"ขอบคุณครับ!" ยูลตอบ ขณะที่เขาจิบน้ำผลไม้ก่อนที่จะเริ่มรับประทานอาหาร เห็นได้ชัดว่าเขายังคงระมัดระวังอย่างมากกับการกระทำและคำพูดของตัวเอง…
เมื่อสังเกตเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ยิ้มก่อนจะพูดว่า "ว่าแต่ว่า นายเพิ่งจะได้รับเงินสามแสนดอลลาร์ไปไม่ใช่เหรอ…? ทำไมนายถึงเข้มงวดกับตัวเองนักล่ะ ฉันหมายถึงตอนที่ฉันกับเพอร์ลาเจอนาย นายยังกินซาลาเปากับผักดองอยู่เลย!”
“ผม… ไม่กล้าใช้เงินนั้นหรอกครับ… และผมยินดีที่จะมอบเงินนั้นให้คุณ ถ้านั่นคือสิ่งที่คุณต้องการ!” ยูลตอบ
เจอรัลด์ส่ายหัวพร้อมกับรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็พูดว่า “เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อขอเงินของนายหรอกนะ ยูล เรามาที่นี่เพื่อถามนายว่า นายไปเอาแส้หางม้าแห่งสวรรค์มาได้อย่างไร เท่าที่ฉันเห็น ดูเหมือนว่านายจะไม่ได้วางแผนที่จะนำมันไปประมูลตั้งแต่แรก!”
ยูลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุด เขาก็เงยหน้าขึ้นก่อนจะพูดว่า “…ผม… ผมต้องขอโทษด้วย แต่ผมบอกคุณไม่ได้จริง ๆ… เอาอย่างนี้นะครับ ถ้าคุณต้องการเงิน คุณก็เอามันไปได้เลย…! ผมมีธุระที่จะต้องทำ!”
เมื่อเห็นว่ายูลเริ่มตื่นตระหนกจนไม่กล้าแม้แต่จะกินอาหารที่อยู่บนโต๊ะ เจอรัลด์จึงถามอย่างระมัดระวังว่า “ไม่จำเป็นต้องประหม่าขนาดนั้นหรอกนะน้องชาย… ขอย้ำอีกครั้งว่าเราไม่ได้อยากจะหาเรื่องนาย งั้นฉันขอทวนคำถามของฉันใหม่นะ… คนที่ให้แส้หางม้านายมาพูดอะไรกับนายบ้าง?”
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ยูลจึงตอบว่า “…เพื่อนรุ่นน้องจากทางใต้กำลังจะเดินทางมาหา!”
“เดี๋ยวก่อน นายหมายความว่ายังไง? นายกำลังพยายามที่จะเปลี่ยนเรื่องอีกแล้วเหรอ? นายควรจะเคารพเจ้านายของฉันซะบ้างนะ!” เพอร์ลาทำหน้าบึ้ง
"…โอ้? เพื่อนรุ่นน้องจากทางใต้ นายกำลังจะพูดว่า... เพื่อนของเขาคนนั้นมีนามสกุลว่าคลอฟอร์ดใช่หรือไม่...? คลอฟอร์ดที่อาศัยอยู่ในนอร์ทเบย์ใช่ไหม?” เจอรัลด์ถามด้วยรอยยิ้ม
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของยูลก็เบิกกว้างทันที ในขณะที่เขาพูดว่า “คุณ… คุณรู้จักคุณคลอฟอร์ดจากนอร์ทด้วยเหรอ พี่ชาย? ถ้างั้น… คุณก็อาจจะเป็น…?”
“ฉันชื่อ เจอรัลด์ คลอฟอร์ด และใช่ ฉันมาจากนอร์ทเบย์ เข้าเรื่องเลยก็แล้วกันนะ วันนี้ฉันมาที่นี่เพื่อตามหาเจ้าแห่งวิญญาณ เจ้าของแส้หางม้าแห่งสวรรค์!” เจอรัลด์อธิบาย
ยูลรีบเช็ดปากทันที จากนั้นเขาก็อุทานว่า “คุณคือเขาจริง ๆ ด้วย! ผู้มีพระคุณของผมเคยบอกผมว่าคนที่ชื่อ เจอรัลด์ คลอฟอร์ด จะมาหาผมในไม่ช้านี้อย่างแน่นอน และเขาจะมาที่นี่เพื่อสอบถามเกี่ยวกับแส้หางม้าแห่งสวรรค์! ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าคุณคือตัวจริง เขาบอกให้ผมมอบจดหมายฉบับหนึ่งให้คุณด้วย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน