“เจอรัลด์ ฉันซื้อผลไม้เหล่านี้ให้นาย ฉันล้างพวกมันมาแล้ว มานี่และกินดูสิ!”
กีย่าวางถาดผลไม้ลงบนโต๊ะกาแฟ จากนั้นก็หยิบแอปเปิ้ลเองและเริ่มเคี้ยวมันเสียงดังขณะที่เธอดูทีวี
แทนที่จะเป็นคู่หมั้นที่หนีจากการคุมถุงชน เจอรัลด์คิดว่าเธอดูเหมือนจะมาพักร้อนอย่างแสนสุขมากกว่า
เขากลับมาเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว หลังจากการช่วยกีย่าจัดของต่าง ๆ เขาก็ไปอาบน้ำ
ขณะนี้ เขาไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไรเกี่ยวกับอารมณ์ที่ผ่อนคลาย แจ่มใสนี้ของเธอ ในเรื่องของห้องห้องชุดหรูหราที่เขาอยู่ เจอรัลด์ได้พำพำข้ออ้างบางอย่างไปโดยไม่คิดจนถึงตอนนี้
ความพยายามก่อนหน้านี้ของเขาในการโอ้อวดได้ล้มเหลวไป และตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์อีกต่อไป คิดว่าจู่ ๆ จะพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา…
เจอรัลด์นั่งลง “เช่นนั้น เกี่ยวกับการหมั้นหมายของเธอ...ฉันคิดว่ามันดีที่สุดที่จะพูดคุยสิ่งต่าง ๆ กันกับพ่อของเธอนะ อย่างแน่นอน เธอไม่สามารถเอาแต่วิ่งหนีจากมันไปตลอดได้หรอก ปัญหาเรื่องธุรกิจของเขาจะบรรเทาลงเมื่อเวลาผ่านไป—อย่างแน่นอน ว่ามันไม่คุ้มกับการเสียสละความสุขของลูกสาวของเขาไปตลอดชีวิตหรอกใช่ไหม?”
ยังไงซะ ถ้าครอบครัวควาร์ริงตัน ต้องเผชิญกับปัญหาทางการเงิน เขาก็สามารถเพียงแค่ทำการลงทุนในผลประโยชน์ต่าง ๆ ของพวกเขาได้
“ฉันเข้าใจเรื่องนั่น...แต่มันไม่ได้ง่ายอย่างที่นายคิด! อ้า ในที่สุดฉันก็จัดการทำให้ตัวเองสงบลงได้เล็กน้อยแล้ว—นายอย่าเอาแต่นำเรื่องนั้นขึ้นมาพูดได้ไหม?” กีย่าบึ้งตึงใส่เขา
จากนั้น ด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ เธอกล่าวขึ้นมา “เจอรัลด์ ฉันไม่ได้เจอนายมาสักพักแล้ว...ผิวของนายกลายเป็นเนียนขึ้นนะ และนายก็หล่อขึ้นมากตอนนี้!”
“อย่างงั้นเหรอ…” เจอรัลด์หัวเราะแห้ง ๆ
นั่นคือตอนที่โทรศัพท์ของกีย่าดังขึ้นมา เป็นเรื่องง่ายที่เห็นว่าเธอไม่ต้องการจะรับสาย แต่หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอก็รับสายนั่น
“มีอะไรคะ? หนูพูดไปแล้วว่าหนูจะไม่กลับไป! อย่าพยายามจะตามหาหนู เหมือนกัน! หนูจะไม่กลับบ้านจนกระทั่งพ่อยกเลิกเรื่องทั้งหมดนี้! ไม่มีทางที่หนูจะแต่งงานกับเขา! หนูไม่ได้ชอบเขาแม้แต่น้อยเลย! ความจริงแล้ว หนูดูเกลียดเขา! และหนูไม่ได้วางแผนที่จะได้รับการผูกติดเร็วขนาดนี้! ไม่ว่าพ่อจะพูดอะไรก็ตาม! หนูอยู่ที่นี่สบายดี! ถ้าไม่มีอะไรแล้ว หนูจะวางสายแล้วนะคะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน