มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 492

“โอ้ คุณก็รู้ เจอรัลด์ไงค่ะ จริง ๆ แล้วตอนนี้ที่ฉันคิดเกี่ยวกับมัน คุณก็น่าจะรู้จักเขาดีกว่าฉันเสียอีกนะ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็เป็นคนที่ถอนเงินสด 90,000 ดอลลาร์ และก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของลูกสาวของฉันอีกด้วยเช่นกัน! เขาปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดีเลยแหละ คุณรู้ไหมคะ?”

ทุกคนในสำนักงานรู้จักกันและกันเป็นอย่างดี ซึ่งนี่คือเหตุผลที่ทำไมเลซี่ถึงได้พูดออกมาโดยไม่แม้แต่จะลังเลใจสักนิดเดียว

“ว้าว! เขาต้องเป็นลูกเขยในอนาคตของคุณแน่!”

ทุกคนมีความริษยานิด ๆ ในน้ำเสียงของพวกเขา

“…อะไรนะ? คุณพูดถึงอะไรเนี่ย? ราวกับว่าเขาจะมีอำนาจได้มากขนาดนั้นเชียว! คุณกำลังพูดเล่นอยู่ ใช่ไหมคะ?” เลอาตะโกนใส่

“ฮ่าฮ่า…โอ้ ใช่ ใช่ แน่นอนค่ะฉันกำลังพูดเล่นอยู่!” เลซี่ตอบเหน็บแนมขณะที่เธอยิ้ม

คำพูดของเลซี่แทงทะลุหัวใจของเลอาเหมือนกับหอกแหลม เธอโกรธมากจนเธอไม่สามารถแม้แต่จะพูดอะไรได้ในขณะนั้น

เธอจะไม่โกรธได้อย่างไร? คู่แข่งของเธอชนะทุกอย่าง! เธอยังพ่ายแพ้ให้กับคนที่เธอดูถูกมาที่สุดอีกด้วยซ้ำ! เจอรัลด์!

เมื่อความโกรธ เกลียดและอิจฉานิด ๆ จุกอยู่ในใจเธอ เธอจึงไม่สามารถรับความพ่ายแพ้อย่างที่สุดนี้ได้และเริ่มร้องไห้ออกมา!

ในขณะเดียวกันนี้ เจอรัลด์ก็เพิ่งมาถึงที่โรงแรมของเขาตอนที่เขาได้รับโทรศัพท์จากแซค

“ผมมีสองสิ่งที่จะแจ้งให้คุณทราบครับ คุณคลอฟอร์ด!” แซคกล่าว

“ว่าไงครับ”

“อืม สิ่งแรกคือเรื่องของจี้หยก คุณชีเกสได้อัพเดทกับผมในเรื่องที่เขาค้นพบ แม้ว่าผลลัพธ์สุดท้ายจะมีในอีกสองวันถัดไปก็ตาม แต่การคาดการณ์ในปัจจุบันของเขาในเรื่องที่ว่าจี้หยกมีที่มาจากไหนนั้นก็คือที่ใดที่หนึ่งจากตะวันตกเฉียงใต้ครับ! ผมยังได้ขอให้ว่าผู้เชี่ยวชาญคนอื่น ๆ อีกสองสามคนตรวจสอบยืนยันสมมุติฐานของเขาอีกครั้งเช่นกัน”

“ตะวันตกเฉียงใต้…เอาล่ะ ผมเข้าใจแล้ว พวกเราจะรอการประมินครั้งสุดท้ายก่อนจะทำการเคลื่อนไหวใด อีกเรื่องที่คุณพูดถึงคืออะไรครับ?” เจอรัลด์ถาม เขารู้สึกพอใจที่มีความคืบหน้าในเรื่องจี้หยก

“เกี่ยวกับเรื่องนั้น…เนื่องจากว่าการลงทุนในมณฑลเงียบสงบและการพัฒนาของเมย์เบอร์รี่นั้นค่อนข้างเป็นโครงการใหญ่ ผู้บริหารระดับสูงเหล่านั้นจึงเป็นกังวลกันอย่างมาก พวกเขาจะมาตรวจสอบในภายหลังดังนั้นผมจึงได้จัดงานเลี้ยงคอกเทลในตอนค่ำ มันจะเป็นการดีมากถ้าคุณสามารถมาเข้าร่วมได้ มันจะเป็นแสดงให้เห็นว่าพวกเราก็เป็นห่วงผู้บริหารระดับสูงกันมากแค่ไหนด้วยเหมือนกันครับ!”