มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 422

เรจำผู้ชายคนนี้ได้ และเธอก็มีสีหน้าประหลาดใจบนใบหน้าของเธอ

เมื่อเห็นว่าเรและโชกุนก็อยู่ที่นั่น เวย์ลอนก็ประหลาดใจเช่นกัน

เขาลงจากรถมาและยืนพิงมันด้วยมือข้างหนึ่งล้วงในกระเป๋ากางเกง จากนั้นเขาก็ยิ้มและกล่าวขึ้นมา “ซื้อมันมาได้ประมาณครึ่งเดือนก่อนน่ะ ในที่สุดฉันจึงหาโอกาสขับมันมาได้ในวันนี้!”

เวย์ลอนคือ เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเจอรัลด์อีกคน

ย้อนกลับไปเมื่อพวกเขายังคงอยู่ในโรงเรียนด้วยกัน มีเพียงเด็กชายสองคนที่ร่ำรวยและมีอำนาจ พวกเขายังคงเป็นอย่างงั้นในวันนี้

หนึ่งในพวกเขาคือคาเมรอน ที่ครอบครัวนั้นเกี่ยวข้องกับแผนกสุขภาพ คนอื่นไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเวย์ลอนนั่นเอง

ทั้งเวย์ลอนและคาเมรอนมีความสัมพันธ์ที่ดีเมื่อก่อนนั้น พวกเขามีความสุขกับการเล่นไปเรื่อยในระหว่างชั้นเรียน

เนื่องจากพวกเขาทั้งสองมีความมั่งคั่งและมีอำนาจ พวกเขาทั้งคู่จึงมีชีวิตที่ดีแม้หลังจากการเรียนจบจากมัธยมปลายแล้วก็ตาม

แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์รู้สึกสนใจในความสัมพันธ์ของเวย์ลอนกับเซลล่ามากกว่า พวกเขาทั้งสองไม่เคยมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันเลลย ยิ่งไหกว่านั้นยังทะเลาะกันเป็นบางครั้งบางคราวด้วย อย่างน้อยก็เท่าที่เจอรัลด์สามารถจำได้ แต่พวกเขาตอนนี้ดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างดีต่อกัน

ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกัน เรก็ชี้ไปที่เจอรัลด์ก่อนที่จะกล่าวขึ้นมา “เวย์ลอน เจอรัลด์ก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน ทำไมนายไม่คุยกับเขาล่ะ?”

จากนั้นในที่สุดเวย์ลอนก็หันไปทางเจอรัลด์ที่นั่งอยู่ข้างพวกเขาตลอดเวลา

“โอ้ ตายจริง! ถ้าเธอไม่ได้บอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันก็คงจะจำเขาไม่ได้จริง ๆ นายก็อยู่ที่นี่เหมือนกันเหรอืเจอรัลด์!” เวย์ลอนกล่าวขณะที่เขายิ้มจาง ๆ

เรเพียงยิ้มเยาะกับคำพูดนั้น “อะไรนะ นายลืมไปแล้วเหรอ เวย์ลอน? ครั้งหนึ่งนายขอให้เจอรัลด์ให้นายยืมสมุดจดบันทึกของเขาเพื่อที่นายจะสามารถลอกคำตอบของเขาได้ไง เจอรัลด์ไม่ให้นายยืมดังนั้นนายจึงเอาเก้าอี้ทุบตีเขาตลอดทางตั้งแต่แท่นหน้าห้องจนถึงหลังห้อง ฉันจำได้ว่าเขากลัวแทบตายในตอนนั้นเพราะนายทำมันอย่างเกรี้ยวกราดมาก” เรกล่าวขณะที่เธอนึกถึงอดีต

เจอรัลด์ถูกทำให้อยู่ในตำแหน่งที่น่าอึดอัดอย่างที่สุด ทันทีที่เธอกล่าวเช่นนั้น

เขาจำได้เหตุการณ์นั้นอย่างชัดเจน และมันเป็นความความทรงจำที่เลวร้ายที่เกิดขึ้นซ้ำ ๆ สำหรับเขา เวย์ลอนเป็นเหมือนเงาในหัวใจของเจอรัลด์ เนื่องจากเขามักจะเยาะเย้ยเจอรัลด์อย่างเปิดเผยอยู่เสมอ นั่นไม่ใช่ครั้งเดียวที่เขาได้ทำร้ายเจอรัลด์เหมือนกัน

เป็นสิ่งที่บอบช้ำทางจิตใจมากจนถึงที่ว่า เมื่อไหร่ก็ตามที่เจอรัลด์ได้ยินแม้แต่ชื่อของเขา เขาจะหวาดกลัวขึ้นมาตามสัญชาตญาณ

ในระหว่างเหตุการณ์นั้น ทั้งเซลล่าและชาลอนได้ทะเลาะกันอย่างดุเดือดกับเวย์ลอน เพราะพวกเธอต้องการจะช่วยเจอรัลด์

เซลล่ายังหยิบหนังสือเรียนและทุบมันกับเวย์ลอนอีกด้วยซ้ำ เพื่อที่เธอจะสามารถแก้แค้นให้เจอรัลด์ได้

โดยรวมแล้วมันเป็นประสบการณ์ที่ไม่น่ายินดี และเจอรัลด์ทำได้เพียงแค่ตอบกลับด้วยรอยยิ้มขมขื่นเท่านั้น