มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1356

ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงอยากจะหัวเราะที่พวกมันพยายามจับตัวเขา

“เฮอะ! ขนาดแกกำลังจะตายยังอวดดีอยู่อีกเหรอ? หน้าด้านจริง ๆ! ฉันอยากให้แกรู้เอาไว้ว่าที่ฉันพ่ายแพ้ให้กับแกในวันนั้น เพราะฉันประมาทไป! คิดไม่ถึงว่านับตั้งแต่ที่ฉันแพ้ ฉันรู้ตัวว่าฉันจะไม่มีวันลืมความอัปยศที่เกิดขึ้นในครั้งนั้นไปตลอดชีวิต! รู้เอาไว้ซะ ฉันสาบานว่าฉันจะฆ่าแกในไม่ช้าก็เร็ว เพื่อกอบกู้ชื่อเสียงของฉันคืนมา และในตอนนี้แกก็มาอยู่ในเงื้อมมือของฉันแล้ว!” เฟอร์นันโดพูดขึ้นก่อนจะไอเบา ๆ จากอาการในตอนนั้น เป็นสัญญาณชี้ชัดว่าอาการบาดเจ็บที่เจอรัลด์ทำร้ายเขาในตอนนั้นยังไม่หายดีด้วยซ้ำ

“เขาพูดถูก! เราต้องสะสางความแค้นระหว่างเราให้สิ้นซาก! คราวนี้ฉันจะไม่ปล่อยแกไปง่าย ๆ แน่นอน!” มาทิลดาพูดเย้ย ก่อนจะหัวเราะอย่างชั่วร้าย

แต่ทว่าการตอบโต้ของเจอรัลด์มีเพียงส่ายหน้าก่อนจะเอ่ยพูดขึ้น “น่าเสียดายจริง ๆ...”

เฟอร์นันโดหรี่ดวงตาลงจากนั้นจึงเอ่ยถาม “...แกพูดแบบนั้นหมายความว่ายังไง? แล้วทำไมแกถึงส่ายหน้า? เมื่อฉันรู้จักแกดีแล้ว ฉันก็แค่คนธรรมดาที่แกเคยเอาชนะ ซึ่งตอนนี้ใช้แผนสกปรกที่ทำให้ความนับถือที่แกมีให้ฉันในตอนแรกลดน้อยลงไปอีก ฉันขอบอกเอาไว้เลยว่า ฉันไม่ใช่แค่มีพรสวรรค์ในด้านศิลปะการต่อสู้เท่านั้น แต่ฉันยังเป็นอัจฉริยะตั้งแต่อายุได้หกขวบ! แกพอจะนึกออกไหม? อายุแค่นั้น ความฉลาดของฉันก็เหนือกว่าคนปกติทั่วไปแล้ว! เพราะแบบนี้ ในที่สุดแกก็ต้องแพ้ฉันอยู่ดี ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้ใช้แผนนี้ก็ตาม! ฉันอยากให้แกรู้เอาไว้ว่าฉันมีวิธีฆ่าแกเป็นร้อย!”

“...เหรอ? คุณเป็นอัจฉริยะตั้งแต่อายุหกขวบเลยเหรอ? คุณทำให้ผมแปลกใจนะเนี่ย! แต่ตอนนี้ผมคิดว่าคุณมันโง่ดักดาน!” เจอรัลด์โต้กลับ พลางหัวเราะออกมา

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฟอร์นันโดก็เริ่มเดือดดาลขึ้นมาด้วยความโกรธทันที อีกทั้งเขายังรู้สึกอยากเดินเข้าไปหาเจอรัลด์ และตบหน้าเขาแรง ๆ เป็นการสั่งสอน!

แต่ทว่าก่อนที่เขาจะทันได้ทำอย่างนั้น เจอรัลด์ก็พูดเสริมขึ้นมา “ฟังให้ดี ผมจะลืมเรื่องพวกนี้ทั้งหมด และปล่อยให้คุณมีชีวิตต่อ ถ้าคุณปล่อยเพื่อนของผมและคนในครอบครัวของเขา ถึงยังไงผมก็ไม่คิดจะแค้นฝังใจตั้งแต่แรก รู้เอาไว้เถอะ ผมสาบานว่าผมจะฆ่าแค่คนที่ทำร้ายเพื่อนของผมเท่านั้น ด้วยเหตุนี้ ในเมื่อคุณยังไม่ทำอะไรพวกเขา ผมก็ยังเต็มใจที่จะปล่อยคุณไป!”

“อย่างที่คุณเพิ่งพูด ผมปฏิเสธไม่ได้เลยว่าคุณเก่ง และผมรับรองว่าหากในอนาคตคุณได้รับการฝึกฝนที่ถูกต้อง คุณจะต้องมีโอกาสดี ๆ ในวงการศิลปะการต่อสู้แน่นอน ส่วนคุณ คุณไซม์ คุณเป็นคนดื้อรั้นและน่ารำคาญมากโดยไม่ต้องสงสัยเลย คุณควรจะเรียนรู้การเป็นคนดีและฉลาดให้มากกว่านี้เพื่อที่จะได้เป็นสะใภ้ที่ดีในอนาคตจะดีกว่านะ ไม่ว่าอย่างไร สิ่งที่ผมได้พูดไปเพื่อคุณจะได้ไม่ต้องต้องมาตายที่นี่ และคุณไม่จำเป็นต้องมาตายเพื่อพวกกันเทอร์ด้วย!” เจอรัลด์พูดเสริมขึ้น พร้อมกับถอนหายใจออกมา

“โง่ขนาดนี้ได้ยังไง... ผมให้โอกาสคุณไปสองครั้งแล้วรู้ไหม? แต่ถึงอย่างนั้น คุณก็ยังอยากจะเลือกทางนี้อยู่ดี พูดตามตรงนะ ตอนแรกผมออกจะสงสัยว่าพวกคุณทั้งคู่คิดจริงเหรอว่าปืนพวกนี้จะรับมือกับผมไหว แต่กลายเป็นว่าคุณคิดแบบนั้นจริง! คุณนี่โง่ไม่มีที่สิ้นสุดจริง ๆ!” เจอรัลด์ตอบกลับ ก่อนจะยกมือขึ้นโบก

หลังจากนั้นเสียงอึกทึกก็ดังขึ้น ขณะที่ปืนกว่ายี่สิบกระบอกลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าพร้อมกัน ด้วยความตกตะลึงเกินว่าจะรับรู้ว่าเหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร ทุกคนทำได้เพียงเบิกตากว้าง ขณะที่กระบอกปืนเริ่มร่วงหล่นลงบนพื้นอีกครั้ง! ราวกับว่านั่นยังทำให้ตกใจได้ไม่พอ ในที่สุดเมื่อทุกคนรู้ว่าปืนตกลงบนพื้น ปืนได้เรียงกันเป็นเลขสี่!

“...อะไรกัน?”

หลังจากที่ได้เห็นภาพนั้นที่เกิดขึ้นเพียงชั่วพริบตา ในตอนนี้ทุกคนจึงตกใจจนขยับร่างกายไม่ได้ แม้แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเฟอร์นันโดก็เลือนหายไป...