มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1555

คนอื่น ๆ ต่างก็เบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อเช่นกัน ในที่สุดก็ตระหนักได้ว่าบุคคลที่อยู่บนเวทีไม่ใช่ใครอื่น นอกจากคุณคลอฟอร์ดแห่งพระราชวังซาคราโซลิสนั่นเอง!

ขณะที่ทุกคนยังคงตกตะลึงอยู่ในขณะนั้น คาร์ลอสก็ทำลายความเงียบด้วยการพูดว่า “คุณคลอฟอร์ด เราควรทำอย่างไรกับบุคคลนี้ดี?”

จากวิธีที่เขาพูด เห็นได้ชัดว่าคาร์ลอสไม่สนว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น และคนอื่น ๆ บนเวทีที่อยู่กับเจอรัลด์ต่างก็คิดเช่นเดียวกัน

มีเพียงคนเดียวที่ลังเลเล็กน้อยในตอนแรก นั่นก็คือเยชัว ผู้ซึ่งวางแผนจะแนะนำเจอรัลด์ไม่ให้ไปยุ่งกับตระกูลเทิร์นบูลส์ เพราะอย่างไรเสียพวกนั้นก็เป็นตระกูลหลักอันดับต้น ๆ ที่เป็นผู้กุมความมั่งคั่งของยานัมไปมากกว่าครึ่งหนึ่ง! ยิ่งกว่านั้น คนในตระกูลเทิร์นบูลยังเป็นพระญาติของกษัตริย์แห่งยานัมอีกด้วย! ช่วงเวลาเพียงไม่นานตระกูลนั้นก็มีอำนาจที่หยั่งรากลึกที่นั่นได้แล้ว...

ด้วยเหตุนี้ การที่คุณคลอฟอร์ดเพิ่งฆ่าลูกชายคนเดียวของฮูเปอร์ เทิร์นบูล ไม่ทำให้เกิดผลลัพธ์อื่นใดนอกจากความหายนะ!

ถึงกระนั้น หลังจากตระหนักได้ว่าคาร์ลอสและคนอื่น ๆ นับถือเจอรัลด์มากเพียงใด และในเมื่อสถานการณ์เลยเถิดมาถึงขั้นนี้แล้ว เขาก็ทำได้เพียงใช้เจอรัลด์เป็นที่พึ่งเดียวของเขา

'ฉันเดาว่าตอนนี้เราได้กลายเป็นศัตรูกับตระกูลนั้นไปแล้ว... งั้นก็ช่างมันเถอะ!' เยชัวคิดกับตัวเอง

ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด เลน็อกซ์ก็ทราบดีอยู่แล้วว่านักฆ่าที่อยู่ต่อหน้าเขาล้วนมีความสามารถและทรงพลังมาก ในเมื่อเป็นเช่นนั้น วินาทีที่เขาได้ยินคำถามของคาร์ลอส เขาก็คุกเข่าลงด้วยความตกใจทันที ก่อนจะเอ่ยปากอ้อนวอนอีกฝ่าย “ด ได้โปรด…! ได้โปรด อย่าฆ่าผมเลย…!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็หันมามองเขาก่อนจะเย้ยหยัน “นายมันก็เป็นแค่สุนัขรับใช้ไม่ใช่หรือไง? มีค่าพอที่จะให้ฉันฆ่านายเหรอ?”

เมื่อชายวัยกลางคนรู้สึกว่าเจอรัลด์เริ่มเหยียบศีรษะของเขาเบา ๆ เลน็อกซ์ก็ได้ยินเด็กหนุ่มพูดว่า “เอาล่ะ ฟังให้ดี… ฉันต้องการให้นายส่งซากศพของเบลไฟร์กลับไปยังตระกูลเทิร์นบูล… หลังจากนั้น ก็บอกพวกเขาว่า หากพวกเขายังคงสานสัมพันธ์กับตระกูลคลอฟอร์ดแห่งยานัม นี่จะเป็นเพียงจุดเริ่มต้นสำหรับพวกเขาเท่านั้น!”

คำพูดเย็นชาของเจอรัลด์ทำให้เลนอกซ์สั่นสะท้านในทันที ทำให้ชายผู้ซึ่งกำลังหวาดกลัวพยักหน้าตอบรับอย่างรวดเร็ว

“ไสหัวไปเดี๋ยวนี้!” เจอรัลด์คำรามอย่างออกคำสั่ง จนเลนอกซ์รู้สึกราวกับว่าวิญญาณของเขาเพิ่งถูกแทงจนทะลุ

เขาคลานไปหาชิ้นส่วนศพของเบลไฟร์อย่างรวดเร็ว จากนั้นชายคนนั้นก็อุ้มร่างดังกล่าวขึ้น ก่อนจะวิ่งหนีไปยางยางหัวซุกหัวซุน

ในตอนนั้นเอง กีย่าก็ได้สลบไป เนื่องจากเหตุการณ์กลับตาลปัตรอย่างกะทันหัน

เมื่อตระหนักเช่นนั้น เจอรัลด์จึงออกคำสั่งว่า “คาร์ลอส! พาคุณหนูควาร์ริงตันไปพักผ่อนเสียหน่อย!”

แต่ในวินาทีที่คำสั่งของเขาสิ้นสุดลง หางตาของเขาก็เหลือบไปเห็นแผ่นหลังของคนที่คุ้นเคย... แม้ว่าเธอจะยืนอยู่ชายขอบฝูงชน แต่เจอรัลด์ก็จำเธอได้เตะตา และเขาก็เริ่มสั่นสะท้านไปทั้งตัวในทันที...