มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 40

“30,000 ดอลลาห์เหรอ?” ใครบอกว่าฉันถูกรางวัล 30,000 ดอลาห์กัน? นั่นเป็นสิ่งที่พวกเขาคาดเดาและสันนิษฐานกันเองทั้งนั้น ฉันเพียงแค่ถอนเงินจากธนาคารมา 30,000 ดอลลาห์แต่ใครพูดว่าฉันได้เงิน 30,000 ดอลลาร์จากการถูกลอตเตอรี่กันหละ?” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยสีหน้ามั่นใจบนใบหน้าของเขา

เมื่อวิตนีย์เห็นการแสดงออกบนใบหน้าของเขา เธอรู้สึกได้ถึงความหดหู่ในใจอย่างฉับพลัน

อย่างที่เธอเคยพูดไว้ การคาดเดาของเธอถูกต้อง เจอรัลด์ยิ่งกว่าเต็มใจที่จะใช้จ่าย 22,000 ดอลลาห์ในคราเดียว เจอรัลด์ต้องถูกลอตเตอรี่มากกว่า 30,000 ดอลลาร์อย่างแน่นอน

“ถ้าอย่างนั้น นายได้เงินรางวัลเท่าไหร่?”

“มันไม่สะดวกสำหรับฉันที่บอกเธอมากขนาดนั้น ยังไงซะ มันไม่เยอะมากหรอก! ไม่เยอะมากเกินไปเลย! โอเค คุณเจนคลินส์ หากว่าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อนละกันตอนนี้!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยสีหน้าเฉยเมยบนใบหน้าของเขา

“ฮื่ม! นายคิดจริง ๆ ว่านายดีมากขนาดนั้นเหรอ? นายเพียงแค่โชคดีที่ได้เงินรางวัลจากการถูกลอตเตอรี่! อย่างไรก็ตาม นายไม่สามารถเทียบได้กับลูกคนรวยรุ่นที่สองเหมือนวิคเตอร์หรอก!”

วิตนีย์กระทืบเท้าอย่างฉุนเฉียวเพราะเธอทนไม่ได้กับทัศนคติปัจจุบันของเจอรัลด์ที่มีต่อเธอ

วิคเตอร์ก็เป็นลูกคนรวยรุ่นที่สอง แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยมีความสามารถหรือน่าประทับใจมากนัก ไม่ว่ามันคืออะไรก็ตาม ในสายตาของวิตนีย์ ลูกคนรวยรุ่นที่สองก็ดีกว่าเจอรัลด์ที่เพียงแค่ถูกลอตเตอรี่อย่างแน่นอน

ปี๊บ ปี๊บ

ในเวลานี้ รถออดี้ A6 ได้มาจอดข้าง ๆ วิตนีย์

หลังจากลดกระจกรถลง วิคเตอร์ยื่นหัวของเขาออกมาขณะที่เขามองวิตนีย์

“วิตนีย์ ทำไมผิวเธอซีดจัง? เธอรู้สึกไม่สบายเหรอ? หรือเธอไม่อยากไปเป็นเพื่อนฉันสำหรับการนัดซ่อมบำรุงรถออดี้ A6 ของฉัน?” วิคเตอร์ถามขึ้นอย่างลวก ๆ

“ไม่ วิคเตอร์ ไม่ใช่อย่างงั้น ฉันแค่รู้สึกหดหู่นิดหน่อย จริง ๆ แล้ว ฉันกำลังรู้สึกสับสนเล็กน้อยตอนนี้และฉันก็ยังรู้สึกหดหู่อย่างอธิบายไม่ถูก! อ่า! ทำไมฉันรู้สึกหดหู่ขนาดนี้?”

วิตนีย์ไม่สามารถอธิบายความรู้สึกของเธอได้ในเวลานี้

เมื่อวิคเตอร์เห็นว่าวิตนีย์กำลังอารมณ์เสียมาก เขารู้ว่าโอกาสของเขาได้มาถึงแล้วและเขาปลอบโยนเธออย่างเร่งรีบ “วิตนีย์ ทำไมไม่เข้ามาในรถของฉันก่อน? เธอสามารถเล่าให้ฉันฟังอย่างช้า ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น บางที ฉันอาจสามารถช่วยเธอได้งั้น...”

วิตนีย์พยักหน้า