มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1457

“คุณมีวิจารณญาณที่ดีจริง ๆ อาจารย์คลอฟอร์ด… เมื่อประมาณครึ่งปีก่อนที่ผมบังเอิญเจอกับคนที่มีฝีมือคนนั้น… ครอบครัวของผมสนใจในทักษะศิลปะการต่อสู้มาโดยตลอด และผมมีลูกศิษย์จำนวนมากที่ทำหน้าที่เป็นสาวกของผม… บุคคลที่มีฝีมือนั้นได้รับการว่าจ้างจากศัตรูของครอบครัวเรา เพื่อมาแอบลอบสังหารผม เพราะถ้าผมตาย ครอบครัวของผมจะต้องพังพินาศอย่างแน่นอน! ถึงกระนั้น ชายคนนั้นก็ทรงพลังอย่างยิ่ง… แม้ผมจะมีลูกศิษย์ที่เก่งกาจกว่ายี่สิบคน แต่ก็ไม่มีใครที่มีฝีมือเทียบชายผู้มากด้วยทักษะได้เลยสักคน!”

“ในที่สุด ลูกชายของผมและบอดี้การ์ดอีกหลายสิบคนก็ต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อให้ผมหนีรอดออกมา อย่างไรก็ตาม แม้ว่าผมจะวิ่งหนีได้ไกลแล้ว แต่ผมก็ยังถูกพลังลมปราณที่สำคัญของเขาโจมตีจนได้รับบาดเจ็บ! แม้ว่าพลังลมปราณที่สำคัญจะพุ่งเข้ามาหาผมอย่างแผ่วเบา แต่ผมก็ยังลงเอยด้วยการบาดเจ็บจนเกือบตายในจุดนั้น!” ชายชราอธิบาย ความกลัวสะท้อนอยู่ในดวงตาของเขา

เห็นได้ชัดว่าเหตุการณ์ดังกล่าวได้ทิ้งรอยแผลเป็นไว้ในใจของเทอร์แรนซ์ และเจอรัลด์ก็พยักหน้าอย่างเห็นอกเห็นใจ ท้ายที่สุด เขารู้ดีว่ามีความแตกต่างกันอย่างมากระหว่างผู้ที่มีพลังลมปราณที่จำเป็นกับคนธรรมดาทั่วไป

ถึงกระนั้นก็ตาม มีกฎที่ไม่ได้เขียนไว้ระบุว่าผู้ที่มีพลังลมปราณที่จำเป็นจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของคนทั่วไปมากเกินไป และคนส่วนใหญ่ก็ปฏิบัติตามกฎเกณฑ์นั้นเป็นอย่างดี บอกตามตรงเลยว่า นี่เป็นครั้งแรกที่เจอรัลด์ได้ยินเกี่ยวกับเหตุการณ์ดังกล่าว

ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เจอรัลด์จำได้ว่าลุงของเขาเคยบอกเขาเมื่อนานมาแล้วว่า คนที่มีอำนาจมากที่สุดไม่ได้มาจากตระกูลที่ลึกลับ แม้จะรู้กันดีว่าตระกูลที่ลึกลับมีอำนาจมากในบางพื้นที่ แต่ผู้ที่มาจากครอบครัวดังกล่าวยังห่างไกลจากการเป็นยอดฝีมืออยู่มากพอสมควร

ท้ายที่สุด เขาเคยพบกับคนในท้องถิ่นซึ่งฝึกฝนตนเองอย่างแท้จริงเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณมาก่อน แม้คนคนนั้นจะไม่ได้มาจากจาเอลตรา แต่พวกเขาก็มีพลังลมปราณที่จำเป็น คล้ายกับลุงของเขา

ด้วยเหตุนี้ โลกจึงเป็นสถานที่อันกว้างใหญ่อย่างแท้จริง... เจอรัลด์ไม่ได้โง่เขลาเหมือนในอดีตอีกต่อไปแล้ว... ตอนนี้เขารู้แล้วว่าศัตรูของเขานั้นยังห่างไกลจากการเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของโลก...

“หลังจากนั้น ทรัพย์สินของครอบครัวผมก็ถูกขโมยไปจนหมด อาจารย์คลอฟอร์ด! ผมไม่สามารถทำอะไรได้ด้วยตัวเอง ผมจึงฝากความหวังทั้งหมดไว้กับหลานสาวของผม… และนั่นคือเหตุผลที่ผมเต็มใจที่จะคุกเข่าต่อหน้าคุณแบบนี้… ผมหวังว่าอาจารย์คลอฟอร์ดแห่งโบสถ์แลงเวิร์นจะรับเธอเป็นศิษย์ของเขา ด้วยความโชคดี ตอนนี้เธอได้กลายเป็นบุคคลที่สามารถฝึกฝนตนเองให้บรรลุการตรัสรู้ทางวิญญาณได้อย่างแท้จริง…” เทอร์เเรนซ์กล่าวเสริม

“ผมเข้าใจแล้ว… ถึงกระนั้นคุณก็ต้องทำทุกอย่างแบบค่อยเป็นค่อยไป ผมจะช่วยรักษาอาการบาดเจ็บภายในของคุณก่อน!” เจอรัลด์พูด ในขณะที่เขาตรวจสภาพหัวใจของเทอร์แรนซ์

เมื่อตระหนักว่าเขาไม่ได้โกหก เจอรัลด์จึงคิดได้ว่าชายผู้นี้ต้องทนทุกข์ทรมานเพียงใด นอกเหนือจากความจริงที่ว่าเจอรัลด์ได้ตกลงรับเพอร์ลาเป็นศิษย์ของเขาแล้ว เขารู้ว่าอย่างน้อยเขาต้องแสดงความเคารพต่อเทอร์แรนซ์ด้วย

ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงเปิดใช้งานดวงตาสีทองของเขาเพื่อเริ่มรักษาบาดแผลของเทอร์แรนซ์

ตามที่เทอร์แรนซ์พูดไว้ ครอบครัวเชอร์วินเคยเป็นครอบครัวที่ร่ำรวยและมีเกียรติในจังหวัดเจนน่า อย่างไรก็ตาม ปัญหาบางอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อประมาณครึ่งปีก่อน ทำให้ทั้งครอบครัวของพวกเขาตกต่ำลง และเหลือบริษัทเพียงไม่กี่แห่งอยู่ในมือ ครอบครัวเชอร์วินจึงเทียบได้กับครอบครัวทั่วไปในตอนนี้