิดเครื่องไว้ในตอนนั้น

เจอรัลด์รีบโทรกลับหาเธอแต่เขาก็ตระหนักได้ว่าโทรศัพท์ของมีล่าถูกปิดเครื่องไปเรียบร้อยแล้ว

เกิดอะไรขึ้นกัน?

เจอรัลด์ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป

เขาพยายามโทหาที่บ้านของมีล่าแต่เขาสังเกตได้ว่าเธอก็ไม่ได้กลับไปที่บ้านเหมือนกัน

ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

เจอรัลด์เงยหน้าขึ้นทันที

สิ่งต่าง ๆ ดูเหมือนจะไม่ชอบมาพากลเล็กน้อย

“คุณวิลสัน คุณรู้จักผู้จัดการของร้านขายชานมหรือเปล่า? ผมต้องการจะดูเทปบันทึกของกล้องวงจรปิด! เราต้องรีบ!”

เจอรัลด์ลุกขึ้นทันที

วิลสันทำตัวติดอยู่ข้างเจอรัลด์ตลอดเวลาหลังจากที่เขากลับมาที่ร้านขายรถ

เมื่อเขาตระหนักว่าอาจจะเกิดปัญหากับแฟนสาวของเจอรัลด์ เขาก็ตื่นตัวรับกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลาแล้ว

วิลสันพยักหน้าขณะที่เขาอุทานว่าเขารู้จักผู้จัดการของร้านนั้น เขารีบนำเจอรัลด์ไปที่ร้านขายชานม

หลังจากการดูวิดีโอบันทึกของกล้องวงจรปิด เจอรัลด์ก็ค่อย ๆ เริ่มคิดเรื่องราวออก

ทุกอย่างได้เกิดขึ้นเมื่อประมาณสองชั่วโมงก่อนที่ผ่านมา

หลังจากมีล่าซื้อชานมและก้าวออกมาจากร้าน เธอก็ตระหนักได้ว่าเจอรัลด์หายไปแล้ว

จากนั้นเธอจึงรีบพยายามโทรหาเจอรัลด์แต่ก็พบว่าโทรศัพท์ของเจอรัลด์ได้ปิดเครื่องไปแล้ว

มีล่ากระวนกระวายใจมาก

เธอนั่งยองอยู่ริมถนน ขณะที่เธอรอมาได้สิบนาทีแล้ว แต่เจอรัลด์ก็ไม่ได้กลับมาเลย

ในช่วงไม่กี่นาทีจากนั้น ทันทีทันใดนั้นก็มีรถพาสสาทสีดำมาจอดอยู่ข้าง ๆ มีล่า

“โอ้ ฉันจะไปค่ะ! คุณสามารถส่งฉันกลับบ้านก่อนได้เลย!”

มีล่าเข้าไปในรถเพราะเธอไม่ต้องการทำให้อีกฝ่ายต้องรอนานกว่านี้

เธอรู้สึกโกรธเจอรัลด์เล็กน้อย ทำไมนะหรือ? ทำไมเขาจากไปเช่นนั้นได้? เขาไม่แม้แต่จะโทรบอกเธอเลย

เขาคิดว่าเธอจะไม่สามารถเรียกแท็กซี่เองได้หรือไง?

ประมาณสิบนาทีหลังจากที่รถแท็กซี่ได้จากไป

เจอรัลด์ก็เดินกลับมาที่ร้านขายชานมด้วยเสื้อผ้าที่เปียกโชกไปทั้งตัว

“หยุด! ย้อนกลับไปหน่อยครับ! แล้วซูมเข้าไปที่หน้าของคนขับรถคนนั้น!”

เจอรัลด์เสียงดังลั่นขึ้นมาเมื่อเขาเห็นสิ่งนี้

เจ้าของร้านขายชานมไม่รู้ว่าคน ๆ นี้คือใครแต่เขาไม่กล้าจะปฏิเสธคำร้องขออย่างนั้นเพราะผู้จัดการอย่างคุณวิลสันก็ยังปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพอย่างมากเช่นกัน

เขาทำตามคำสั่งของเจอรัลด์และเขาได้ย้อนวิดีโอกลับไปก่อนที่จะซูมเข้าไปให้เห็นใบหน้าของคนขับรถ

เจอรัลด์จ้องไปที่ใบหน้าของคนขับรถอย่างพินิจ

ปีกหมวกของเขาถูกดึงให้ลงต่ำและมีตอเล็กน้อยบริเวณรอบปากของเขา

แม้จะเป็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ยังสามารถจำคน ๆ นั้นได้

เป็นเขาเองหรือ?!