"เดี๋ยว!"
ก่อนที่เรย์จะก้าวไปอีกขั้น วิญญาณสองสามตนก็หยุดเขาไว้
วิญญาณที่ยืนอยู่ตรงกลางเดินไปหาเรย์แล้วจ้องมองที่เขา “เล่นได้แล้วจะจากไปแบบนี้ไม่ได้”
"ทำไมกัน? พวกนายไม่รู้จักวิธีเล่นเกมหรือไง? หรือว่าพวกนายไม่รู้จักแพ้กันแน่?”
เรย์จ้องมองวิญญาณตอนนั้นอย่างเย็นชา เขาไม่คาดคิดว่าวิญญาณพวกนี้จะเหมือนกับมนุษย์ในโลกแห่งความเป็นจริง ที่ชอบเล่นสกปรกเพราะไม่รู้จักแพ้ ทั้งที่ตายไปแล้วเขาก็ยังคิดจะเล่นบทนักเลงอย่างนี้อยู่อีกหรือ สิ่งนี้ทำให้เรย์หงุดหงิดเป็นอย่างมาก
"ฮะ! ฉันมีสองทางให้นายเลือก เล่นต่อไปจนกว่าจะหมดตัว หรือไม่ก็มอบทุกอย่างที่นายมีอยู่ในตอนนี้มาให้เราแล้วไสหัวไปซะ!”
วิญญาณที่ยืนอยู่ตรงกลางเย้ยหยันและเตือนเรย์ด้วยสายตาคุกคาม
คล้ายว่าวิญญาณเหล่านั้นไม่คิดที่จะปล่อยเขาไป
ในเมื่อเรื่องไปเช่นนี้ เรย์จึงไม่คิดจะยอมอ่อนข้อให้
“อย่างนั้นเหรอ? แล้วถ้าฉันไม่เลือกล่ะจะเป็นยังไง?”
เรย์มองพวกเขาแล้วถามอีกครั้ง
“ถ้าอย่างนั้น ก็อย่าหาว่าเราใจร้ายก็แล้วกัน!”
วิญญาณที่อยู่ตรงกลางส่งเสียงร้องและส่งสัญญาณให้วิญญาณที่อยู่รอบตัวเขา
หลังจากนั้น วิญญาณที่อยู่รอบ ๆ ก็พุ่งเข้าหาเรย์และเจอรัลด์ทันที
ทันทีที่พวกเขาเคลื่อนไหว เจอรัลด์จะไม่ปล่อยเพราะเขาไปอย่างแน่นอน
เขาเรียกดาบฟิชกัทออกมาทันทีและฟันวิญญาณเหล่านั้นโดยตรง
ชวิ้ง!
ดาบฟิชกัทกวาดล้างวิญญาณสองสามตัวได้อย่างง่ายดาย
เมื่อได้เห็นเช่นนี้ วิญญาณที่ยืนอยู่ตรงกลางก็แสดงสีหน้าหวาดกลัวออกมา เขาไม่รู้ว่าเจอรัลด์จะทรงพลังและมีอาวุธที่ทรงพลังเช่นนี้อยู่กับตัวด้วย
“นายไม่ใช่วิญญาณ แต่เป็นมนุษย์นี่!”
วิญญาณตนหนึ่งก็ตะโกนขึ้นด้วยความประหลาดใจ
"ฮ่าฮ่า ที่นี้นายก็รู้แล้ว แล้วยังจะห้ามฉันอีกเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน