เขาคือคุณคลอฟอร์ดเหรอ?!
ให้ตาย! พวกเขาทั้งคู่เกือบจะลักพาตัวคุณคลอฟอร์ดไปแล้ว?!
“พี่ฟลินท์ คุณรู้จักคนที่ชื่อ เดสมอนด์ แซบกา ไหม? เขาอยู่กับครูของผม...เอ่ม...ผมหมายถึงเพื่อนน่ะ และเขาอาจมีความคิดที่สกปรกอยู่ในหัวสมองของเขาในตอนนี้ คุณช่วยผมพาเธอออกมาได้ไหม?”
เจอรัลด์เพียงแค่ส่งข้อความให้ฟลินท์โดยกล่าวว่าเขาได้เผชิญกับปัญหาในที่จอดรถชั้นใต้ดิน และเขาได้ขอให้เขาพาคนสองสามคนมาที่นี่เพื่อช่วยเหลือเขาจัดการกับเรื่องนี้
อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่เคยคาดคิดว่าฟลินท์จะเรียกคนหนึ่งถึงสองร้อยคนมาที่นี่ในคราเดียว
เจอรัลด์คงจะช็อกอย่างสุด ๆ ถ้าไม่ใช่ว่าเขาคุ้นเคยกับใบหน้าของบอดี้การ์ดบางคน
เขาคงจะคิดว่าจริง ๆ แล้วเดสมอนได้เริ่มการต่อสู้ครั้งใหญ่เช่นนี้เพียงแค่จะจัดการกับเขาไปแล้ว
ตอนนี้ เจอรัลด์จึงรีบบอกฟลินท์เกี่ยวกับทุกอย่างที่ได้เกิดขึ้น
“โอเคครับ คุณคลอฟอร์ด ผมจะโทรศัพท์เดี๋ยวนี้แหละ!” ฟลินท์ตอบกลับขณะที่เขาพยักหน้ารับ
จากนั้น เขาก็เริ่มโทรออก หลังจากเสียงฮัมสองครั้ง เขาก็วางสาย
เขามีสีหน้าที่กังวลมากบนใบหน้าของเขา “คุณคลอฟอร์ด ดูเหมือนว่าเดสมอนจะพาคุณแคสแซนดร้าไปที่อื่นแล้ว!”
“ให้ตาย! เขาพาเธอไปไหน?” เจอรัลด์ถามขณะที่สายตาของเขาเบิกกว้าง
อย่าที่กล่าวไปก่อนหน้านี้ แม้เจอรัลด์จะเกลียดแคสแซนดร้าจริง แต่เขาน่าจะลงโทษเธอด้วยตัวเองดีกว่า นอกจากนี้ พวกเขาทั้งคู่ก็ได้มาที่บาร์นี้ด้วยกันในคืนนี้
เจอรัลด์รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมเล็กน้อยที่จะปล่อยให้แคสแซนดร้าถูกเอาเปรียบโดยคนอื่นไปแบบนั้น!
“ให้เวลาผมห้านาทีนะครับ คุณคลอฟอร์ด ผมจะตรวจสอบเดี๋ยวนี้!” เรื่องของเจอรัลด์ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยสำหรับฟลินท์
นอกจากนี้ เหตุการณ์นี้ก็ได้เกิดขึ้นบนย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ ถ้าเขาไม่สามารถจัดการเรื่องนี้ให้ดีได้ งั้นเขาคนนี้ ฟลินท์คงสมควรตายจริง ๆ
หลังจากสัญญากับเจอรัลด์ เขาก็ชี้ไปที่บอดี้การ์ดสองคนนั้นที่ยังคงตกตะลึงกับเรื่องทั้งหมดนี้อยู่ “นายรู้ไหมว่าเดสมอนพักอยู่ที่โรงแรมไหน?”
“ฟลินท์ พวกเราไม่รู้...พวกเราไม่รู้จริง ๆ! มีโรงแรมสองสามที่ที่เป็นไปได้ว่าคุณแซบกาอาจจะพักอยู่! คุณฟลินท์ คราบใดที่คุณปล่อยเราไป และไม่จัดการเอาเรื่องกับเรา พวกเราจะสามารถช่วยคุณตามหาคุณแซบกาได้แน่นอน!” บอดี้การ์ดสองคนนั้นตอบกลับเบา ๆ ด้วยโทนเสียงที่ข่มขู่อย่างเป็นนัย อย่าลืมว่า พวกเขาทั้งคู่ก็เป็นคนที่เหี้ยมโหดในฉากใต้ดินเช่นกัน และพวกเขาได้เผชิญและประสบกับเหตุการณ์ที่คล้ายกันเช่นนี้มาแล้ว
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันไม่จำเป็นจะต้องให้นายคิดหาทางออกให้ฉัน! พวกนาย มานี่! ฉันต้องการให้นายกำจัดสองคนนี้ให้ฉัน!” ทันทีที่ฟลินท์โบกมือของเขา ลูกน้องสองสามคนของเขาก็ก้าวมาข้างหน้าทันทีและได้ล้อมรอบพวกเขาไว้ขณะที่พวกเขาเริ่มหั่นพวกเขาเป็นชิ้น ๆ !
หลังจากนั้น ฟลินท์นำกลุ่มคนของเขาตรงเข้าไปในบาร์ กลุ่มคนประมาณสองถึงสามร้อยคนพุ่งเข้าไปในบาร์กัน มันเป็นฉากที่ระทึกขวัญอย่างมาก
ทุกคนในบาร์ตกตะลึงกันอย่างสิ้นเชิง
“แม่ง! นั่นพี่ฟลินท์ไม่ใช่เหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน