มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1380

จากนั้นแสงสีทองของเจอรัลด์ก็กะพริบก่อนจะห่อหุ้มแสงสีดำที่จาง ๆ อยู่จนหมด ด้วยเหตุนั้น แสงสีดำก็ได้ถูกพลังอันมหาศาลกลืนกินไปตลอดกาล

‘ในที่สุดศักยภาพของฉันก็ถูกปลดปล่อยออกมา… ถ้านี่คือวิญญาณบรรพกาลอันทรงพลังจริง ๆ นั่นก็หมายความว่าฉันได้ปลดล็อกขั้นแรกของพลังนั้นสำเร็จแล้ว! แม้ว่าฉันจะสงสัยว่า… เมื่อฉันปลดล็อกพลังทั้งเก้าขั้นจนหมดแล้ว ฉันจะมีความสามารถจนถึงขั้นทำลายล้างทั้งสวรรค์และโลกได้หรือไม่…?’ เจอรัลด์คิดกับตัวเองด้วยความประหลาดใจ

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็อุ้มร่างยูเมะที่กำลังหมดสติขึ้นมาจากพื้น ก่อนจะฉีกหน้ากากของเขาออก และเผยให้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขา ในขณะที่เขากำลังจะพาเธอออกไปจากห้องห้องนั้น เขาก็สังเกตเห็นอุปกรณ์ที่มีรูปร่างหน้าตาแปลกประหลาดตั้งอยู่ใจกลางของห้องลับ

มันดูเหมือนจะเป็นสระน้ำบางอย่าง และเหนือขึ้นไปมีแสงสีฟ้าที่กระจายของเหลวสีฟ้าออกจากสระ ไม่ต่างจากการทำงานของน้ำพุอัตโนมัติ ตัวสระดูเหมือนจะเปล่งแสงสีฟ้าออกมาเองอีกด้วย

‘…นี่คงจะเป็นสิ่งที่เฟลตันเคยเล่าให้ฉันฟัง… มันน่าจะเป็นขุมทรัพย์ที่สำคัญของครอบครัวนี้ พวกเขาใช้มันในการฝึกฝนความแข็งแกร่งภายในของพวกเขาด้วยเทคนิคลับบางอย่าง…! กล่าวอีกนัยหนึ่ง นี่น่าจะเป็นแหล่งพลังของครอบครัวพวกเขา...!' เจอรัลด์คิดกับตัวเอง

“เอาล่ะ ในเมื่อตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่แล้ว ผมก็จะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เพื่อเป็นการตอบแทนน้ำใจของคุณ ผมจะส่งต่อทักษะพิเศษนี้ให้กับคุณ ยูเมะ! แต่ถึงอย่างไร เราทั้งสองคนก็คงจะไม่มีวันเดินบนเส้นทางเดียวกันได้จริง ๆ!” เจอรัลด์พึมพำด้วยรอยยิ้มที่มีเลศนัย ขณะที่เขาส่ายหัว

หลังจากนั้น เขาก็รวบรวมพละกำลังในฝ่ามือของเขาก่อนที่จะระเบิดพลังงานมหาศาลไปที่ขุมทรัพย์พลังของตระกูลกันเทอร์!

เมื่อเขาปล่อยพลังโดนเป้าหมายแล้ว ลูกแก้วคริสตัลสีน้ำเงินก็กลิ้งไปด้านข้าง และแท่นหินที่อยู่ตรงกลางก็แตกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ตามมาด้วยเสียงระเบิดที่ดังสนั่น ทำให้ของเหลวในสระไหลออกมาทันที!

“ดูสิว่าแกจะหยิ่งยโสไปได้อีกนานแค่ไหนหลังจากเอาฉันเอาสิ่งนี้ไปจากแกแล้ว!” เจอรัลด์เย้ยหยันก่อนจะหยิบลูกแก้วคริสตัลสีน้ำเงินขึ้นมา และออกจากที่นั่นทันที

ในขณะเดียวกัน อีเร็ต ซึ่งกำลังยุ่งอยู่กับการสั่งให้สมาชิกตระกูลกันเทอร์ที่เหลือค้นหาเจอรัลด์ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกใจสั่น และเริ่มตัวสั่นอยากควบคุมไม่ได้ จากนั้นเธอก็ตะโกนว่า “…มีบางอย่างไม่ถูกต้อง…!”

“เป็นอะไรไป คุณหญิงอีเร็ต?” ลูกน้องของเธอคนหนึ่งถาม