มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 503

แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจ วิลลี่ก็ไม่สามารถต่อต้านการโน้มน้าวของทุกคนได้ ท้ายที่สุดแล้ว ใครจะช่วยเหลือเขาได้ล่ะ? เขาไม่มีทางเลือกนอกจากพึงพาความเมตตาของเจอรัลด์ในคราวนี้

เขาแค่จะต้องก้มหน้ารับกรรมไป และไม่นานเขาก็พบว่าตัวเองมุ่งหน้าไปที่โรงแรมที่เจอรัลด์ได้พักอาศัยอยู่แล้ว

มีคนสองสามคนมาด้วยกับเขา แต่อย่างไรก็ตาม แม้หลังจากการรอค่อนข้างนานพอสมควรแล้วในห้องรับรองของโรงแรม แต่ก็ยังคงไม่มีวี่แววของเจอรัลด์ที่ไหนเลย

เมื่อลูกสาวของเขาพยายามโทรติดต่อเขาอีกครั้ง สายโทรศัพท์ของเขาก็ยังคงไม่ว่างอยู่ดี

เจอรัลด์ไม่ได้ตั้งใจทำแบบนี้ เพราะเขายังคงพูดคุยกับพ่อของเขาผ่านโทรศัพท์อยู่

“พ่อครับ ผมมีข่าวบางอย่างเกี่ยวกับจี้หยก มันมีต้นกำเนิดมาจากทางตะวันตกเฉียงใต้และตัวมันเองก็ค่อนข้างมีความเป็นมาที่ยาวนาน หยกประเภทนี้มีคุณค่าและล้ำค่าอย่างมาก เซร่าคนนี้ที่พ่อกำลังตามหาอยู่ เธอต้องเป็นคุณหนูจากตะกูลที่ร่ำรวยแน่ ถูกต้องไหมครับ?” เจอรัลด์ถามขณะที่เขาจบกาแฟ ตอนนี้เขานั่งอยู่ในร้านคาเฟ่ที่เงียบสงบ

พ่อของเขาคือคนที่โทรมาหาเขาก่อน เนื่องจากว่าเขาอยากจะรู้เกี่ยวกับความคืบหน้าของเรื่องจี้หยก

“ถูกต้อง! เธอเป็นคุณหนูจากตระกูลที่ร่ำรวยอย่างแท้จริง!” พ่อของเขาตอบก่อนจะหัวเราะออกมา

“แต่พ่อครับ อย่าบอกนะว่าตระกูลของเซร่ามาจากพื้นที่ทางตะวันออกเฉียงใต้? จริง ๆ แล้วเธออาจจะมาจากตะวันตกเฉียงใต้แทนหรือเปล่า?” เจอรัลด์ถาม เขารู้สึกแคลงใจเล็กน้อย

“พ่อพูดงั้นเหรอ? เอาตามตรงพ่อก็ไม่มั่นใจว่าตระกูลของเซร่ามาจากไหน พ่อไม่แม้แต่จะจำได้ด้วยซ้ำว่านามสกุลของเธอคืออะไร! ดังนั้นได้โปรดเถอะ เจ้าลูกชาย ลูกจำเป็นต้องสืบสวนและให้ได้รับคำอธิบายเรื่องนี้อย่างละเอียดโดยเร็วที่สุด บอกให้พ่อทราบทันทีว่าผลลัพธ์เป็นยังไงทันทีที่ได้มา!” พ่อของเขาตอบด้วยรอยยิ้ม

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์จึงสงสัยว่าเขาควรจะบอกพ่อของเขาเกี่ยวกับเควต้าหรือไม่ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ค่อนข้างมั่นใจว่าเธอคือลูกสาวของเซร่าแน่

แต่อย่างไรก็ตาม เขายับยั้งตัวเองจากการทำแบบนั้น แม้ว่าพ่อของเขาจะรู้เกี่ยวกับเธอ มันก็คงไม่ได้ช่วยสถานการณ์เลยจริง ๆ

ดังนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจที่จะบอกพ่อของเขาเกี่ยวกับเธอเมื่อเขาได้พบเบาะแสในอนาคตแล้วเท่านั้น

“เมื่อพูดแล้วก็ เจอรัลด์มันใกล้จะถึงเกิดของลูกเร็ว ๆ นี้แล้วใช่ไหม? พวกเราไม่ได้ฉลองด้วยกันเป็นครอบครัวตั้งแต่ที่ลูกอยู่มัธยมปลายแล้ว เนื่องจากว่านี่จะเป็นวันเกิดครั้งแรกของลูกหลังจากชีวิตที่แร้นแค้นของลูกจบลง พ่อคิดว่าพวกเราจะสามารถรวมตัวกันได้ เพื่อที่พวกเราจะได้ฉลองวันเกิดของลูกด้วยกันอีกครั้งหลังจากเป็นเวลานานมาแล้ว!” พ่อของเขากล่าว น้ำเสียงของเขาขอโทษเล็กน้อย

เจอรัลด์แค่หัวเราะออกมา “ไม่เป็นไรครับพ่อ ตอนนี้ผมอยู่ในมณฑลเงียบสงบ ผมยุ่งอยู่กับการจัดการไม่กี่เรื่องแต่หลังจากผมเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมจะกลับไปที่บ้านเก่าของเราสักสองสามวัน คุณลุงและคุณป้าวินเทอร์ก็จะอยู่ที่นั่นดังนั้นพ่อไม่ต้องเป็นห่วงผมว่าอยู่คนเดียวในวันเกิดของผมหรอก!”

“อืม เอาล่ะถ้างั้น แต่อย่างไรก็ตาม พ่อพูดถึงการสิ้นสุดของการฝึกฝนความแร้นแค้นของลูกอย่างมีเหตุผล ถ้าลูกจะฉลองมันโดยไม่มีพวกเรา ลูกต้องทำให้มั่นใจได้ว่าลูกสนุกกับวันเกิดที่ดีกว่าและมีชีวิตชีวามากกว่าเดิม! นั่นไม่ได้หมายความว่าลูกควรไปต่างประเทศเหมือนพี่สาวของลูกนะ ปีนั้นที่เธอซื้อทั้งเกาะในมหาสมุทรแปซิฟิกเพื่อวันเกิดของเธอได้ไหม? ราวกับว่านั่นไม่ตกเป็นเป้าสายตาสาธารณชนมากพอ เธอยังเชิญเหล่าคนดังจากทั่วทุกมุมโลกมาร่วมงานอีกด้วย! สิ่งที่พ่อกำลังพูดคือให้มั่นใจได้ว่าลูกจะไม่เป็นที่ให้ความสนใจมากเกินไป แต่ให้แน่ใจว่างานวันเกิดของลูกก็ไม่ได้เป็นงานที่แย่!” พ่อของเขาชี้แนะ

“ผมเข้าใจครับพ่อ พ่อไม่ต้องห่วงผมหรอก!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่ส่ายหัวของเขาด้วยรอยยิ้ม

หลังจากการพูดคุยกันอีกสักพักเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่องธุรกิจบางอย่างเมื่อไม่นานมานี้ พวกเขาทั้งคู่ก็วางสาย

เมื่อตรวจดูข้อความ เขาก็ตระหนักได้ว่าเลลาโทรหาเขามาหลายครั้งแล้ว แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้คิดที่จะโทรกลับหาเธอ

เรื่องวิลลี่เป็นเรื่องของตัวเขาเองที่ต้องจัดการ เจอรัลด์ไม่อยากจะมีส่วนหนึ่งในชีวิตของพวกเขาอีกต่อไปแล้ว วันนี้คือฟางเส้นสุดท้าย!

ถ้ามันไม่ได้เป็นเพราะท่าทีหยาบคายสุดขีดของพวกเขาก่อนหน้านี้ละก็ เจอรัลด์ก็คงจะเชิญพวกเขาให้มางานเลี้ยงวันเกิดที่วางแผนไว้ของเขาแล้ว เพียงเพื่อไว้หน้าพวกเขาบ้าง

ในขณะนั้น ชายวัยกลางคนที่สวมชุดสูทก็เข้ามาในร้านคาเฟ่ เขาถือซองเอกสารและเขาเดินไปหาเจอรัลด์อย่างเคารพ

“สวัสดีครับ คุณคลอฟอร์ด นี่คือจดหมายแนะนำที่คุณขอไว้ ผมได้เขียนมันให้คุณแล้ว หลังจากนี้คุณสามารถใช้จดหมายนี้เพื่อเข้าร่วม ดรีม อินเวสทเมนท์ กรุ๊ป โดยตรงได้เลยครับ!”

ผู้ชายคนนั้นไม่แม้แต่จะกล้านั่งลงด้วยซ้ำ และเพียงยืนอยู่ข้างเจอรัลด์ขณะที่เขาพูด

“ขอบคุณมากที่อุตสาห์ช่วยเหลือผม คงไม่ต้องบอกว่า เรื่องนี้ไม่ควรมีใครรู้หรอกนะครับ” เจอรัลด์กล่าวขณะที่ที่เขาจบกาแฟ

“เข้าใจแล้วครับ!”

เจอรัลด์ได้สั่งให้ผู้บริหารระดับสูงสุดช่วยเหลือเขาเรื่องหนังสือรับรองสมัครงาน

หลังจากการสนทนาครั้งสุดท้ายกับเซโน่ เจอรัลด์ก็ได้รู้ว่าสถานการณ์ภายในใน ดรีม อินเวสทเมนท์ กรุ๊ป นั้นค่อนข้างยุ่งเหยิงเลยทีเดียว

ดังนั้นเจอรัลด์จึงวางแผนที่จะเข้าร่วม และกลายเป็นส่วนหนึ่งของดรีม อินเวสทเมนท์ กรุ๊ป เพื่อพยายามจะเข้าใจทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้นภายในได้

เจอรัลด์รู้ว่าถ้าเขาจะสืบสวนภายใต้ชื่อของคุณคลอฟอร์ดล่ะก็ เขาจะไม่สามารถรู้อะไรได้เลย มันคงจะยากมากในความเป็นจริง

เนื่องจากว่าแซคก็ยุ่งกับการไปมาระหว่างเมืองเมย์เบอร์รี่และมนฑลเงียบสงบอยู่แล้ว ขณะที่กำลังตามหาความจริงในเรื่องจี้หยกให้เจอรัลด์อีกด้วยเช่นกัน เจอรัลด์รู้สึกละอายใจมากเกินไปที่จะรบกวนเขาอีก

โดยการเข้าร่วมบริษัทของตัวเขาเอง เจอรัลด์คงจะสามารถเห็นได้โดยตรงว่าสถานการณ์เลวร้ายเหมือนอย่างที่เซโน่ได้เล่าให้เขาฟังหรือไม่