มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1623

"ทำไมจะไม่มีล่ะ! ได้โปรดตามฉันมา!” พนักงานตอบ ในขณะที่เขาพาเจอรัลด์และโนริไปที่ห้องโถงอีกแห่ง

เมื่อเข้าไปจะเห็นยันต์จำนวนมากแขวนอยู่บนผนังอย่างวิจิตรพิสดาร ด้วยคุณสมบัติทั้งหมดดูเหมือนจะมีระดับคุณภาพต่างกัน เจอรัลด์จึงเริ่มค้นหาอย่างรวดเร็วเพื่อดูว่าตนเองอยากได้ชิ้นไหน

โชคดีที่สินค้าในห้องโถงนี้ราคาไม่แพงมาก มีตั้งแต่ราคาไม่กี่พันไปจนถึงหลายล้านดอลลาร์เท่านั้น

เขาใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง แต่เมื่อถึงเวลาที่เจอรัลด์ทำสำเร็จ เขาก็ได้ซื้อยันต์คุณภาพดีขั้นกลาง ๆ มาหลายร้อยชิ้น และขั้นหายากสองสามโหลเช่นกัน

เมื่อรวมยอดเงินที่ต้องจ่ายเบ็ดเสร็จก็พบว่าต้องจ่ายเงินมากถึงร้อยสามสิบล้านดอลลาร์! โดยปกติแล้วเจอรัลด์ใช้เงินของตัวเองเพื่อให้ครอบคลุมค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม ถึงกระนั้น ตอนนี้เจอรัลด์รู้แล้วว่ายันต์เหล่านี้มีราคาแพงเพียงใด!

ถึงกระนั้นก็เป็นการซื้อที่จำเป็น ท้ายที่สุด เขาต้องการให้พวกมันพร้อมสำหรับการป้องกันตัวเอง และในกรณีฉุกเฉินด้วย สิ่งที่ดีที่สุดเกี่ยวกับยันต์คือ ไม่เพียงแต่มีฟังก์ชั่นและพลังที่แตกต่างกันเท่านั้น แต่ยังพกพาและใช้งานได้อย่างง่ายดายอีกด้วย

ไม่ว่าตอนนี้เขาจะซื้อยันต์เสร็จแล้ว ทั้งโนริและเจอรัลด์ก็ออกจากหอยันต์

เมื่อพวกเขาออกไปแล้ว โนริหันไปมองเจอรัลด์ก่อนจะถามว่า “แล้ว… คุณคิดจะทำอะไรต่อไป”

ไม่เห็นจำเป็นต้องปิดบังอะไร เจอรัลด์จึงตอบว่า “ฉันจะไปเมืองซันนีวาที่โลก!”

"โอ้? ทำไมล่ะ?" โนริถามด้วยน้ำเสียงที่อยากรู้อยากเห็น

“ยังมีพวกควอเตอร์เมนอีกสองสามคนที่ฉันยังไม่ได้กำจัดออกไป… โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฉันยังไม่ได้กำจัดเชื้อสายของตระกูลควอเตอร์เมน อย่างตระกูลแควนท็อคแห่งเมืองซันนีวาเลย!” เจอรัลด์อธิบาย

เมื่อได้ยินเช่นนั้น โนริก็เข้าใจแล้วว่าเจอรัลด์หมายถึงอะไรในตอนที่เขาบอกว่าเขามีเรื่องต้องทำ แน่นอน ถ้าเขาไม่ไปจัดการตระกูลแควนท็อคให้เร็วที่สุด พวกมันจะสร้างปัญหาให้เขาในอนาคตแน่นอน

ด้วยความแข็งแกร่งเป็นอย่างสูง โจนาสยังเป็นสมาชิกของหน่วยประจันบาน ซึ่งเป็นหนึ่งในกองกำลังใต้ดินที่ซ่อนตัวอยู่ในจาเอลตรา สมาชิกของหน่วยประจันบานประกอบด้วยกลุ่มนักฆ่าและฝึกตนที่แข็งแกร่ง หน้าที่ของพวกเขาคือการทำภารกิจให้สำเร็จลุล่วง

"ว่าไงนะ? มีคนกล้าทำร้ายนายจริงเหรอ! บอกฉันทีว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร จะได้ไปล้างแค้นให้นาย!” โจนาสคำราม

“ฉัน… ฉันไม่รู้จักเขาดีนัก… ฉันรู้แค่ว่าเขาดูเหมือนจะเป็นคนรักของโนริ!” จอห์นนี่ตอบด้วยน้ำเสียงขมขื่น รู้สึกทั้งโกรธและเจ็บปวดทุกครั้งที่นึกถึงเจอรัลด์

ยิ้มไปกว่านั้น การที่นายน้อยของตระกูลเลเกอร์ถูกเด็กเหลือขอแบบเขาทำร้ายจนน่วม… ช่างเป็นความอัปยศอดสูอย่างแท้จริงสำหรับตระกูลเลเกอร์!

“ดังนั้นคนในตระกูลซาห์นต้องมีส่วนรู้เห็นด้วยสินะ! ดูเหมือนว่านับวันพวกเขาจะหยิ่งผยองพองขนขึ้นเรื่อย ๆ...! พวกเขากล้าดียังไงมาทำตัวเป็นศัตรูกับตระกูลของเรา…!”