มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 36

ทุกคนในห้องทักทายแซคด้วยท่าทางเคารพ รวมถึงกลุ่มของชายหนุ่ม ก็ยังยืนขึ้นขณะที่พวกเขาทักทายเขา

เอเลน่าก็ยังเลิกล้มที่จะทำร้ายเจอรัลด์ในเวลานี้

“เกิดอะไรขึ้น? ทุกคนทำอะไรกันอยู่?”

แซคมีออร่าที่แข็งแกร่งและน่าเกรงขามมากล้อมรอบตัวเขาในเวลานี้ เขาเหลือบมองเอเลน่าและผู้คนที่เหลือที่แออันกันอยู่ตรงมุมห้อง

“น่าเสียดาย คุณคลอฟอร์ดยังไม่มาที่นี่! มิฉะนั้น เขาจะคิดอย่างไรกับพวกคุณ?” แซคตะคอกใส่กลุ่มชายหนุ่มก่อนเขาจะเหลือบมองชายหนุ่มในชุดขาว

ชายหนุ่มชุดขาวรู้สึกผิดมากในเวลานี้เพราะเขาไม่ได้ทำอะไรเลย อย่างไรก็ตาม เขาเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม

วอร์เรนเปลี่ยนหัวข้ออย่างรวดเร็วในเวลานี้ “คุณไลล์ คุณพูดว่าคุณคลอฟอร์ดเกือบมาถึงแล้วไม่ใช่เหรอ?”

แซคตอบกลับด้วยท่าทางเย็นชา “เอาหละ ดูเหมือนว่าผมจะไม่สามารถติดต่อกับคุณคลอฟอร์ดได้ในตอนนี้ ผมคิดว่าเขาปิดโทรศัพท์ของเขาไว้”

“ยังไงก็ตามคุณคลอฟอร์ดตัดสินใจที่จะไม่มาหรือเปล่า?”

ในเวลานี้ ฝูงชนมีสีหน้าที่เศร้าบนใบหน้าของพวกเขา นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะได้พบปะและแสดงตัวต่อเจอรัลด์ คลอฟอร์ด

แน่นอนแล้วว่า มันไม่ง่ายเหมือนอย่างที่พวกเขาคิด เจอรัลด์ไม่ใช่คนที่จะปรากฏตัวเพียงแค่เพราะว่าพวกเขาได้เชิญเขาให้มางานเลี้ยง

ในเวลานี้ แซคดูเหมือนจะสามารถอ่านใจพวกเขาออกและเขารู้ดีถึงสิ่งที่พวกเขากำลังคิด

หลังจากนั้น เขาพูดขึ้นว่า “อย่ากังวลไปเลย คุณคลอฟอร์ดไม่ใช่คนอย่างที่พวกคุณคิด เขาเป็นคนที่รักสันติและเป็นมิตรหากเขาบอกผมว่าจะมาที่นี่วันนี้ งั้นเขาก็จะมาที่นี่วันนี้อย่างแน่นอน!”

หลังจากเขาพูดจบ แซคหันกลับไปมองชายหนุ่มก่อนจะพูดขึ้นว่า “ฟลินท์ หาวิธีติดต่อกับคุณคลอฟอร์ดโดยเร็วที่สุด! พวกเราต้องหาเขาให้เจอเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้!”

ฟลินท์รีบก้าวขึ้นมาก่อนที่จะพยักหน้าด้วยความเคารพให้แซค

“ลุงแซค เราควรจัดงานเลี้ยงให้คุณคลอฟอร์ดวันนี้แต่มันดูเหมือนราวกับว่าบางคนได้พยายามจะทำให้งานเลี้ยงของเราพัง เราควรจะจัดการกับเขาอย่างไรดี?”

เอเลน่ามองแซคด้วยท่าทางอ่อนช้อยในเวลานี้

“โอ้? อย่างงั้นหรือ? หลานสาวของฉันต้องการทำอย่างไรกับชายคนนั้นหละ?”

แซคยิ้มก่อนเขาจะมองเอเลน่า

เอเลน่าสวย สดใสและชวนมองมากจริง ๆ ความจริงแล้ว แซครักและเอ็นดูเธอมาตลอดเพราะเขาขื่นชมความรักยุติธรรมของเธอ

“ฮื่ม! หนูคิดว่าควจจะมอบเขาให้พี่ฟลินท์และพาเขาไปที่สตูฝึกสอนศิลปะการต่อสู้ของพี่ฟลินท์เพื่อซ้อมเขาและให้บทเรียนแก่เขา!”

ฟลินท์อดไม่ได้ที่จะยิ้มเมื่อเขาได้ยินคำพูดของเอเลน่า