มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 532

“พ่อหนุ่ม บ้านของคุณอยู่ในเมืองนี้เหรอเปล่า?”

คนขับเป็นชายวัยกลางคน เขาถามอย่างอบอุ่นและยิ้มออกมา

เจอรัลด์พยักหน้า

“ยินดีด้วย ไอ้หนูเมืองของคุณกำลังจะได้รับการพัฒนาที่ค่อนข้างสำคัญ และจะไม่มีที่ดินผืนนี้เหลือทิ้งไว้โดยไม่มีใครดูแล! พวกเขาไม่เพียงแต่ให้ค่าที่อยู่อาศัย แต่ยังรวมถึงค่าธรรมเนียมการรื้อถอน และโอกาสในการทำงานอีกมากมายด้วย! คุณดูเหมือนนักศึกษาวิทยาลัย ดังนั้นเมื่อคุณกลับบ้าน คุณควรใช้โอกาสนี้ให้เป็นประโยชน์!”

“ใช่ มันจะดีมากครับ!”

ขณะที่พวกเขาคุยกันระหว่างทาง ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงบ้านเกิดของเจอรัลด์

แต่บ้านของเจอรัลด์อยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ใจกลางเมือง เป็นหมู่บ้านในเมือง

มีหลายครอบครัวในหมู่บ้านที่ทำโรงสี พวกเขาทำธุรกิจต่าง ๆ เช่น การโม่แป้ง และอื่นๆ

ย้อนกลับไป ส่วนที่ดีที่สุดเกี่ยวกับหมู่บ้านคือ กลิ่นหอมอันน่าอัศจรรย์ของแป้งที่เพิ่งบดในอากาศ

แต่การเดินทางกลับมาที่หมู่บ้านครั้งนี้ เห็นได้ชัดว่ากลิ่นหอมของแป้งที่เจอรัลด์พลาดไปนั้น ตอนนี้ลดฮวบลงมาก

"โอ้ว นักศึกษาวิทยาลัยกลับมาแล้ว!"

“ทำไมไม่พาแฟนกลับมาด้วย”

“เจอรัลด์ คุณหางานทำหรือยัง? ฉันแน่ใจว่านักศึกษามหาวิทยาลัยที่สดใสเช่นคุณ สามารถหา

งานที่ดีได้ใช่ไหม?”

พอเข้าไปในหมู่บ้าน ชาวบ้านก็รุมล้อมเขาและเริ่มตั้งคำถาม

เจอรัลด์ยิ้ม

“หืม ถ้าอย่างนั้นคุณไปเรียนที่วิทยาลัยเพื่ออะไร? ไม่ต่างจากคนอื่น ๆ ที่เลิกเรียนแต่เช้าไปทำงาน!” ผู้หญิงคนหนึ่งเย้ยหยันด้วยความรังเกียจ

คำพูดของคนในหมู่บ้านนั้นน่าสยดสยอง และเป็นการตัดสิน แต่เจอรัลด์ไม่ได้ใส่ใจมากนัก

แต่เขาหันหลังให้คำพูดของพวกเขาและในที่สุดก็มาถึงประตูบ้านของเขา

เมื่อเขาหยิบกุญแจออกมาเพื่อปลดล็อกประตู เขารู้ว่าตัวล็อกประตูมีการเปลี่ยนแปลงไปนานแล้ว และเขาไม่สามารถเปิดมันได้

"เกิดอะไรขึ้น?"