มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 277

เจอรัลด์ไม่ได้ขับรถไป แต่แทนที่ เขาเพียงนั่งรถแท็กซี่ไปที่โรงพยาบาล

เจสลินถูกจัดให้อยู่ในตึกวีไอพีพิเศษ

เมื่อเจอรัลด์มาถึงที่ตึกคนไข้ สภาพแวดล้อมในพื้นที่นั้นเงียบมาก

“ออกไป! ฉันต้องการให้พวกคุณทุกคนออกไปให้หมด! ฉันจะไม่ยอมรับการตรวจร่างกายจากคุณจนกว่าฉันจะเห็นคนที่ช่วยชีวิตฉัน! ออกไป!”

อย่างไม่คาดคิด เมื่อเจอรัลด์มาถึงที่ประตูของห้องพยาบาล เขาก็ได้ยินเจสลินกำลังตะโกน อารมณ์ของเธอค่อนข้างฉุนเฉียว

แพทย์อาวุโสและพยาบาลกลุ่มหนึ่งถูกเธอไล่ให้ออกไปจากห้องพยาบาล

“โอ้! คุณเลจคนนี้มีอารมณ์ร้ายมากจริง ๆ เธอจะไม่แม้แต่ยอมให้เราตรวจเธอเลยด้วยซ้ำ ถ้าเกิดว่าอาการของเธอแย่ลงเพราะการล่าช้าล่ะ?

“ใช่! พวกเราจะอธิบายเรื่องนี้อย่างไรล่ะถ้างั้น?”

พยาบาลสองสามคนพูดอย่างกระวนกระวายใจ

เมื่อพวกเขาหันกลับไป พวกเขาก็เห็นเจอรัลด์กำลังเดินมาหาพวกเขาพร้อมกับผลไม้และของฝากในมือของเขา

“สวัสดีค่ะ คุณคลอฟอร์ด ในที่สุดคุณก็อยู่ที่นี่ ผู้ป่วยร้องโวยวายเพื่อจะเจอคุณให้ได้ทันทีที่เธอตื่นขึ้นมา!”

พยาบาลสาวสวยสองสามคนเข้าหาเจอรัลด์ทันที

นี่เป็นเพราะเจอรัลด์นั้นใจป้ำมากเมื่อเขามาถึงที่โรงพยาบาลด้วยรถแลมบอร์กินีของเขาในวันก่อน ดังนั้น พยาบาลสาวสวยเหล่านี้จึงให้ความสนใจกับเจอรัลด์เป็นธรรมดา และพวกเธอทุกคนก็ยังเรียกเขาว่าคุณคลอฟอร์ดด้วยท่าทางที่เคารพ

เจอรัลด์พยักหน้าเบา ๆ ให้กับกลุ่มพยาบาลก่อนที่เขาจะถามแพทย์วัยกลางคนที่เข้าร่วม ที่ชื่อว่าดร.เซคเกี่ยวกับอาการของเจสลิน “โอ้ ดร.เซค เจสลินตื่นขึ้นมาเมื่อไหร่ครับ? เธอเป็นไงบ้าง?”

ดวงตาของดร.เซคสว่างขึ้นทันทีทันทีที่เขาเห็นเจอรัลด์

หลังจากนั้น เขาก็โบกมือของเขาเล็กน้อย เนื่องจากเขาให้สัญญาณกับเหล่าพยาบาลว่าให้ออกไปก่อน

“สวัสดีครับ คุณคลอฟอร์ด คนไข้ประสบกับการกระทบกระแทกเพียงเล็กน้อยซึ่งมันไม่ใช่ปัญหาใหญ่แต่อย่างใด พวกเรายังได้ให้ยากับเธอแล้วด้วย และตอนนี้เธอสูญเสียความทรงจำที่มีค่าของเธอไปประมาณครึ่งเดือนแล้ว!” ดร.เซคตอบขณะที่เขายิ้มจาง ๆ

ดูเหมือนว่าเขาจะรู้เกี่ยวกับตัวตนของเจอรัลด์แล้ว

นี่ทำให้เจอรัลด์รู้สึกงุนงงเล็กน้อย หลังจากการส่งเจสลินมาที่นี่เมื่อวานนี้ เขาก็ได้โทรหาแซค และขอให้เขาจัดห้องพยาบาล และการดูแลเป็นพิเศษไว้ให้เจสลินในโรงพยาบาล