มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1345

“ฉันก็ไม่รู้จักเขาเหมือนกัน ถึงอย่างไรก็ตาม ฉันมีเรื่องอื่นที่ต้องจัดการคุณคลอฟอร์ด นอกจากนี้ฉันเกรงว่าจะให้ความช่วยเหลือตามที่คุณขอร้องไม่ได้ ตอนนี้ฉันคงต้องขอตัวก่อน ฉันต้องไปดูแลคุณแม่เดี๋ยวนี้!” โรซาลีกล่าว

พูดตามตรง ถ้าไม่ใช่ซูริที่เป็นคนพาเจอรัลด์มาวันนี้ โรซี่คงสั่งให้คนไล่เขาออกไปแล้ว เพื่อเธอจะได้ไม่ต้องมาเสียเวลากับเขามากถึงขนาดนี้ตั้งแต่แรก!

“ผมขอให้คุณพิจารณาข้อเสนอของผมใหม่นะครับ ประธานสโลว์ ถึงอย่างไรก็ตาม ผมได้ยื่นเสนอที่เอื้อต่อคุณมากนะ และคุณจะได้รับเงินก้อนโตโดยไม่ต้องทำอะไรมากมาย เพื่อให้ข้อตกลงนี้น่าสนใจมากยิ่งขึ้น ผมจะรักษาอาการป่วยของแม่คุณให้ด้วย หากคุณยอมรับข้อเสนอของผม!” เจอรัลด์ตอบกลับ

“ใช่แล้ว ประธานสโลว์ ! เขาทำได้!” ซูริพูดเสริมขึ้น

แท้ที่จริงแล้ว ซูริพยายามอย่างเต็มที่ที่จะแนะนำเจอรัลด์กับโรซี่ เพราะเธออยากให้เขาช่วยรักษาแม่ของโรซี่ เพราะซูริรู้เรื่องค่ารักษาอาการป่วยของแม่โรซี่มาโดยตลอด

ยิ่งไปกว่านั้น ซูริมั่นใจว่าเจอรัลด์ช่วยได้ เพราะเธอเคยได้มีโอกาสได้เห็นฝีมือการใช้เวทมนต์เยียวยารักษาของเจอรัลด์เมื่อครั้งที่เขาทำการรักษาให้กับคุณปู่ของเธอ หลังจากที่กินยาเม็ดสีแดงเลือดวัวของเจอรัลด์เข้าไปเพียงครั้งชั่วโมง สีหน้าของคุณปู่ก็ดูมีเลือดฝาดกว่าก่อนหน้านี้ ความจริงแล้ว เขายังกลับมายืนอยู่จุดนี้ได้อีกครั้งด้วยเหตุผลนี้

ด้วยเหตุนี้ ซูริรู้ดีว่าการเรียกเจอรัลด์ว่าหมออัจฉริยะนั้นไม่ใช่การกล่าวเกินจริงเลย

“...คุณ...รักษาโรคได้ด้วยเหรอคะ?” โรซี่ถามอย่างไม่เชื่อ

เธอรู้สึกเป็นทุนเดิมอยู่แล้วว่าเจอรัลด์เป็นคนค่อนข้างไม่น่าเชื่อถือ ถึงอย่างไรก็ตาม ทั้ง ๆ ที่เพิ่งได้พบกับเธอ เขากลับอ้างว่าเขาจะช่วยเธอฝ่าวิกฤตทางการเงินของบริษัท ดูเหมือนว่าเพียงแค่นั้นยังไม่พอ ตอนนี้เขายังบอกว่าเขาสามารถรักษาอาการป่วยของแม่เธอให้หายได้! ไม่มีทางที่เธอจะหลงเชื่อเป็นอันขาด!

“เฮอะ! ฉันซาบซึ้งกับข้อเสนอของคุณนะ คุณคลอฟอร์ด แต่ฉันรู้สึกว่าตัวเองยินดีที่จะไว้ใจด็อกเตอร์ซูชมากกว่า!” โรซี่ตอบกลับ ขณะที่เธอเผยความในใจของเธอออกมาโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย

ขณะที่เธอสั่งให้ลูกน้องไล่เขาออกไป เจอรัลด์แค่ยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัย ก่อนจะเอ่ยพูดออกมา “ตามใจคุณครับ ประธานสโลว์! หวังว่าคุณจะไม่เสียใจกับการตัดสินใจของคุณเอง!”

เมื่อโรซี่ไม่ได้ตอบกลับ ไททัสที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ด้วยความหงุดหงิดมาโดยตลอดจึงพูดตะคอกขึ้น “โถ่เอ้ย ไอ้เวรนี่! แกไม่เข้าใจสิ่งที่โรซี่พยายามจะสื่ออย่างนั้นเหรอ? แกมันก็แค่เด็กที่ยังไม่ได้เห็นโลกภายนอกมามากนัก! แกกล้าดียังไงมาอ้างกว่าแกรักษาโรคได้! พูดตรง ๆ ฉันคิดว่าแกก็แค่มีเจตนาแอบแฝง เพื่อพยายามเข้าใกล้คู่หมั้นของฉันเท่านั้นเอง! โยนผู้ชายคนนี้ออกไปซะ ฮิโระ!”

“ด้วยความเคารพครับ คุณแคฟฟิน ผมปฏิญาณว่าจะไม่โจมตีคนที่ไม่มีอาวุธ หากผู้ชายคนนี้โจมตีคุณก่อน ผมคงสั่งสอนเขาให้ลาบจำซะเดี๋ยวนี้ ถึงอย่างไรก็ตาม เขาไม่เพียงแต่ยังไม่ได้ทำแบบนั้น แต่เขายังไม่ได้ถืออาวุธไว้เลยด้วยซ้ำ! เขาดูเป็นแค่เด็กหนุ่มธรรมดาทั่วไป!” ฮิโระโต้กลับ เขายืนกอดอกอยู่ที่ด้านหลังคุณแคฟฟินตลอด เขาหรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้า