มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 277

เจอรัลด์ไม่ได้ขับรถไป แต่แทนที่ เขาเพียงนั่งรถแท็กซี่ไปที่โรงพยาบาล

เจสลินถูกจัดให้อยู่ในตึกวีไอพีพิเศษ

เมื่อเจอรัลด์มาถึงที่ตึกคนไข้ สภาพแวดล้อมในพื้นที่นั้นเงียบมาก

“ออกไป! ฉันต้องการให้พวกคุณทุกคนออกไปให้หมด! ฉันจะไม่ยอมรับการตรวจร่างกายจากคุณจนกว่าฉันจะเห็นคนที่ช่วยชีวิตฉัน! ออกไป!”

อย่างไม่คาดคิด เมื่อเจอรัลด์มาถึงที่ประตูของห้องพยาบาล เขาก็ได้ยินเจสลินกำลังตะโกน อารมณ์ของเธอค่อนข้างฉุนเฉียว

แพทย์อาวุโสและพยาบาลกลุ่มหนึ่งถูกเธอไล่ให้ออกไปจากห้องพยาบาล

“โอ้! คุณเลจคนนี้มีอารมณ์ร้ายมากจริง ๆ เธอจะไม่แม้แต่ยอมให้เราตรวจเธอเลยด้วยซ้ำ ถ้าเกิดว่าอาการของเธอแย่ลงเพราะการล่าช้าล่ะ?

“ใช่! พวกเราจะอธิบายเรื่องนี้อย่างไรล่ะถ้างั้น?”

พยาบาลสองสามคนพูดอย่างกระวนกระวายใจ

เมื่อพวกเขาหันกลับไป พวกเขาก็เห็นเจอรัลด์กำลังเดินมาหาพวกเขาพร้อมกับผลไม้และของฝากในมือของเขา

“สวัสดีค่ะ คุณคลอฟอร์ด ในที่สุดคุณก็อยู่ที่นี่ ผู้ป่วยร้องโวยวายเพื่อจะเจอคุณให้ได้ทันทีที่เธอตื่นขึ้นมา!”

พยาบาลสาวสวยสองสามคนเข้าหาเจอรัลด์ทันที

นี่เป็นเพราะเจอรัลด์นั้นใจป้ำมากเมื่อเขามาถึงที่โรงพยาบาลด้วยรถแลมบอร์กินีของเขาในวันก่อน ดังนั้น พยาบาลสาวสวยเหล่านี้จึงให้ความสนใจกับเจอรัลด์เป็นธรรมดา และพวกเธอทุกคนก็ยังเรียกเขาว่าคุณคลอฟอร์ดด้วยท่าทางที่เคารพ

เจอรัลด์พยักหน้าเบา ๆ ให้กับกลุ่มพยาบาลก่อนที่เขาจะถามแพทย์วัยกลางคนที่เข้าร่วม ที่ชื่อว่าดร.เซคเกี่ยวกับอาการของเจสลิน “โอ้ ดร.เซค เจสลินตื่นขึ้นมาเมื่อไหร่ครับ? เธอเป็นไงบ้าง?”

ดวงตาของดร.เซคสว่างขึ้นทันทีทันทีที่เขาเห็นเจอรัลด์

หลังจากนั้น เขาก็โบกมือของเขาเล็กน้อย เนื่องจากเขาให้สัญญาณกับเหล่าพยาบาลว่าให้ออกไปก่อน

“สวัสดีครับ คุณคลอฟอร์ด คนไข้ประสบกับการกระทบกระแทกเพียงเล็กน้อยซึ่งมันไม่ใช่ปัญหาใหญ่แต่อย่างใด พวกเรายังได้ให้ยากับเธอแล้วด้วย และตอนนี้เธอสูญเสียความทรงจำที่มีค่าของเธอไปประมาณครึ่งเดือนแล้ว!” ดร.เซคตอบขณะที่เขายิ้มจาง ๆ

ดูเหมือนว่าเขาจะรู้เกี่ยวกับตัวตนของเจอรัลด์แล้ว

นี่ทำให้เจอรัลด์รู้สึกงุนงงเล็กน้อย หลังจากการส่งเจสลินมาที่นี่เมื่อวานนี้ เขาก็ได้โทรหาแซค และขอให้เขาจัดห้องพยาบาล และการดูแลเป็นพิเศษไว้ให้เจสลินในโรงพยาบาล

แต่อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยขอให้แซคต้องทำให้เจสลินความจำเสื่อมหนิ!

เจอรัลด์ไม่แม้แต่จำเป็นจะต้องคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยซ้ำก็รู้ว่าแซคได้โทรไปที่โรงพยาบาลเพื่อจัดการในเรื่องนี้หลังจากที่วางสายกับเขา เขาไม่เพียงแต่จัดห้องวีไอพีและเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์พิเศษที่คอยดูแลเจสลิน แต่เขายังสั่งให้หมอตรวจสอบให้แน่ใจว่าเจสลินจะไม่สามารถจำทุกสิ่งที่ได้เกิดขึ้นไปได้อีกด้วย

แซคนั้นรอบคอบและพิถีพิถันมากจริง ๆ !

เจอรัลด์ทำได้แค่ยิ้มแห้ง ๆ ให้ตัวเองเท่านั้น

แต่อย่างไรก็ตาม นี่มันสมบูรณ์แบบมากเกินไป มันจะเป็นภาระน้อยลงสำหรับเขาในอนาคต

“โอเค ผมจะต้องรบกวนคุณเรื่องนี้ด้วย และผมจะตอบแทนคุณเป็นอย่างดีในอนาคต ผมจะเข้าไปดูเธอก่อนละกันนะครับ!”

“โอเคครับ คุณคลอฟอร์ด!”

เจอรัลด์ผลักประตูห้องคนไข้เปิดออก

“ออกไป! ฉันบอกคุณ...ตายล่ะ! เจอรัลด์ ทำไมนายอยู่ที่นี่?”

เจสลินหยิบแก้วน้ำขึ้นมาแล้วและกำลังจะขว้างมัน แต่เธอตกตะลึงไปเมื่อเธอเห็นเจอรัลด์เข้ามาในห้องพยาบาลตอนนี้

เอาตามตรง นับตั้งแต่ที่เธอตื่นขึ้นมาด้วยความงุนงงเมื่อคืนนี้ เธอก็รู้สึกเต็มไปด้วยความสงสัย เธอได้เริ่มวางโตและแสดงอารมณ์ที่ร้ายมากเมื่อเธอสังเกตเห็นท่าทางที่ระมัดระวัง และเคารพของเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ที่มีต่อเธอ

ตอนแรก เจสลินถามพวกเขาว่าเธอลงเอยมาอยู่ในโรงพยาบาลได้อย่างไร

หมอบอกเธอว่าผู้ชายที่ร่ำรวยคนหนึ่งได้พาเธอมาที่นี่ และเขายังจัดให้เธออยู่ในห้องวีไอพีอีกด้วย

เมื่อเจสลินถามอย่างกระตือรือร้นเกี่ยวกับตัวตนของผู้ชายที่ร่ำรวยคนนั้น เหล่าคุณหมอก็ปฏิเสธที่จะพูดอะไรใด ๆ ทั้งนั้น

นอกจากนี้ ทุกคนก็ทำตัวสุภาพและเคารพมากต่อเจสลิน

นั่นคือเหตุผลที่ทำไมเจสลินถึงกล้าที่จะทำตัวก้าวร้าวอย่างมากเมื่อครู่นี้

แต่อย่างไรก็ตาม เธอไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นเจอรัลด์จริง ๆ

“ดูเหมือนเธอจะรู้สึกดีขึ้นมากแล้วสิตามน้ำเสียงของเธอ”

เจอรัลด์วางถุงผลไม้ในมือของเขาลงก่อนที่เขาจะนั่งลง