มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1482

เจอรัลด์ไม่ใช่นักบุญ แต่เมื่อเขาทำนายว่าหายนะกำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า และผู้บริสุทธิ์จำนวนมากจะตกอยู่ในอันตราย เขาก็รู้สึกว่าเขาคงไม่สบายใจหากไม่ทำอะไรสักอย่างเพื่อที่จะหยุดหายนะนั้น

“พี่เจอรัลด์ เราควรทำอย่างไรกันดีครับ?” ยูลเอ่ยถาม

“วิธีเดียวคือเราต้องไล่ทุกคนออกไปจากพื้นที่ตรงนี้!” เจอรัลด์ตอบอย่างเฉยเมย

แน่นอน เจอรัลด์คาดหวังว่าอยู่ลึก ๆ ในใจว่าจะไม่มีเหตุการณ์อันตรายเกิดขึ้น

“เดี๋ยวเราสองคนจะไปคุยกับเจ้าหน้าที่ก็แล้วกัน!” เพอร์ลากล่าว

เจอรัลด์พยักหน้า

เพอร์ลาและยูลเดินไปที่โต๊ะประชาสัมพันธ์

จากนั้นเจอรัลด์ก็เริ่มสังเกตสภาพแวดล้อมโดยรอบ

ครู่ต่อมา เสียงบางอย่างเริ่มดังมาจากไมโครโฟน

“ทุกคนโปรดระวัง! วัวกระทิงเหล่านี้จะนำอันตรายมาสู่ทุกคน! โปรดเริ่มอพยพโดยเร็วที่สุด!”

เพอร์ลาคนตะโกนหลังจากที่เธอคว้าไมโครโฟนได้

“หืม? เกิดอะไรขึ้นเหรอ?"

ฝูงชนรู้สึกลังเลใจ

"นี่ เธอกำลังทำอะไรน่ะ?! รีบลงไปเลยนะ! อย่าให้พวกเราเสียสมาธิในการดูการต่อสู้ในสนามประลองสิ!” มีคนตะโกนขึ้นมา

คนส่วนใหญ่ไม่สนใจในคำเตือนของเพอร์ลา

“ซีเรียล นั่นพวกเขานี่! เพื่อนของเจอรัลด์!”

ซาเวอรี่มีความประทับใจในตัวของทั้งสองคนอยู่แล้ว

“อืม”

แต่ซีเรียลเพียงแค่พยักหน้าอย่างเฉยเมยเท่านั้น

“ทำไมพวกเขาถึงพูดแบบนั้นล่ะ? พวกเขามาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาอย่างนั้นเหรอ?” ซาเวอรี่รู้สึกงงงวย

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวเจ้าหน้าที่ก็คงจะเข้าไปจัดการเองแหละ!” ซีเรียลตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

แน่นอนว่าเพอร์ลาและยูลถูกเจ้าหน้าที่ไล่ออกมาในไม่ช้า

“อาจารย์ คนพวกนั้นไม่สนใจที่จะฟังเราเลยด้วยซ้ำ!”

เพอร์ลาพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธ ขณะที่เธอกลับไปยืนข้างเจอรัลด์

“ทำไมไม่ลองให้ผมขึ้นไปอีกครั้งดูล่ะครับ?” ยูลกล่าว

“มันไม่มีประโยชน์หรอก มันสายไปแล้ว!”

สำหรับเจอรัลด์ เขากำลังตั้งสมาธิและจ้องมองไปที่กรงขนาดใหญ่ที่เชื่อมจากเหล็กภายในสังเวียนการต่อสู้

ก่อนที่เพอร์ลาและยูลจะตั้งสติได้...

“กรรรจ์!!!”

ทันใดนั้นเสียงคำรามก็ดังขึ้น

เสียงนั้นดังและหนวกหู จนแม้แต่พื้นโดยรอบถึงกับสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

มันรู้สึกเหมือนสวรรค์และโลกกำลังแตกออกจากกันในทันที

“อ๊ากกก!!!”

หลายคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุต่างตะโกนด้วยความตกใจ

เพราะเสียงที่พวกเขาได้ยินนั้นช่างน่าตกใจและน่าสะพรึงกลัวเหลือเกิน

“เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?”

สีหน้าของซีเรียลเปลี่ยนไปในทันที และเธอก็อดไม่ได้ที่จะยืนขึ้นพร้อมกับเพื่อนอีกสองสามคน ขณะที่พวกเขามองไปที่กรงเหล็กสีดำขนาดใหญ่

"คุณบาเบล ยังมีตัวอะไรอยู่ในกรงใหญ่นั้นอีกไหมคะ?” ซีเรียลถามคุณบาเบล ซึ่งยืนอยู่ข้างเธอ

เปลือกตาของคุณบาเบลกระตุกเล็กน้อย “ครับคุณซีเรียล ยังมีวัวกระทิงสีดำตัวใหญ่อยู่ในกรงนั่น มันเป็นวัวกระทิงตัวเดียวที่มีเขาสีขาว และมันค่อนข้างจะดูแปลกและน่าขนลุกมาก นั่นคือเหตุผลว่าทำไมมันถึงยังไม่เปิดตัว!”

ขณะที่คุณบาเบลพูด เขาก็รีบใช้ร่างกายของเขาบังร่างของซีเรียลเอาไว้

“คุณซีเรียล ผมรู้สึกว่าสถานการณ์ตอนนี้เริ่มไม่ปกติแล้ว เราควรจะรีบออกไปจากที่นี่โดยเร็ว!”

คุณบาเบลพูดด้วยสีหน้าที่ดูตึงเครียด ราวกับว่าเขาสัมผัสได้แล้วว่ากำลังจะเกิดวิกฤติบางอย่างขึ้นที่นี่

ในขณะนี้ เขามีสีหน้าที่ดูหวาดกลัวและเป็นกังวลอย่างยิ่ง...