เจอรัลด์ไม่ใช่นักบุญ แต่เมื่อเขาทำนายว่าหายนะกำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า และผู้บริสุทธิ์จำนวนมากจะตกอยู่ในอันตราย เขาก็รู้สึกว่าเขาคงไม่สบายใจหากไม่ทำอะไรสักอย่างเพื่อที่จะหยุดหายนะนั้น
“พี่เจอรัลด์ เราควรทำอย่างไรกันดีครับ?” ยูลเอ่ยถาม
“วิธีเดียวคือเราต้องไล่ทุกคนออกไปจากพื้นที่ตรงนี้!” เจอรัลด์ตอบอย่างเฉยเมย
แน่นอน เจอรัลด์คาดหวังว่าอยู่ลึก ๆ ในใจว่าจะไม่มีเหตุการณ์อันตรายเกิดขึ้น
“เดี๋ยวเราสองคนจะไปคุยกับเจ้าหน้าที่ก็แล้วกัน!” เพอร์ลากล่าว
เจอรัลด์พยักหน้า
เพอร์ลาและยูลเดินไปที่โต๊ะประชาสัมพันธ์
จากนั้นเจอรัลด์ก็เริ่มสังเกตสภาพแวดล้อมโดยรอบ
ครู่ต่อมา เสียงบางอย่างเริ่มดังมาจากไมโครโฟน
“ทุกคนโปรดระวัง! วัวกระทิงเหล่านี้จะนำอันตรายมาสู่ทุกคน! โปรดเริ่มอพยพโดยเร็วที่สุด!”
เพอร์ลาคนตะโกนหลังจากที่เธอคว้าไมโครโฟนได้
“หืม? เกิดอะไรขึ้นเหรอ?"
ฝูงชนรู้สึกลังเลใจ
"นี่ เธอกำลังทำอะไรน่ะ?! รีบลงไปเลยนะ! อย่าให้พวกเราเสียสมาธิในการดูการต่อสู้ในสนามประลองสิ!” มีคนตะโกนขึ้นมา
คนส่วนใหญ่ไม่สนใจในคำเตือนของเพอร์ลา
“ซีเรียล นั่นพวกเขานี่! เพื่อนของเจอรัลด์!”
ซาเวอรี่มีความประทับใจในตัวของทั้งสองคนอยู่แล้ว
“อืม”
แต่ซีเรียลเพียงแค่พยักหน้าอย่างเฉยเมยเท่านั้น
“ทำไมพวกเขาถึงพูดแบบนั้นล่ะ? พวกเขามาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาอย่างนั้นเหรอ?” ซาเวอรี่รู้สึกงงงวย
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวเจ้าหน้าที่ก็คงจะเข้าไปจัดการเองแหละ!” ซีเรียลตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน