มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1363

ควีนน่าพยักหน้ารับแล้วตอบ “ใช่ ดูนะ กายอมตะเป็นอาณาจักรที่เคยดำรงอยู่ในตำนานเท่านั้น ว่ากันว่าใครที่เคยเข้าไปในอาณาจักรแห่งนั้น พวกเขาสามารถอยู่ได้ทั้งบนสวรรค์และโลก หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ไม่มีอะไรที่จะฆ่าพวกเขาได้จริง ๆ แม้จะว่ากันว่ามีคน ๆ หนึ่งสามารถไปถึงอาณาจักรในตำนานได้ในยุคนั้น แต่มันก็เป็นแค่ตำนานเท่านั้น!”

“...หากสมมุติว่าตำนานนั้นเป็นเรื่องจริง นั่นก็น่าจะบอกเป็นนัยว่าผู้วิเศษท่านนั้นยังคงมีชีวิตอยู่ถูกไหม? แต่นั่นคงเป็นไปไม่ได้หรอกใช่ไหม? เขาควรจะตายไปพร้อมกับยุคของเขา!” เจอรัลด์พูดขึ้นด้วยความสงสัย

“อย่างน้อยฉันก็เชื่อว่าเขาตาย ฉันเดาว่าเขาคงไม่เคยเข้ามาในอาณาจักรแห่งกายอมตะจริง ๆ ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเป็นผู้วิเศษที่มีพลังแข็งแกร่ง จนท้าทายกฎของธรรมชาติได้ ทำไมผู้คนมากมายถึงเคารพเขาและเลื่อมใสเขา...” ควีนน่าอธิบาย

“ผมเข้าใจแล้ว... พูดถึงจาเอลตรา คุณรู้เรื่องสมาพันธ์ซันลีกมากแค่ไหน? สมาพันธ์นั้นควรจะเป็นของจาเอลตราใช่ไหม?” เจอรัลด์ถาม ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจถามคำถามที่เขาสงสัยมากที่สุด

“...สมาพันธ์ซันลีกเหรอ? ถึงดูเหมือนพวกเขาจะมีฐานทัพในจาเอลตรา แต่พวกเขาไม่มีความเกี่ยวข้องกับที่นั่นเลย และพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับกองทัพอื่น เป็นสมาพันธ์ที่ลึกลับและแข็งแกร่งมาก ฉันรู้แค่ว่าพลังที่พวกเขามีอยู่นั้นเพียงพอที่จะครอบครองแทบทุกสิ่งที่พวกเขาต้องการ ถ้าพูดตรง ๆ ก็คงไม่ผิดถ้าจะคิดว่ากลุ่มของพวกเขาถือกำเนิดมาจากหนึ่งในอารยธรรมที่สาบสูญไปเมื่อหลายล้านปีก่อน!”

“...ผมเข้าใจ แต่ผมก็อยากรู้ว่าคุณรู้เรื่องนี้หรือเปล่า... ขณะที่ก่อนหน้านี้ผมกำลังถอดรหัสภาพวาดบนฝาผนัง ผมก็พบว่าภาพวาดบางส่วนเป็นภาพวาดของซากต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์... เห็นได้ชัดว่าต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ตกลงมาจากฟากฟ้า และซากศพอื่น ๆ ก็ตกตามลงมาด้วย รวมถึงเทพ!” เจอรัลด์พูดขึ้น

“เหรอ? คุณรู้เรื่องที่ทำให้แปลกใจเยอะเหมือนกันนะเนี่ย! ใช่แล้ว เราตายในภัยพิบัติที่เกิดขึ้นระหว่างโลกกับจาเอลตรา ฉันรู้ว่าคุณมาจากไหน ถึงจะจริงที่พวกเราสงสัยเหมือนกันว่าภัยพิบัติในตอนนั้นเกิดจากพวกสมาพันธ์ซันลีกหรือเปล่า แต่ก็ไม่มีใครกล้าสืบเรื่องนี้ เพราะแม้แต่อดีตของคุณก็ยังไม่กล้าสืบเลย ถึงคุณจะแข็งแกร่งถึงขีดสุดแล้วก็ตาม! ไม่ว่าอย่างไร คุณควรจะจำเอาไว้ว่าคุณตาย ขณะที่หนีเอาตัวรอดจากจาเอลตรามาที่โลก ฉันรู้เรื่องนี้ก็เพราะฉันแอบสะกดรอยตามคุณมาตลอด!” ควีนน่าตอบกลับพร้อมเผยยิ้มจาง ๆ

“...เข้าใจแล้ว แล้วตอนนี้สถานการณ์ที่จาเอลตราเป็นยังไงบ้าง? อีกทั้งเรายังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าที่จริงแล้วสมาพันธ์ซันลีกคืออะไร...? เป็นไปไม่ได้จริงเหรอที่จะอธิบายเรื่องนี้ให้ละเอียด...?” เจอรัลด์ถาม น้ำเสียงของเขาฟังดูผิดหวังจนรู้สึกได้

“สิ่งที่ควรรู้คือมันเป็นสมาพันธ์ที่ไม่อาจละเมิดได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว คุณควรจะล้มเลิกความตั้งใจที่จะวางแผนตามสืบเรื่องของพวกเขาได้แล้ว ขอเตือนอีกครั้งว่าคุณสู้พวกเขาไม่ได้ ถึงคุณจะแข็งแกร่งถึงขีดสุดแล้วก็ตาม!” ควีนน่าเตือน

แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงถามถึงเรื่องสมาพันธ์ซันลีก แต่อย่างน้อยเธอก็ได้เตือนเขาไม่ให้ลงมือทำ

เมื่อเข้าใจถึงความหวังดีของเธอ เจอรัลด์จึงไม่ได้ถือโทษโกรธกับคำพูดของเธอ แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ขณะที่เขานึกถึงเบาะแสที่เขาบังเอิญพบเข้าก่อนหน้านี้ ซึ่งยังหาคำตอบไม่ได้ เขานึกถึงสิ่งที่ทำให้เขาอยากถาม “...ตอนนี้ฉันมีหนึ่งคำถามสุดท้าย ย้อนกลับไปตอนที่คุณถูกฝังอยู่ในวังของราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทร คุณยังพอจะจำชายชราที่ทำหน้าที่รับผิดชอบคุ้มกันศพของคุณได้ไหม? ถ้าผมจำไม่ผิด คุณหลุดออกมาได้ตอนที่พวกเขาหยุดพักที่เกาะแห่งหนึ่ง ทำให้คุณต้องฆ่าคนที่ยืนคุ้มกันคุณอยู่ในตอนนั้น! เท่าที่ผมรู้มา ในตอนนั้นชายแก่คนนั้นทำให้คุณต้องผิดหวังอีกครั้ง”