มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 1738

ทุกคนนั่งกันทีละที่นั่งที่โต๊ะอาหารขณะที่พวกเขากินและพูดคุยกันเอง

ทั้งเจอรัลด์และจูโน่นั่งที่โต๊ะรับประทานอาหารเดียวกันกับรูธ แน่นอนว่าแซนรี่ก็อยู่ที่นั่นด้วย

“มาเถอะคุณคลอฟอร์ด! ให้ผมดื่มอวยพรให้คุณเถอะ!”

ทันใดนั้นแซนรี่ก็ลุกขึ้นยืนและถือแก้วไวน์เอาไว้ จากนั้นเขาก็ยิ้มบาง ๆ ให้เจอรัลด์ ดื่มอวยพรให้เขา

เมื่อเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ยืนขึ้นอย่างจริงใจขณะที่เขาดื่มอวยพรกลับไปให้แซนรี่ “ฮ่า! ฮ่า! ขอบคุณประธานรุ่น!”

หลังจากที่เขาพูดอย่างนั้น ทั้งคู่ก็กระดกไวน์ไปจนหมดแก้วพร้อมกัน

“ฮ่า! ฮ่า! คุณคลอฟอร์ด คุณนี่ดื่มเก่งจริง ๆ ดูเหมือนปกติจะเป็นพวกชอบดื่มอยู่แล้วใช่ไหม!”

เมื่อแซนรี่เห็นเจอรัลด์กลืนแก้วไวน์ด้วยท่าทางโผงผางและรวดเร็ว เขาก็ยิ้มและเอ่ยล้อเจอรัลด์

“ไม่ใช่หรอก ปกติผมไม่ดื่มไวน์ หากจะดื่มก็เพียงหนึ่งแก้วหรือสองแก้วเท่านั้น จริง ๆ ผมดื่มไม่เก่งเลย!”

เจอรัลด์ตอบแซนรี่ด้วยความถ่อมตัวเป็นอย่างสูง

เจอรัลด์สามารถแยกแยะได้ว่าแซนรี่กำลังกำลังจงใจเล่นงาน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากแซนรี่ต้องการทำเช่นนั้น เขาจึงต้องดำเนินการเพื่อให้สอดคล้องกับการกระทำของแซนรี่ เขาอยากจะเห็นนักว่าแซนรี่ต้องการจะทำอะไรกันแน่

“ถ้าอย่างนั้นนะ คุณคลอฟอร์ด วันนี้คุณต้องเตรียมให้มากกว่านั้นสักหน่อย นั่นก็เพราะคุณคือคนรักของจูโน่ คุณต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่ถึงได้สามารถเอาชนะใจจูโน่ได้ ผมสงสัยจริง ๆ ว่าคุณมีหน้าที่การงานสูงส่งขนาดไหน”

แซนรี่เริ่มเอ่ยถามเจอรัลด์

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไม่นานก็มีคนรู้ว่าแซนรี่กำลังเริ่มเปรียบเทียบตัวเองกับเจอรัลด์อย่างน่ารังเกียจ ดูเหมือนแซนรี่ต้องการเรียกความมั่นใจและความได้เปรียบในด้านต่าง ๆ ด้วยการเทียบกับเจอรัลด์เล็กน้อย

ถึงกระนั้น ไม่ว่าแซนรี่ต้องการทำอะไร มันก็ไม่มีประโยชน์ เป็นเพราะเจอรัลด์รู้สึกว่าแซนรี่ไม่มีทางเทียบเขาได้ แซนรี่เทียบอะไรเขาไม่ได้เลย

“ฮ่า! ฮ่า! คุณประธานร่น คุณต้องกำลังล้อผมเล่นแน่ ผมไม่ได้มีตำแหน่งสูงส่งอะไรและผมก็เป็นแค่เจ้าของธุรกิจเล็ก ๆ ของตัวเองเท่านั้น”

เจอรัลด์ยิ้มอย่างสงบเงียบขณะที่เขามองไปที่แซนรี่และตอบกลับไป