มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1595

“จริงสิ… พอพูดถึงเรื่องนี้แล้ว ผมขอถามได้ไหมว่าเหตุผลอะไรที่ทำให้คุณต้องมาที่นี่ นายท่าน? อีกอย่าง คุณบอกว่าตอนนี้คุณล็อคแลนด์เองก็อยู่ในโลกมนุษย์ด้วย ใช่ไหม?” กระบี่หยกประสานถาม โดยยังคงก้มหน้าอยู่ต่อหน้าเจอรัลด์

"ใช่แล้วล่ะ แต่เธอก็อยู่ในฐานะวิญญาณในโลกนั้นเท่านั้น น่าเศร้าที่ผมไม่แข็งแกร่งพอในตอนที่ราชาประตูมิติแห่งการพิพากษามาตามล่าพวกเรา นั่นเพราะผมไม่อาจป้องกันตัวเองได้ ไซล่าจึงใช้ตัวเองเข้าล่อเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของราชาประตูมิติแห่งการพิพากษาให้ตามเธอไป หลังจากเหตุการณ์นั้น ผมก็ตามหาเธอไปทั่วแผ่นดินโลก น่าเสียดายที่ไม่ว่าที่ไหนก็ไม่มีเบาะแสของเธอเลย! เมื่อคิดได้ดังนั้น ผมถึงได้สังหรณ์ใจว่าเธออาจจะกลับไปที่จาเอลตราแล้วก็เป็นได้!”

“ส่วนเรื่องเหตุผลที่ผมมาที่นี่ ก็ต้องนับว่าการพาลีมิสไปส่งคืนให้กับไซล่าก็ถือเป็นหนึ่งในเหตุผลของผมด้วย ส่วนอีกเหตุผลหนึ่งที่ผมมาที่นี่ ก็เพราะพี่สาวของผมถูกตระกูลควอเตอร์เมนลักพาตัวไป! ตอนนี้เธอกำลังทรมาน ผมถึงต้องช่วยเธอให้ได้! แต่เพื่อให้ผมมีชีวิตอยู่ต่อไปให้นานพอ ผมจึงต้องค้นหาพรีโมโคโรสที่จะสามารถช่วยให้ผมทะลวงเข้าสู่อาณาจักรแห่งนักปราชญ์ให้ได้เสียก่อน!”

หลังจากนั้นเจอรัลด์ก็ถอนหายใจ ก่อนที่จะกล่าวเสริมว่า “…โชคร้ายที่ตั้งแต่ผมเข้าสู่ระดับแปดในอาณาจักรรูน การพัฒนาของผมก็หยุดชะงักไป ไม่ว่าผมจะพยายามแค่ไหน ผมก็ไม่สามารถเข้าสู่ระดับที่เก้าได้! ถ้าผมผ่านมันไปไม่ได้ ต่อให้ผมจะหาพรีโมโคโรสเจอมันก็ไร้ประโยชน์! การที่ผมจะสามารถทะลวงเข้าสู่อาณาจักรแห่งนักปราชญ์ได้คงจะยากกว่านี้เป็นหลายร้อยเท่า!”

ปัญหานี้รบกวนจิตใจของเจอรัลด์นับตั้งแต่ที่เขาก้าวเข้าสู่การเดินทางครั้งนี้

“ทำใจร่ม ๆ เข้าไว้จะดีที่สุด ผมมองว่าคุณจะจำได้ว่าการเข้าสู่เส้นทางของผู้บ่มเพาะตนนั้นขัดต่อวิถีธรรมชาติอยู่แล้ว จากที่กล่าวมา คนที่จะเข้าสู่อันดับที่เก้านั้นไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ผมมั่นใจว่าคุณรู้อยู่แล้วว่าอุปสรรค์นั้นยากเพียงใด ผมจะอธิบายให้คุณฟังชัด ๆ บางคนบ่มเพาะตนอย่างอุตสาหะเป็นเวลาร้อยปีกว่าที่พวกเขาจะสามารถทะลวงเข้าสู่อาณาจักรถัดไปได้! จากที่กล่าวมา เป็นการดีที่สุดที่คุณจะสงบสติอารมณ์เพื่อที่ได้บ่มเพาะตนอย่างมีสมาธิมากขึ้น!” กระบี่หยกประสานอธิบาย

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็พยักหน้า เขาเข้าใจว่ากระบี่หยกประสานกำลังหมายถึงสิ่งใด อย่างไรก็ตาม ต่อให้เขาจะสามารถรอได้ถึงร้อยปี แต่พี่สาวของเขาอาจจะรอเช่นนั้นไม่ได้ เวรเอ๊ย เขาจะสามารถเข้าสู่อาณาจักรแห่งนักปราชญ์ได้ภายในหนึ่งศตวรรษหรือเปล่านะ? ความคิดนี้ทำให้เจอรัลด์รู้สึกกังวลมากขึ้น

“เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ บังเอิญว่าผมรู้ว่าจะหาพรีโมโคโรสได้ที่ไหนเนี่ยสิ นายท่าน ผมรู้ว่ามันเป็นส่วนผสมหลักที่จะช่วยให้คุณทะลวงเข้าสู่อาณาจักรแห่งนักปราชญ์ได้เพราะงั้นผมจะพาคุณไปที่นั่น! นอกจากนี้ในหุบเขาแห่งนี้ยังมีบ่อน้ำอายุหนึ่งหมื่นปีอยู่ด้วย แม้ว่าน้ำของที่นั่นจะเย็นจัด แต่ก็ยังเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยในการบ่มเพาะตัวเอง! ไหน ๆ ก็มาถึงที่นี่ทั้งที ทำไมไม่ลองฝึกที่นั่นดูล่ะ? วิญญาณบรรพกาลอันทรงพลังภายในร่างกายของคุณคือพรอันยิ่งใหญ่ระหว่างสวรรค์และปฐพี หากคุณสามารถเปิดใช้งานมันได้อย่างสมบูรณ์ ก็จะสามารถทะลวงเข้าสู่อาณาจักรแห่งนักปราชญ์ได้ในไม่ช้า!” กระบี่หยกประสานกล่าวเสริม

"…ดีมาก! ผมต้องรบกวนคุณแล้ว กระบี่หยกประสาน!” เจอรัลด์ตอบด้วยความยินดีอย่างยิ่งที่ได้ยินเช่นนั้น จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นเพื่อแสดงความขอบคุณ

ประมาณหนึ่งเดือนต่อมาที่ปากหุบเขาใต้พิภพ เมื่อได้ยินผู้ใต้บังคับบัญชาของตระกูลแมคโคว์สกี้คนหนึ่งพูดว่า “เขาก็แค่คนชั้นต่ำ นายท่าน! เราได้ล้อมทางเข้าของหุบเขาใต้พิภพไว้หมดแล้ว ดังนั้นเมื่อเขาออกมา เราจะฉีกเขาเป็นชิ้น ๆ ได้อย่างแน่นอน! เพราะงั้นแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องอยู่เพื่อรอเขาที่นี่กับเราหรอก! เราจะนำศพของเขากลับไปหาคุณได้อย่างแน่นอน!”

ขณะที่ผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวเช่นนั้น ยูเซฟก็นอนรออยู่กับพวกของเขาที่ปากหุบเขาใต้พิภพ ตลอดเวลานี้ แม้จะผ่านไปหนึ่งเดือนแล้ว แต่ความขุ่นเคืองใจของยูเซฟก็ยังไม่ลดลงแม้แต่น้อย