มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 182

“แม่ง!”

เจอรัลด์รู้สึกเหมือนเขากำลังจะปวดหัว

ผู้หญิงสองคนนี้เป็นผู้หญิงที่ไร้ยางอายที่สุดอย่างแท้จริงที่เจอรัลด์เคยพบมาตลอดชีวิตช่วงของเขา พวกเธอยิ่งกว่าซาเวียเสียอีก

เขาขอให้พวกเธอเห่าหอนเหมือนกับสุนัข และพวกเธอก็ทำโดยไม่ลังเลใจใด ๆ เลย

จริง ๆ แล้ว ทั้งดอว์นและไนล่าได้เสี่ยงทุกอย่างที่พวกเธอมี พวกเธอจะเกาะติดอยู่กับเจอรัลด์อย่างขยันขันแข็งไม่ว่าเจอรัลด์จะขอให้พวกเธอทำอะไรก็ตาม

มันช่างเป็นกลวิธีที่ได้ผลจริง ๆ

เจอรัลด์ถึงกับหมดคำพูด ณ ตอนนี้ เขาโบกมือไปว่า “ก็มาสิถ้าพวกคุณต้องการ!”

“คุณคลอฟอร์ดครับ!”

ในตอนนั้นเอง ไวย์แอตต์ตะโกนขึ้นมา เขายกมือทั้งสองข้างขึ้นและโก่งตัวลงเล็กน้อย จากนั้นก็เบียดฝูงชนออกมาและวิ่งไปทางเจอรัลด์

“คุณคลอฟอร์ด เมื่อครู่ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร ผมผิดเอง โปรดยกโทษให้กับมารยาทที่แย่ ๆ ของผมด้วยนะครับ ผมไวย์แอตต์ ไลท์ พวกเราได้แนะนำตัวให้กันไปเมื่อสักครู่นี้”

ไวย์แอตต์จับมือทั้งสองข้างของเขาไว้กลางอากาศ ต้องการที่จะคบค้าสมาคมกันอย่างใกล้ชิดกับเขา ด้วยการจับมือกับเขา

คุณคลอฟอร์ดไม่ใช่ใครบางคนที่ไวย์แอตต์สามารถจะทำให้ขุ่นเคืองใจได้อย่างแท้จริง เขาจะสามารถทำลายไวย์แอตต์ได้ทุกนาทีอย่างแน่นอน

“แต่ผมไม่รู้จักคุณ!”

เจอรัลด์พูดเบา ๆ จากนั้นเขาก็เอามือล้วงกระเป๋า

“นี่…คุณคลอฟอร์ด...ลูกสาวของผมและผมได้ทำให้คุณขุ่นเคืองใจไปเมื่อครู่ โปรดยกโทษให้เราด้วยครับ พวกเราเสียใจอย่างสุดซึ้งจริง ๆ”

ไวย์แอตต์ดูค่อนข้างหัวเสีย เขาโบกมือของเขาฉับพลัน และเมลานีก็ก้าวมาข้างหน้าอย่างน่าสงสาร

‘กลายเป็นว่าผู้ชายที่น่าสมเพชคนนี้คือคุณคลอฟอร์ด เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงจริง ๆ !’

“คุณคลอฟอร์ดค่ะ ฉันผิดไปแล้วเมื่อครู่”

“โอ้? ไม่ใช่ว่าคุณเป็นโรคกลัวเชื้อโรคหรอกเหรอ? ผมนั่งอยู่ข้างหลังคุณเมื่อครู่ และคุณก็ดูกังวลเป็นอย่างมากจนต้องเปลี่ยนที่นั่งของคุณ ตอนนี้ ดูเหมือนว่าคุณได้ได้เป็นแบบนั้นแล้วหนิ ทำไมคุณถึงมายืนใกล้กับผมขนาดนี้? คุณไม่กลัวแล้วเหรอ?”

คุณคลอฟอร์ดยิ้ม และนั่นคือทั้งหมดที่เขาทำในขณะนี้

“ฉัน…”

เมลานีหน้าแดงก่ำ ‘ฉันไม่น่าดึงดูดใจพอสำหรับเขาใช่ไหม?’

เจอรัลด์ยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหัวของเขา เขาไม่อยากจะอะไรกับพวกเขาอีกต่อไปแล้ว จากนั้นเขาหันหลังกลับและขึ้นไปที่เมาน์เทนท็อปกับแซคและคนอื่น ๆ

นั่นคือครั้งแรกที่เจอรัลด์ประณามคนอื่น ความจริงแล้ว เขาค่อนข้างรู้สึกเดือดดาลเมื่อสักครู่ หลังจากที่ได้ระบายความโกรธของเขาไปแบบนั้น เขาก็รู้สึกดีขึ้นอย่างมาก

นอกจากนี้ ลูกพี่ลูกน้องคนที่สองที่แสนจะวางท่าและหยิ่งยโสสุด ๆ ของมีล่า——ริต้าก็ติดตามอยู่ข้างหลังของเขาอย่างใกล้ชิด เธอถือกุญแจเอาไว้ในมือ มันทำให้เจอรัลด์รู้สึกว่าการเป็นคนรวยนั้นมันวิเศษสุด ๆ ไปเลย

ในความเป็นจริง ริต้าก็เหมือนกับกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเหมือนกัน เป็นเพราะเธอเริ่มเก็บอารมณ์และความรู้สึกที่ต่างไปที่เธอมีต่อเจอรัลด์ในตอนนั้น

เธอรู้สึกว่าเจอรัลด์ดูค่อนข้างเป็นคนหล่ออย่างอุกอาจมาก