มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 271

เหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับเจสลินนี้ทำให้เจอรัลด์ถึงกับหวาดผวาจนเหงื่อแตกเลยทีเดียว

โชคดี หลังจากการส่งเธอไปที่โรงพยาบาลสำหรับการวินิจฉัย เขาก็ตระหนักได้ว่าเจสลินได้ประสบกับการถูกกระทบกระแทกและได้หมดสติไปจากความกระทบกระเทือนนั้น

เธอคงจะไม่เป็นไรหลังจากการพักฟื้นสักระยะหนึ่ง

“เจอรัลด์ อย่าไป! ฉันรักนาย!”

“คุณคลอฟอร์ด อย่าไปนะ! ฉันรักคุณมากเลย!”

เจสลินยังคงพึมพำเรื่องไร้สาระกับตัวเองขณะที่เธออยู่ในอาการโคม่า

เจอรัลด์ก็หงุดหงิดเล็กน้อยเช่นกัน เธอรักฉันจริง ๆ งั้นเหรอ? เธอรักสถานะของคุณคลอฟอร์ดเท่านั้นแหละ!

สุดท้าย เจอรัลด์ก็จ่ายค่ารักษาพยาบาลที่สูงลิ่วให้กับเจสลิน

หลังจากนั้น เขาก็ขับรถไปที่เมาน์เทนท็อปเพื่อที่เขาจะได้จอดรถของเขาไว้ที่นั่น

หลังจากออกจากโรงรถมา เจอรัลด์ก็กำลังจะขึ้นรถแท็กซี่และจากไป

ในเวลานี้ ทันใดนั้นเจอรัลด์ก็สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเมาน์เทนท็อป

นั่นกล่าวได้ว่า เมาน์เทนท็อปวิลล่าสว่างไสวมากในขณะนี้

รูปแบบสถาปัตยกรรมของวิลล่านี้มีเสน่ห์แบบโบราณ ในเวลานี้ ขณะที่ค่ำคืนเริ่มมืดลงเรื่อย ๆ มันก็ดูโอ่อ่าและช่วงโชติสุด ๆ ด้วยแสงไฟที่สว่างสไสวนั้น

มันน่าทึ่งมาก

แต่อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้อยู่ที่นั่น และริต้าก็คงไม่กล้าจะอาศัยอยู่ในวิลล่าอย่างอาจหาญขนาดนั้นแน่

มันจะเป็นใครกัน?

เจอรัลด์แปลกใจมาก

เข่นนั้น เขาจึงตัดสินใจขึ้นไปดูด้วยตัวเอง

เมื่อเขามาถึงตรงทางเข้าของวิลล่า เขาก็ตระหนักได้ว่ามีผู้คนอยู่ด้านในจริง มีคนมากกว่าหนึ่งคนอยู่ด้านใน มีผู้ชายและผู้หญิงมากมาย และภายในนั้นก็มีชีวิตชีวากันมาก

นี่มันแปลก พวกเขาเป็นใคร? ทำไมพวกเขากำลังจัดปาร์ตี้ในบ้านของเขากัน? พวกเขายังมีกุญแจบ้านของเขาอีกด้วย!

เจอรัลด์เดินเข้าไปอย่างฉุนเฉียวเล็กน้อยและผลักประตูเปิดออก

“อ่า?”

เห็นได้ชัดว่าผู้คนด้านในต่างก็ตกตะลึงกันเมื่อพวกเขาเห็นเจอรัลด์ปรากฎตัว และพวกเขาทั้งหมดจ้องมองมาที่เขาด้วยความประหลาดใจ

สำหรับเจอรัลด์ เขาก็มองไปที่ชายและหญิงเหล่านี้ด้วยความประหลาดใจเช่นกัน

ฮึ่ม!

