มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1735

“มุกวิญญาณ?”

เจอรัลด์รู้สึกงุนงงเมื่อได้ยินเช่นนั้น

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเรื่องเกี่ยวกับมุกวิญญาณ

"อะไรกัน? พวกคุณไม่รู้เรื่องนี้หรอกเหรอ?”

การ์เรนเห็นท่าทางงุนงงของเจอรัลด์ และถามด้วยความประหลาดใจ

เจอรัลด์และเรย์ส่ายหน้า

“มุกวิญญาณเป็นสมบัติของนิกายวิญญาณ ว่ากันว่ามันสามารถเพิ่มระดับการบ่มเพาะได้หลายเท่าตัว นั่นเป็นสาเหตุที่ผู้บ่มเพาะวิญญาณหลายตนต้องการขโมยมัน พวกคุณไม่รู้เรื่องพวกนี้จริง ๆ น่ะหรือ?”

การ์เรนจ้องไปที่เจอรัลด์ด้วยความประหลาดใจในขณะที่เขาอธิบาย ใบหน้าบ่งบอกว่าเขาไม่เชื่อ

“แล้วผมจะหามุกวิญญาณนั่นได้จากที่ไหน?”

เจอรัลด์เอ่ยถามอย่างตรงไปตรงมา

เนื่องจากมุกวิญญาณมีค่ามาก มันจึงกระตุ้นความสนใจของเจอรัลด์ได้ไม่น้อย ตอนนี้เขานึกอยากจะได้มันขึ้นมาแล้ว

“นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย มุกวิญญาณอยู่ในมือของราชันย์วิญญาณ มันเป็นสมบัติของราชันย์วิญญาณ ดังนั้นจึงไม่ง่ายเลยที่จะได้รับมุกวิญญาณไป ผู้บ่มเพาะวิญญาณเสียชีวิตด้วยน้ำมือของเขามากมาย!”

การ์เรนอธิบายด้วยท่าทางสงสัย

จากคำพูดของการ์เรน เพราะเขาจึงรู้ว่ามุกวิญญาณย่อมเป็นสิ่งที่พิเศษมาก นอกจากนี้ราชันย์วิญญาณที่เขากล่าวถึงคือผู้นำของนิกายวิญญาณ เขาย่อมไม่ใช่คนที่คนทั่วไปจะเอาชนะได้ง่าย ๆ

“ราชันย์วิญญาณอยู่ที่ไหน”

เจอรัลด์ยังคงถามอย่างสงสัยต่อไป

“ราชันย์วิญญาณอาศัยอยู่ในถ้ำวิญญาณที่ลึกที่สุด นั่นคืออาณาเขตของเขา นอกจากนี้ ยังมีทหารวิญญาณและแม่ทัพวิญญาณมากมายคอยเฝ้าที่นั่นอยู่ ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะเข้าไปถึงด้านในได้ และต่อให้คนจะเข้าไปในถ้ำวิญญาณได้ แต่การจะหามุกวิญญาณให้เจอนั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย”

การ์เรนบอกเจอรัลด์ถึงตำแหน่งของราชันย์วิญญาณทันที

“นิกายวิญญาณจะเปิดอยู่อีกนานแค่ไหน?”

หลังจากชะงักไปครู่หนึ่ง เจอรัลด์ก็เอ่ยถามการ์เรน

ว่ากันตามตรงนี่เป็นครั้งแรกที่เจอรัลด์มายังสำนักวิญญาณแห่งนี้

แม้ว่าเขาจะได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้จากตาเฒ่าฟลินท์ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขามาที่นี่ด้วยตัวเองและมันเป็นประสบการณ์ที่แตกต่างออกไปมากจริง ๆ

หลังจากได้ยินเช่นนั้น การ์เรนก็ตอบตกลงอย่างเสียไม่ได้

"ก็ได้ อย่างนั้นบอกผมมาสิว่าจะให้ผมช่วยอะไร” การ์เรนถามอย่างไม่อ้อมค้อม

“ผมยังไม่ได้วางแผนอะไรเลย ถ้าผมคิดแผนได้แล้วผมจะบอกคุณแล้วกันว่าต้องทำอะไร!”

เจอรัลด์ไม่ตอบคำถามของการ์เรน แต่เขาแค่เตือนเขา

"ได้ ไม่มีปัญหา ถ้าคุณมีแผนแล้วก็บอกผมแล้วกัน ผมจะช่วยคุณอย่างเต็มที่เลย!”

การ์เรนตอบรับอย่างไม่มีข้อโต้แย้งในทันที

ขณะนั้นการ์เรนปฏิบัติต่อเจอรัลด์และเรย์ในฐานะสหายของตนอย่างสมบูรณ์

และเนื่องจากพวกเขาเป็นสหายกัน จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะต้องขอช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

“จริงสิ ฉันมีสิ่งดี ๆ ที่นี่ที่จะมอบให้กับคุณด้วย!”

ทันใดนั้น การ์เรนก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ และเขาก็รีบลุกขึ้นยืน จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในพื้นที่ด้านหลังทันที