มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1605

“…อาจารย์… ท่านอาจารย์ครับ ตื่นเถิด ได้โปรด…!” กระบี่หยกประสานพยายามปลุกเจอรัลด์

ก่อนหน้านี้เขาได้หลุดออกจากร่างของเจอรัลด์ และหลังจากนั่งสงบนิ่งอยู่ข้าง ๆ เด็กหนุ่มอยู่ชั่วขณะหนึ่ง กระบี่หยกประสานก็ตัดสินใจว่าอย่างน้อยเขาควรพยายามปลุกเจอรัลด์ให้ฟื้นคืนสติ

เมื่อมองดูเด็กหนุ่มที่กำลังบาดเจ็บสาหัส และร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยแผลเป็นของเขา กระบี่หยกประสานก็ได้แต่ถอนหายใจ เมื่อสัมผัสได้ถึงลมหลายใจที่แผ่วเบาของเจอรัลด์

แม้เกราะแห่งพลังลมปราณที่สำคัญของเจอรัลด์จะพังทลายไปแล้ว แต่ก็ถือว่ามันเป็นเรื่องมหัศจรรย์มากที่เจอรัลด์ยังมีชีวิตอยู่ หากไม่ใช่เพราะวิญญาณบรรพกาลอันทรงพลังในร่างกายของเขา เจอรัลด์คงตายไปนานแล้ว…

ในขณะนั้นหูของกระบี่หยกประสานก็กระตุกเล็กน้อย หลังจากนั้นเขาก็กลับเข้าไปในร่างของเจอรัลด์อีกครั้งอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนว่าจะมีคนอยู่ที่นี่!

ไม่กี่วินาทีต่อมา กิ่งไม้หลายกิ่งก็เริ่มยื่นออกไปหาเจอรัลด์… เมื่อใบไม้จากกิ่งเหล่านั้นห่อหุ้มตัวของเขาหมดแล้ว พวกมันก็ค่อย ๆ ลากเขาเข้าไปในโพรงไม้…

ประมาณหนึ่งวันต่อมา ในที่สุดดวงตาของเจอรัลด์ก็เปิดขึ้นอีกครั้ง… เมื่อพยายามลุกขึ้น เจอรัลด์ก็เริ่มไออย่างรุนแรงทันที!

“เฮ้ คุณเพิ่งฟื้นนะ อย่าเพิ่งขยับเขยื้อนร่างกายสิ! อาการบาดเจ็บของคุณยังไม่หายดี! คุณควรจะนอนลงและพักฟื้นสักครู่!” เสียงที่ทุ้มจนเกือบจะเหมือนเสียงของพระเจ้าดังมาจากที่ไหนสักแห่ง...

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ตื่นตัวทันทีโดยสัญชาตญาณ อย่างไรก็ตาม แม้จะมองไปรอบ ๆ แต่เขาก็ไม่สามารถระบุได้ว่าเสียงนั้นมาจากไหน

"…นั่นใครน่ะ…?" เจอรัลด์ถาม พร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย

หลังจากหัวเราะอย่างเต็มที่ เสียงนั้นก็ตอบกลับมาว่า “ฉันเป็นวิญญาณแห่งต้นไม้ที่อาศัยอยู่ในหุบเขาใต้พิภพแห่งนี้! ฉันเป็นคนที่ช่วยคุณรู้ไหม และโพรงไม้ที่คุณอยู่ตอนนี้… มันก็คือร่างกายของฉัน! ซึ่งก็หมายความว่าตอนนี้คุณเข้ามาอยู่ในตัวของฉันแล้ว!”