มีเหล่าชายหญิงอยู่ประมาณสิบสองคนภายในวิลล่า

พวกเขาได้เปลี่ยนตรงกลางของห้องนั่งเล่นให้กลายเป็นบาร์ชั่วคราว และมันก็เต็มไปด้วยอาหารและเครื่องดื่มนานาชนิด

ผู้คนทั้งสิบสองคนนี้กำลังดื่มและเพลิดเพลินกับตัวเองกันในเวลานี้

อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้รู้สึกว่าคนเหล่านี้ดูคุ้นเคยกับเขาเลยสักนิด พวกเขาไม่ได้มาจากกลุ่มเพื่อนของเอเดนแน่นอน และพวกเขาก็ไม่ใช่เพื่อนของพี่ชายบุญธรรมของเขาแน่ โยเอล

นี่มันแปลก

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนที่อยู่ครึ่งทางขึ้นไปบนภูเขาก็ยังคงอยู่ที่นั่น แล้วคนเหล่านี้เข้ามาในวิลล่าของเขาได้อย่างไรกัน?

“แม่ง นายเป็นใคร?! ให้ตาย! นี่เป็นสถานที่ที่คนธรรมดาอย่างนายสามารถมาได้เหรอ?” ผู้ชายหน้ามุ่ยคนหนึ่งด่าว่าเขาขณะที่เขาขมวดคิ้ว

“โอ้มายก๊อด เขาต้องเป็นไอ้งั่งที่น่าสมเพชที่ได้ยินเกี่ยวกับบรรยากาศบนเมาน์เทนท็อป! นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงต้องการจะมาที่นี่เพื่อเยี่ยมชมไง!”

“เป็นไปได้ไหมว่าเขามาจากหลังเขาหรือเปล่า? ตายจริง! ในโลกนี้มีคนทุกประเภทจริง ๆ”

หญิงสาวสองสามคนมองเจอรัลด์ด้วยท่าทางที่เหน็บแนมบนใบหน้าของพวกเธอ

ใช่ เจอรัลด์ไม่เคยใส่ใจกับการแต่งตัวของตัวเองเลย เขาแค่รู้สึกว่ามันสำคัญที่จะสวมเสื้อผ้าที่สะอาดและใหม่เท่านั้นก็พอ ดังนั้น ตามปกติแล้วเขาจึงถูกปฏิเสธเสมอไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนก็ตาม

หญิงสาวเหล่านี้ที่เคยเห็นผู้ชายที่สูง ร่ำรวย และหล่อเหลาก็จะดูหมิ่นดูแคลนเขาเป็นธรรมดา

เจอรัลด์ขมวดคิ้วขณะที่เขาถามเบา ๆ ว่า “ผมอยากจะถามคุณเช่นกัน ใครปล่อยให้พวกคุณทั้งหมดเข้ามาในนี้?”

มันคงจะเป็นการโกหกที่จะบอกว่าเขาไม่ได้โกรธ

ความตั้งใจเดิมของเขาในการซื้อวิลล่านี้ไม่ใช่เพราะเขาต้องการจะโอ้อวด เขาเพียงต้องการจะมีที่อยู่ให้ตัวเองในอนาคต

แต่ตอนนี้มันกลายเป็นอะไรไปแล้ว? นี่เป็นสนามเด็กเล่นของพวกเขาหรือเปล่า?

หญิงสาวที่เห็นได้ชัดว่าเมาเดินมาหาเจอรัลด์ก่อนที่เธอจะสะกิดหน้าอกของเขาอย่างไม่มีพิธีรีตอง “น้ำเสียงของคน ๆ นี้ไม่สุภาพเลย นายคิดว่านายมีสิทธิ์จะถามพวกเราว่าพวกเราเข้ามาได้อย่างไรงั้นเหรอ?”

“ช่างเหอะ ลูซิลล์ พวกเราได้เห็นคนมากมายแบบนี้มาแล้ว ถ้าสิลาไม่ได้เตือนเราอย่างซ้ำ ๆ ว่าอย่าหลั่งเลือดในเมาน์เทนท็อป วิลล่า ฉันคงจะต่อยเขาไปแล้ว แค่โทรหาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและส่งเขาไปที่สถานีตำรวจโดยตรงกันเถอะ!”

“ใช่! เราควรส่งเขาไปที่สถานนี่ตำรวจ!”

ตามที่ทุกคนเห็นด้วย พวกเขาก็เริ่มโทรออกกันทันที

“ทำไมพวกนายเสียงดังกันขนาดนี้?”