มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 544

ดังนั้น เขาจึงลดกระจกรถลงเพราะเขาอยากจะรับอากาศบริสุทธิ์บ้าง

ด้วยความประหลาดใจ กระจกรถถูกม้วนขึ้นอีกครั้งทันทีที่เขาม้วนมันลง

จากนั้นเขาก็หันไปมองมันและตระหนักได้ว่าเป็นควีนนี่ที่กดม้วนกระจกขึ้น

‘แม่งเอ้ย! ย้ยบ้านั่น!’

เจอรัลด์สบถด่าเบา ๆ เขาพยายามลดกระจกรถลงเล็กน้อย แต่ควีนนี่ก็ม้วนมันขึ้นไปอีกครั้งทันที

“เธอกำลังทำอะไรอยู่?”

เจอรัลด์ถามอย่างโมโห รู้สึกขับข้องใจ

“ฮึ่ม! ฉันกำลังจะถามนาย ฉันลดกระจกรถด้านหน้าลงแล้ว ทำไมนายต้องเปิดพวกมันทั้งหมดด้วยล่ะ? ถ้าเกิดว่ามีฝุ่นเข้ามาในรถล่ะ? นายเคยนั่งในรถมาก่อนป่ะเนี่ย?”

ควีนนี่พูดเยาะเย้ยกลับ น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความดูถูก

ตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นมา

“โอเคก็ได้ โยลันดา ฉันจะไปรับเธอเดี๋ยวนี้แหละ รอฉันละกัน ใช่ ฉันบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อคืนแล้วไม่ใช่หรือไง? ฉันมีใครบางคนมากับฉันด้วย ภายหลัง พวกเราจะให้เขาช่วยเหลือพวกเราถือกระเป๋าของพวกเราเมื่อพวกเราปีนเขากันในภายหลัง เธอสามารถมุ่งเน้นความสนใจทั้งหมดของเธอไปที่การพยายามให้ได้ความรักจากจาวิสก็พอ เธอลืมเพื่อนของเธอไปโดยสิ้นเชิงเมื่อเป็นเรื่องของคนที่เธอชอบ!”

“แน่นอน! พวกเราจะไปพบกันในภายหลัง แฟนของฉันเหรอ? เขามีรถของเขา เขาก็กำลังขับรถของเขาไปที่นั่นในตอนนี้ ไม่ต้องห่วง พวกเราจะช่วยให้พวกเธอสองคนได้คบกันอย่างแน่นอน โอเคไหม? เจอกันนะ! รักเธอ!” จากนั้นควีนนี่ก็วางสาย

ในที่สุดเจอรัลด์ก็เข้าใจแล้วว่าควีนนีกำลังจะทำอะไร

“เธอพูดว่าเธออยากจะพาฉันไปสนุกกันบ้าง และด้วยเหตุนั้น เธอจะให้ฉันถือกระเป๋าให้เธอใช่ใหม่? แม่งเอ้ย ควีนนี่!”

เจอรัลด์ตะคอกใส่ด้วยความโกรธ

“เฮ้ เฮ้ ใจเย็น ๆ เพื่อน ทำไมนายถึงโกรธขนาดนี้ล่ะ? แล้วไงล่ะถ้านายถือกระเป๋าให้พวกเรา? ไม่เห็นเป็นไรหนิ นอกจากนี้ ฉันก็จะเลี้ยงอาหารนายวันนี้ นายกลัวอะไรล่ะ? เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุดในวันนี้เพื่อจะทำให้คนที่เธอชอบประทับใจ นายควรจะทำตัวดี ๆ นะ พวกเราไม่ได้คนสำคัญในวันนี้ แต่เป็นทั้งเพื่อนสนิทของฉันและจาวิส”

ควีนนี่เตือน

ถ้ามันไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าเขาขึ้นรถมาแล้ว และคุณลุงวินเทอร์คือคนที่ส่งพวกเขาออกมา เจอรัลด์ก็อยากจะแค่ลงจากรถไปทันทีทันใดซะจริง ๆ

แต่เพราะเขาได้ให้คำมั่นสัญญาไว้แล้ว มันก็คงจะไม่ดีถ้าเขาไม่รักษาสัญญาของเขา

ดังนั้นเขาจึงเอาแต่เงียบ

ควีนนี่แอบมองเจอรัลด์จากกระจกมองหลังและยิ้มอย่างอิ่มอกอิ่มใจกับตัวเอง

จากนั้นเธอก็พูดขึ้นมา “เจอรัลด์ นายดูเหมือนจะโกรธนะ สมันก่อนนายจะไม่โกรธไม่ว่าฉันจะขอให้นายถือของให้ฉันมากมายแค่ไหนก็ตาม ฉันรู้ว่าทำไมนายถึงโกรธและวิตกกังวลในตอนนี้ ตั้งแตโรงเรียนประถมแล้ว ฉันเคยบอกนายว่ามันเป็นไปไม่ได้ระหว่างพวกเราสองคน นายอย่าคิดถึงเรื่องนั้นเลยจะดีกว่า!”

ในช่วงประถมศึกษา ทั้งฟรานซิสและควีนนี่เข้าเรียนโรงเรียนในบ้านเกิดของพวกเขากัน