มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 445

“เธอพูดถูก! ดูรถหรูทั้งหมดนั่นสิ!” หญิงสาวอีกคนกล่าวขึ้นมา

ลิเลียนตกตะลึงไปชั่วขณะจากความงุนงงของเธอ เมื่อเห็นว่าพวกเธอกำลังพูดความจริง

พวกมันทั้งหมดคือรถไมบัคและทุก ๆ คันมีมูลค่ามากพอ ๆ กับหน่วยบ้านหลังหนึ่งบนถนนแห่งนี้ ที่พวกเธออยู่ในขณะนี้ได้เลย

เมื่อจินตนาการว่าได้แต่งงานกับคนที่มาจากครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจเช่นนี้…คนอื่น ๆ จะรู้สึกริษยาแค่ไหนกันนะ

ลิเลียนถอนหายใจอยู่ภายใน ‘ยัยบ้าชารอนนั่น…ฉันสวยกว่าเธอมาก แต่กระนั้นเฮเวิร์ดก็ยังคงเลือกเธอ! นังร่านเอ้ย!’

‘สิ่งเดียวที่ชารอนมีดีก็คือ การเสแสร้งแกล้งทำ!”

ลิเลียนอยู่ที่นี่เพราะเธอได้เช่าบ้านร่วมกับเพื่อร่วมงานหญิงคนอื่นอีกสองคนอยู่ที่นั่น

เมื่อมองไปที่รถไมบัคทั้งหมด จึงเป็นการเติมเชื้อเพลิงความอิจฉาของเลียนที่มีต่อชารอน และเธอก็พลุ่งพล่านด้วยความโกรธขึ้นมา

ไม่นานหลังจากนั้น รถทั้งหมดก็จากไปและทุกอย่างก็กลับคืนสู่ปกติ

สำหรับยาโคป ตามปกติแล้วตำรวจได้พาตัวเขาไป

วันถัดมา เจอรัลด์มุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลทันทีหลังจากที่เขาตื่นขึ้นมา เพื่อไปเยี่ยมกีย่า

“ขอบคุณที่ช่วยฉันนะ เจอรัลด์!” นั่นคือคำแรกที่เธอกล่าวทันทีที่เธอเห็นเขาเข้ามาในห้องคนไข้ของเธอ

หลังจากเธอฟื้นขึ้นมา พ่อแม่ของเธอก็เล่าให้เธอฟังถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันก่อน

“เป็นความผิดฉันเองที่ไม่ได้ใส่ใจเธอในตอนแรก ฉันแค่ดีใจที่เธอปลอดภัย!” เจอรัลด์กล่าว ด้วยรอยยิ้มที่อ่อนล้าบนใบหน้าของเขา

“ฉันสงสัยมาโดยตลอด…นายช่วยเหลือแม่ของฉันด้วยเหมือนกันใช่ไหม? ฉันถามเพราะยาโคปได้ทำการสารภาพบางอย่างกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ เขาพูดว่าที่เขาช่วยชีวิตแม่ของฉันนั้นเป็นเรื่องโกหก! ถ้าเขาไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องนั้นขึ้นมา ฉันก็คงจะไม่ขึ้นรถไปกับเขาในวันก่อนหรอก!” กีย่ากล่าวขณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์

เธอตกใจอย่างมากเมื่อเธอได้ยินจากพ่อของเธอว่าจริง ๆ แล้วเจอรัลด์คือ คุณคลอฟอร์ด

“อืม ใช่ฉันช่วยเธอไว้” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขาพยักหน้า เขาไม่จำเป็นต้องเก็บมันไว้เป็นความลับอีกต่อไปแล้ว

“นายมันโง่! ทำไมนายไม่บอกฉันเรื่องนั้นก่อนหน้านี้ล่ะ? นายรู้ไหม มีช่วงหนึ่งที่ฉันคิดจะกลายเป็นแฟนของยาโคป! ถ้าฉันตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้นละก็ ฉันก็คงจะโทษนาย สำหรับการเป็นภาระให้ฉันแบบนั้น!” กีย่ากล่าวขณะที่เธอหยิกแขนของเขาเบา ๆ

“เฮ้ เจอรัลด์…นายกลัวว่าฉันจะเกาะติดนายและรบกวนนายต่อไปตลอดชีวิตที่เหลือนี้ของนายใช่ไหม?” กีย่าถาม สายตาของเธอจริงจังจึ้นมา