มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 507

เมื่อประตูเหวี่ยงเปิดออก ในที่สุดเจอรัลด์ก็สามารถเห็นผู้จัดการคนนั้นได้อย่างชัดเจน

เธอกำลังเดินอยู่ข้างหลังผู้ช่วยเมื่อเจอรัลด์อุทานออกมา “เอวา แอนเดอร์สันเหรอ? นั่นเป็นเธอจริง ๆ ใช่ไหม?”

เอวา แอนเดอร์สันคือเพื่อนร่วมชั้นของเจอรัลด์ในช่วงมัธยมต้น เธอเป็นลูกสาวของครูใหญ่และยังเป็นหนึ่งในนักเรียนตัวท็อปร่วมกันกับเจอรัลด์และเซโน่ พวกเขาทั้งสามคนยังได้เข้าร่วมการแข่งขันด้วยกันมาหลายครั้งอีกด้วย

แม้พวกเขาค่อนข้างสนิทกันในตอนนั้น แต่พวกเขาก็ไม่ได้อยู่ชั้นเรียนเดียวกันอีกต่อไปเมื่อพวกเขาเข้าเรียนมัธยมปลาย

ในช่วงไม่กี่วันเมื่อเข้าเรียนมัธยมปลาย เอว่าจะยังคงชวนเจอรัลด์ออกไปทานมื้อเที่ยงเนื่องจากว่าพวกเขาทั้งสองยังไม่คุ้นเคยกับชั้นเรียนใหม่ของพวกเขากัน หลังเลิกเรียน เธอจะพบกับเจอรัลด์และพวกเขาจะพูดคุยถึงวันของพวกเขาว่าผ่านไปกันอย่างไรบ้าง

หลังจากไม่กี่วันเหล่านั้น อย่างไรก็ตาม เอวาเริ่มจะทานมื้อเที่ยงกับเพื่อนร่วมหอพักของเธอแทน นี่จึงทำให้พวกเขาเริ่มพูดคุยกันน้อยลงไปเรื่อย ๆ และเมื่อเวลาผ่านไป สุดท้ายพวกเขาจึงได้พบกันหนึ่งครั้งต่อสัปดาห์เท่านั้น ระยะห่างของพวกเขาเริ่มเพิ่มมากขึ้นในภาคเรียนต่อ ๆ มา และพวกเขาจะเพียงแค่ทักทายกันธรรมดาเท่านั้นเมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขาเดินผ่านกัน

เมื่อปีสุดท้ายของมัธยมปลายมาถึง พวกเขาทั้งคู่จึงกลับไปเป็นคนแปลกหน้าต่อกันโดยสิ้นเชิง

เนื่องจากเอวาไปเรียนที่มหาวิทยาลัยในยานเคน และเจอรัลด์ไปที่เมย์เบอร์รี่ มันจึงเป็นเวลาประมาณสามปีแล้วตั้งแต่ที่พวกเขาได้พบกันครั้งสุดท้ายนั่น

เอวาดูเหมือนจะทำได้ค่อนข้างดีด้วยตัวเธอเอง ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็สามารถได้รับตำแหน่งผู้จัดการตั้งแต่อายุน้อยเช่นนี้ได้

“นายมาอยู่นี่ได้ไง เจอรัลด์?” เอวาถาม รู้สึกประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด

มันเป็นการตอบสนองที่เข้าใจได้ ท้ายที่สุดแล้วมันก็เป็นเวลานานมากแล้วตั้งแต่ที่พวกเขาเคยพบกันครั้งสุดท้าย เอวารู้เรื่องทั้งหมดนี้เป็นอย่างดีว่าความสัมพันธ์ของพวกเขานั้นถดถอยลงไปตั้งแต่ช่วงมัธยมปลายของพวกเขาแล้วและเธอก็รู้สึกถึงความอึดอัดเป็นระลอกที่วิ่งผ่านในเส้นเลือดของเธอได้

“โอ้ ฉันเพิ่งสมัครตำแหน่งนี้น่ะ ฉันจะทำงานที่นี่จากนี้ไป!” เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้ม