"…อะไรนะ? มีคนอื่นคอยเฝ้าสังเกตการณ์ผมอยู่ตลอดเวลางั้นเหรอ…?!” เจอรัลด์ตอบอย่างหวาดกลัว
ปรากฏว่าชีวิตในมหาวิทยาลัยของเขาไม่ได้สงบสุขอย่างที่เขาเคยจดจำ มันกลับตรงกันข้ามเสียด้วยซ้ำ! เมื่อได้รู้ว่ามีใครบางคนคอยติดตามเขาอยู่ตลอดเวลา! และไม่เพียงแค่นั้น เขาเพิ่งจะรู้อีกว่าคนอย่างปีเตอร์ก็คอยจับตาดูผู้สังเกตการณ์ของเขาอย่างใกล้ชิดเช่นกัน!
ความจริงแล้ว เจอรัลด์รู้สึกว่าปีเตอร์เป็นคนที่ค่อนข้างแปลก ตั้งแต่วินาทีที่เขาฟื้นขึ้นมาหลังจากที่ปีเตอร์ได้ช่วยเขาเอาไว้ตอนนั้น ท้ายที่สุด ปีเตอร์กลับรู้จักเขาดีกว่าใคร ๆ และแน่นอนว่ามันคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ปีเตอร์จะมาช่วยเขาเอาไว้ในคืนนั้น
หลังจากที่เริ่มเข้ากันได้ดีกับปีเตอร์ เจอรัลด์ก็รู้สึกว่าชายผู้นี้ดูเหมือนจะเข้าใจอารมณ์และคุณลักษณะของเขาได้เป็นอย่างดี
แม้ว่าบางครั้งเจอรัลด์อยากจะถามปีเตอร์เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ทุกครั้งที่เขาเริ่มเปิดบทสนทนาไปในทิศทางนั้น ปีเตอร์ก็มักจะแสดงอย่างชัดเจนว่าเขาไม่ต้องการที่จะพูดถึงเรื่องนี้
หลังจากนั้น สิ่งต่าง ๆ ก็เริ่มยุ่งเหยิง และเจอรัลด์ก็ไม่มีโอกาสคิดถึงเรื่องนี้อีกเลยจนกระทั่งตอนนี้ที่ปีเตอร์ได้หลุดปากออกมาเอง มันทำให้เจอรัลด์อยากลองเสี่ยงที่จะถามเขาอีกครั้งว่าทำไมเขาถึงรู้เรื่องของเจอรัลด์มากนัก แต่เขาไม่คาดคิดเลยจริง ๆ ว่าจะได้รับคำตอบที่น่าตกใจแบบนี้
“นอกจากผมจะพบคนที่คอยจับตาดูคุณอยู่ ใครจะไปรู้ว่าเขาทำแบบนั้นมานานแค่ไหนแล้ว แต่ตอนที่คุณย้ายออกจากมณฑลเงียบสงบเพื่อเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเป็นปีแรก เขาก็เงียบหายไปสักพัก จากนั้นเขาก็เริ่มปรากฏตัวบ่อยขึ้นหลังจากที่ตัวตนของคุณถูกเปิดเผย”
“ผมไม่แน่ใจว่าจริง ๆ แล้วเขาต้องการอะไรกันแน่ และกังวลว่าเขาอาจจะทำสิ่งไม่ดีกับคุณ ผมจึงเริ่มเฝ้าสังเกตการณ์เขา รู้ไหม เพื่อความสะดวก ผมมักจะปลอมตัวแบบนี้ และบางครั้งผมก็แอบเข้าไปในครัวหลังโรงอาหารของมหาวิทยาลัยของคุณภายใต้หน้ากากของคนงานที่นั่น! ฮ่าฮ่า!” ปีเตอร์อธิบาย ในขณะที่เขายิ้มเจื่อน ๆ
“คุณแอบเข้าไปในโรงอาหารของมหาวิทยาลัยของผมด้วยเหรอ? แต่ผมไม่เคยเห็นคุณเลยนะ!” เจอรัลด์ตอบ เขานึกไม่ออกเลยว่าเคยเจอปีเตอร์มาก่อนหรือเปล่า
พูดตามตรง เจอรัลด์แทบไม่เชื่อเลยว่าผู้ชายที่มีฝีมือคนนี้จะเฝ้าดูเขาจากโรงอาหารของมหาวิทยาลัยตลอดเวลาในตอนนั้น!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน