“ใครจะไปรู้? กีย่าไม่ได้บอกว่าเขามีเลือดกำเดาไหลจริง ๆ ในครั้งแรกที่เขาเห็นเธอหรอกเหรอ? เห็นได้ชัดว่าเขาตื่นเต้นมากเกินไปจากได้สูดดมกลิ่นของเธอ! เอาตามตรงนะฉันไม่เชื่อหรอก!”
"ใช่! งั้นทำไมผู้ชายถึงไม่เลือดกำเดาไหลเมื่อเห็นฉันแล้วล่ะ? เธอไม่เห็นด้วยเหรอกีย่า? ฉันคิดว่าเขากำลังมองหาเธออยู่นะ!”
สาว ๆ ยังคงพูดคุยกันอย่างเงียบ ๆ ในหมู่กันเองต่อไป
กีย่าทำได้เพียงแค่นั่งหน้าแดงขึ้นมา ขณะที่เธอนั่งอยู่ตรงนั้น
เธอรู้สึกกระดากอายมากตอนนั้นในห้องสมุดเมื่อเจอรัลด์มีเลือดกำเดาไหล
ตอนนี้เธอยิ่งรู้สึกอายมากยิ่งขึ้นเมื่อเพื่อน ๆ ของเธอล้อเธอเล่นเกี่ยวกับเรื่องนี้กันอย่างต่อเนื่อง
ตอนนี้พวกเธอควรจะศึกษากันอยู่สิ
ก่อนหน้านี้ แทมมี่ได้สะกิดกีย่าเบา ๆ ก่อนจะชี้ไปที่ประตู
จากนั้นกีย่าและกลุ่มเพื่อนของเธอก็เห็นเจอรัลด์เข้ามาพร้อมกับหนังสือของเขาในมือ ดูเหมือนว่าเขาจะมองหาใครบางคนอยู่สักพักก่อนที่สุดท้ายจะตัดสินใจนั่งลง
การกระทำที่แปลก ๆ ของเขาทำให้สาว ๆ เริ่มพูดคุยเกี่ยวกับเขา
“เฮ้ เจอรัลด์!” ทันใดนั้นแทมมี่ก็ตะโกนออกมาเบา ๆ เนื่องจากว่ามันเงียบในห้องสมุด เจอรัลด์จึงได้ยินเสียงเรียกของเธอแทบจะในทันที
เมื่อเขาเงยหน้าขึ้น เขาก็เห็นแทมมี่ยืนอยู่ห่างออกไปขณะที่เธอส่งสัญญาณให้เขามาหาเธอ
เจอรัลด์เห็นว่ากีย่าและผู้หญิงคนอื่น ๆ ก็นั่งอยู่ที่นั่นเหมือนกัน
เจอรัลด์รู้สึกยินดีที่ในที่สุดแล้วเขาก็พบเธอ
จากนั้นเขาก็เดินไปหาพวกเธอ
“เฮ้ เจอรัลด์ นายกำลังมองหาอะไรกันแน่ ตั้งแต่นายก้าวเข้ามาในห้องสมุดนี้? เพื่อนร่วมชั้นของนายอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?” แทมมี่ถามด้วยรอยยิ้มทันทีที่เขาเข้ามาใกล้โต๊ะของพวกเธอมากพอ
"ห๋า? ไม่หนิ!" เจอรัลด์ตอบอย่างประหม่า
‘ให้ตายเถอะ! ดังนั้นพวกเธอสังเกตเห็นฉันตั้งแต่ตอนที่ฉันก้าวเข้ามาในห้องสมุดแล้วสินะ’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน