มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1360

“พูดต่อไปสิ...”

“ได้ ฉันขอความร่วมมือระหว่างเราทั้งสองคน คุณเข้าใจไหม ต้องพึ่งพลังหยางบริสุทธิ์ที่อยู่ในร่างของคุณ ฉันก็จะได้เป็นเหมือนเธอ และมีโอกาสได้ฝึกวิชาท้องฟ้าพิโรธอีกด้วย เมื่อฉันทำได้สำเร็จแล้ว ฉันจะเดินทางไปทาระหว่างโลกกับจาเอลตราได้! หรืออีกนัยหนึ่ง ฉันจะได้เข้าใกล้ความฝันที่จะได้เกิดใหม่จริง ๆ อีกก้าว!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มเข้ม “...ผมเข้าใจ จากสิ่งที่ผมเข้าใจในตอนนี้ พวกคุณทั้งคู่อยากจะกลับเข้าไปในจาเอลตราอีกครั้ง... ถ้าเป็นเรื่องนั้น ถึงเจรจาต่อรองไปก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดี!”

“เจรจาต่อรองอย่างนั้นเหรอ? เงื่อนไขของคุณคืออะไรล่ะ?”

“ก็สำหรับตอนนี้ ผมขอแนะนำให้เราเป็นพันธมิตรต่อกัน เพื่อโค่นล้มราชาแห่งประตูมิติแห่งการพิพากษา ผมมีเหตุผลสองข้อในการสนับสนุน ประการแรก ผมอาจจะตายด้วยน้ำมือของเขา ถ้าไม่ได้รับความช่วยเหลือที่มากพอ ประการที่สองจากสิ่งที่ผมได้รู้ เขาคงจะไม่ยอมปล่อยให้คุณได้ทำตามที่คุณต้องการเหมือนกันใช่ไหม?” เจอรัลด์ยื่นข้อเสนอ

“ตราบใดที่เราอยู่ด้วยกัน คุณต้องจะเป็นสามีของฉัน และฉันจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายคุณได้! ด้วยข้อเสนอนี้ ฉันถึงจะยอมตกลงเป็นพันธมิตรด้วย!” ควีนน่าตอบกลับพลางเผยยิ้มจาง ๆ ขณะที่เธอเดินไปหาเจอรัลด์ช้า ๆ

ในตอนนั้นเอง จู่ ๆ พวกเขาทั้งคู่ก็ได้ยินเสียงชายคนหนึ่งตะโกนดังขึ้น “นังแพศยา! อย่าบังอาจมาทำร้ายพี่ชายฉัน!”

หลังจากนั้นพวกเขาทั้งคู่ก็หันไปมาคนที่ตะโกนออกมา เมื่อหันกลับไป ปรากฏว่าเป็นเซต และตอนนี้เขากำลังวิ่งตรงเข้ามาพร้อมถือมีดเอาไว้ในมือแต่ละข้าง!

“แกเรียกฉันว่าอะไรนะ...?!” ควีนน่าแผดเสียงด้วยความโกรธ ขณะที่เธอยกมือขึ้น เตรียมจะสั่งสอนเซต

ในฐานะคนมีหน้าตาที่งดงาม ควีนน่าเคยแต่ได้รับคำเยินยอ แต่ตอนนี้มีคนกล้าเรียกเธอว่านังแพศยา! เธอรู้สึกว่ามันไม่ได้แตกต่างอะไรจากการถูกเรียกว่าอัปลักษณ์!

แต่ควีนน่าก็รู้สึกว่าข้อมือของเธอถูกเจอรัลด์รีบคว้าเอาไว้ ขณะที่เขาพูดขึ้น “อย่าทำร้ายเขา! เขามากับผม!”

“...ถ้ำอสรพิษอย่างนั้นเหรอ? เรากำลังพูดถึงงูชนิดไหนกัน?” ควีนน่าถามกลับ

“ก็จากที่ผมเดา สิ่งที่จารึกเอาไว้เราพบในถ้ำแห่งนั้นอาจจะทำให้เราเห็นอารยธรรมโบราณบนโลกนี้ได้อย่างชัดเจน เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นผมยังสนใจเรียนรู้เรื่องราวในอดีตที่เกิดขึ้นบนโลกและจาเอลตราที่คุณพูดถึงอีกมาก รู้แบบนี้แล้วทำไมเราถึงไม่ไปดูด้วยกันล่ะ?” เจอรัลด์เสนอ

‘ถึงแม้ว่าทั้งพวกกันเทอร์และราชาแห่งประตูมิติแห่งการพิพากษาจะเป็นศัตรูตัวฉกาจที่ฉันยังต้องเผชิญหน้าด้วย แต่อย่างน้อย ในตอนนี้ควีนน่าก็มาอยู่ข้างเดียวกับฉันชั่วคราว... เพราะสุดท้ายแล้วเราทั้งคู่ต่างก็มีศัตรูคนเดียวกัน คือราชาแห่งประตูมิติแห่งการพิพากษา...!

ดังคำที่กล่าวเอาไว้ว่าศัตรูของศัตรูกลายเป็นมิตรแท้ ไม่ใช่ว่าเจอรัลด์จะบ่นหรอก ยิ่งเขามีกองกำลังที่ต้องจัดการน้อยลงเท่าไร ก็ยิ่งดีขึ้นเท่านั้น

ตอนนี้ควีนน่าได้เป็นพันธมิตรชั่วคราวแล้ว เจอรัลด์รู้ตัวว่าสงสัยเรื่องราวในอดีต... เธอมีชีวิตอยู่มาหลายหมื่นปีแล้ว... บางทีเธออาจจะพอรู้เรื่องเกี่ยวกับสมาพันธ์ซันลีก...